Język mindong

闽东语

Obszar	południowe Chiny (głównie prow. Fujian), Malezja, Azja Płd.-Wsch.
Liczba mówiących	9,1 mln
Pismo/alfabet	pismo chińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki chińsko-tybetańskie Języki chińskie Języki min Język mindong
Status oficjalny
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
Kod ISO 639-1↗	zh
Kod ISO 639-3↗	cdo
IETF	cdo
Glottolog	mind1253, mind1241
Ethnologue	cdo
WALS	fuz
SIL	cdo
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku mindong Słownik języka mindong w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mindong

Nazwa chińska
Pismo uproszczone 闽东语 Pismo tradycyjne 閩東語 Hanyu pinyin Mǐndōngyǔ

Język mindong – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa Chin – prowincji Fujian. Mindong oznacza wschodnią część prowincji Fujian – Min (閩) to krótka nazwa prowincji, a dong (东) oznacza „wschód”. Obecnie językiem mindong mówi się najczęściej we wschodnim Fujianie, w okolicach miast Fuzhou i Ningde. Dialekt z Fuzhou jest uznawany za odmianę prestiżową i standard języka. Mindong używany jest także w Brunei (ok. 7 tys. osób), Malezji (252 tys.), Indonezji (20 tys.), Tajlandii (24 tys.) i Singapurze (23 tys.).

Fuzhou, centrum języka Mindong

Język mindong należy do grupy min języków chińskich.

Linki zewnętrzne

• Dane Ethnologue dla języka mindong