Język sango
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Obszar |  Republika Środkowoafrykańska,  Czad,  Kamerun,  Demokratyczna Republika Konga, |
|
| Liczba mówiących | ok. 400 tys. | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki nigero-kongijskie *adamawa-ubangi **Język sangi |
|
| Kody języka | ||
| ISO 639-1 | sg | |
| ISO 639-2 | sag | |
| ISO 639-3 | sag | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język sango – język z grupy adamawa-ubangi z wielkiej rodziny nigero-kongijskiej, używany w Republice Środkowoafrykańskiej oraz przygranicznych terenach Czadu, Kamerunu, Demokratycznej Republiki Konga i Republiki Konga. W Republice Środkowoafrykańskiej oraz wzdłuż biegu rzeki Ubangi pełni rolę języka wehikularnego.
Posiada wiele zapożyczeń z innych języków regionu, głównie ngbandi, lingala i francuskiego, co sprawia, że bywa klasyfikowany jako język kreolski. Zapisywany jest pismem arabskim lub alfabetem łacińskim.
Językiem sango posługuje się ok. 1,6 mln. osób, z czego około 400 tysięcy włada nim jako językiem ojczystym.
Bibliografia[edytuj]
- Damm, Krystyna i Mikusińska, Aldona (red.), Ludy i języki świata, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, str. 183
