Język minzhong
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
3,5 mln (2017)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-1 | zh | ||
ISO 639-3 | czo | ||
IETF | czo | ||
Glottolog | minz1235 | ||
Ethnologue | czo | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Nazwa chińska | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Język minzhong[2], min zhong (min centralny)[3] – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) używanych w centralnej, górzystej części prowincji Fujian na południu Chin. Min (閩) to krótka nazwa prowincji, a zhong (中) znaczy „środek”.
Minzhong należy do grupy min w ramach języków chińskich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Chinese, Min Zhong, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ minzhong [online], DobrySłownik.pl [dostęp 2023-09-20] (pol.).
- ↑ Picus Sizhi Ding , China, [w:] Philipp Strazny (red.), Encyclopedia of Linguistics, t. 1: A–L, New York–Abingdon: Taylor & Francis, 2005, s. 191, DOI: 10.4324/9780203319208, ISBN 0-203-31920-6, ISBN 978-1-135-45522-4 [dostęp 2023-09-20] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Chinese, Min Zhong, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2011-12-16] (ang.).