Język okinawski
| ||
| Obszar | Japonia (Wyspy Riukiu) | |
| Liczba mówiących | 984 tysiące[1] | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki japońskie
| |
| Pismo/alfabet | pismo okinawskie | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-1↗ | ja | |
| Kod ISO 639-2↗ | jpn | |
| Kod ISO 639-3↗ | ryu | |
| IETF | ryu | |
| Glottolog | cent2126 | |
| Ethnologue | ryu | |
| SIL | RYU | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język okinawski (okinawski: 沖縄口 ucinā-guci; japoński: 沖縄語 okinawa-go) – język należący do grupy języków riukiuańskich, używany głównie w południowej części wyspy Okinawa i sąsiednich wyspach: Kerama, Kume-jima, Tonaki, Aguni. Jest spokrewniony z językiem japońskim oraz innymi językami riukiuańskimi, lecz nie na tyle, aby umożliwiało to swobodną komunikację. Z tego powodu filmy z dialogami w języku okinawskim są dla japońskich widzów opatrzone napisami. Język okinawski powoli wychodzi z użycia. Posługują się nim głównie osoby należące do starszych pokoleń[2].
Spis treści
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na znaczne różnice wykazywane w stosunku do języka japońskiego, język okinawski zazwyczaj jest klasyfikowany jako odrębny język, tworzący wraz z japońskim i innymi językami riukiuańskimi tzw. japońską rodzinę językową. Tradycyjnie jednak, zwłaszcza w samej Japonii, traktowany często bywa jako dialekt języka japońskiego[3].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code = ryu
- ↑ Ethnologue report for language code: ryu
- ↑ Majewicz:Języki świata i ich klasyfikacja str. 54
