Język palu’e
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
10 tys. (1997) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ple | ||
| IETF | ple | ||
| Glottolog | palu1252 | ||
| Ethnologue | ple | ||
| BPS | 0165 6 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język palu’e (sara Lu’a)[1], także: lu’a, palue, paluqe[2] – język austronezyjski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie we wschodniej Indonezji, na wyspie Palu’e oraz we wsi Nangahure na wyspie Flores. Według danych z 1997 roku posługuje się nim 10 tys. osób[2].
Przypuszczalnie tworzy grupę z językami ende i li’o[2] (por. języki centralnego Flores)[3][4]. Wykazuje pewien stopień wzajemnej zrozumiałości z językiem li’o[2].
Jest zagrożony wymarciem, aczkolwiek pozostaje w użyciu (z wyjątkiem sfery rytualnej). Występuje wpływ języka indonezyjskiego, a część osób zna też język li’o[1].
Dokumentacją języka palu’e zajmował się Stefan Danerek. Wcześniej badania w regionie prowadzili Inyo Yos Fernandez i Mark Donohue[1]. Sporządzono listę słownictwa (M. Donohue, 2003)[5][6] oraz słownik (S. Danerek, 2019)[7]. W piśmie stosuje się alfabet łaciński[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Stefan Danerek: Documenting sara Lu’a (Palu’e): from planning to curating. Academia.edu, 2019. [dostęp 2022-08-04]. (ang.).
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Palu’e, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ M. Junus Melalatoa: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L–Z. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 622–625. OCLC 1027453789. [dostęp 2022-08-12]. (indonez.).
- ↑ Alexander Elias: Are the Central Flores languages really typologically unusual?. W: David Gil, Antoinette Schapper (red.): Austronesian Undressed: How and why languages become isolating. Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins Publishing Company, 2020, s. 287–338, seria: Typological Studies in Language 129. DOI: 10.1075/tsl.129.06eli. ISBN 978-90-272-6053-6. LCCN 2020032619. OCLC 1195817942. [dostęp 2022-08-04]. (ang.).
- ↑ Mark Donohue: Palu’e Dictionary. W: Owen Edwards, Gereon A. Kaiping, Marian Klamer (red.): LexiRumah 3.0.0. Leiden: Leiden University Centre for Linguistics, 2003. [dostęp 2022-09-28]. (ang.).
- ↑ Mark Donohue: Bata Lu’a ca. Australian National University, 2003. [dostęp 2022-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-14)].
- ↑ Stefan Danerek: Kamus bahasa Palu’e-Indonesia. Jakarta: Universitas Indonesia Publishing, 2019. ISBN 978-979-456-839-2. OCLC 1227837994. [dostęp 2022-09-28]. (indonez.).