Język południowokurdyjski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 3 mln[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-3↗ | sdh | ||
IETF | sdh | ||
Glottolog | sout2640 | ||
Ethnologue | sdh | ||
Występowanie | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język południowokurdyjski – język z grupy irańskiej, używany przez około 3 mln osób zwłaszcza w zachodnim Iranie, w prowincjach Kermanszah i Ilam, oraz w przygranicznym rejonie Iraku. Wraz z kurmandżi, sorani i innymi dialektami tworzy makrojęzyk kurdyjski. Dzieli się na szereg dialektów: kolyai, kermanshahi (kermanshani), kalhori, garrusi (bijari), sanjabi, malekshahi (maleksh ay), bayray, kordali, feyli i luri.