Język sango

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
yângâ tî sängö
Obszar

Republika Środkowoafrykańska, Czad, Kamerun, Demokratyczna Republika Konga

Liczba mówiących

ok. 400 tys.

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 1 narodowy
Kody języka
ISO 639-1 sg
ISO 639-2 sag
ISO 639-3 sag
IETF sg
Glottolog sang1327
Ethnologue sag
GOST 7.75–97 саг 579
WALS san
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku sango
Słownik języka sango
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sango (yângâ tî sängö) – język z grupy adamawa-ubangi z wielkiej rodziny nigero-kongijskiej, używany w Republice Środkowoafrykańskiej oraz przygranicznych terenach Czadu, Kamerunu, Demokratycznej Republiki Konga i Republiki Konga. W Republice Środkowoafrykańskiej oraz wzdłuż biegu rzeki Ubangi pełni funkcję języka wehikularnego.

Zawiera wiele zapożyczeń z innych języków regionu, głównie ngbandi, lingala i francuskiego. Bywa klasyfikowany jako język kreolski. Zapisywany jest pismem arabskim lub alfabetem łacińskim.

Językiem sango posługuje się ok. 1,6 mln osób, z czego około 400 tysięcy włada nim jako językiem ojczystym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]