Język południowosaamski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
saemien gïele / åarjelsaemien gïele
Obszar

Norwegia, Szwecja

Liczba mówiących

600[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulujący ?
UNESCO 4 poważnie zagrożony
Ethnologue 2 prowincjonalny
Kody języka
ISO 639-2 sma
ISO 639-3 sma
IETF sma
Glottolog sout2674
Ethnologue sma
WALS scs
SIL SMA
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka południowosaamskiego zaznaczono cyfrą 1
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język południowosaamski[2] (płd.-lap. saemien gïele lub åarjelsaemien gïele[3], pol. często: południowolapoński) – jeden z języków saamskich, używany w środkowej części Szwecji i Norwegii[3].

Silnie zagrożony wymarciem. Posługuje się nim zaledwie po 300 osób w Szwecji i Norwegii[1]. W powszechnym użyciu są też języki szwedzki i norweski[3]. Południowosaamski znajduje się pod wpływem obu tych języków[3].

Południowosaamski właściwy dzieli się na dwa lub trzy dialekty (istnieją grupy północna i południowa, przy czym granice między nimi są niejasne). Saami ume również bywa podkładany pod pojęcie języka południowosaamskiego[3].

Wiele aspektów gramatyki odróżnia go od pozostałych języków saamskich. Występują poważne różnice w morfologii i składni, a także w zasobie leskykalnym[3].

Jest najbardziej wysuniętym na zachód przedstawicielem rodziny uralskiej[3].

Alfabet[edytuj | edytuj kod]

Język południowosaamski zapisywany jest odmianą alfabetu łacińskiego,

  • w Norwegii:

A/a, B/b, D/d, E/e, F/f, G/g, H/h, I/i, (Ï/ï), J/j, K/k, L/l, M/m, N/n, O/o, P/p, R/r, S/s, T/t, U/u, V/v, Y/y, Æ/æ, Ø/ø, Å/å

  • w Szwecji:

A/a, B/b, D/d, E/e, F/f, G/g, H/h, I/i, (Ï/ï), J/j, K/k, L/l, M/m, N/n, O/o, P/p, R/r, S/s, T/t, U/u, V/v, Y/y, Ä/ä, Ö/ö., Å/å ar

Dodatkowo występują litery C/c, Q/q, W/w, X/x, Z/z używane do zapisu słów pochodzenia obcego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Saami, South, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Katarzyna Wojan. O etymologii etnonimiki Saamów/Lapończyków w świetle europejskiej historiografi i. „Studia Scandinavica”. 1(21)/2017. s. 81. 
  3. a b c d e f g Ylikoski 2022 ↓, s. 113.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]