Język okinawski

沖縄口 Ucinā-guci
Obszar	Japonia (Wyspy Riukiu)
Liczba mówiących	984 tysiące
Klasyfikacja genetyczna	Języki japońskie Język okinawski
Pismo/alfabet	pismo okinawskie
Kody języka
ISO 639-1	ja
ISO 639-2	jpn
ISO 639-3	ryu
SIL	RYU
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata

Język okinawski (okinawski: 沖縄口 ucinā-guci; japoński: 沖縄語 okinawa-go) – język należący do grupy języków riukiuańskich, używany głównie w południowej części wyspy Okinawa i sąsiednich wyspach: Kerama, Kume-jima, Tonaki, Aguni. Jest spokrewniony z językiem japońskim oraz innymi językami riukiuańskimi, lecz nie na tyle, aby umożliwiało to wzajemne porozumienie. Dlatego też filmy w języku okinawskim muszą posiadać napisy, aby były zrozumiałe dla publiczności japońskiej spoza Okinawy. Język okinawski powoli wychodzi z użycia. Posługują się nim głównie osoby należące do starszych pokoleń.

Klasyfikacja

Ze względu na znaczne różnice wykazywane w stosunku do języka japońskiego, język okinawski zazwyczaj jest klasyfikowany jako odrębny język, tworzący wraz z japońskim i innymi językami riukiuańskimi tzw. japońską rodzinę językową. Tradycyjnie jednak, zwłaszcza w samej Japonii, traktowany często bywa jako dialekt języka japońskiego.

Bibliografia

1. Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5

Linki zewnętrzne

• Dane Ethnologue
• Wywiad w języku okinawskim
• Podstawowe zwroty