Język południowokurdyjski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
| ||
| Obszar | Iran, Irak | |
| Liczba mówiących | ok. 3 mln[1] | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki indoirańskie **Języki irańskie ***Języki zachodnioirańskie ****Języki Północno-zachodnie *****Język kurdyjski ******Język południowokurdyjski | |
| Pismo/alfabet | zmodyfikowane arabskie | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| Ethnologue | 6a żywy↗ | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-3↗ | sdh | |
| IETF | sdh | |
| Glottolog | sout2640 | |
| Ethnologue | sdh | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język południowokurdyjski – język z grupy irańskiej, używany przez około 3 mln osób zwłaszcza w zachodnim Iranie, w prowincjach Kermanszah i Ilam, oraz w przygranicznym rejonie Iraku. Wraz z kurmandżi, sorani i innymi dialektami tworzy makrojęzyk kurdyjski. Dzieli się na szereg dialektów: kolyai, kermanshahi (kermanshani), kalhori, garrusi (bijari), sanjabi, malekshahi (maleksh ay), bayray, kordali, feyli i luri.
