Język tae’
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
340 tys. (2000) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | rob | ||
| IETF | rob | ||
| Glottolog | taee1237 | ||
| Ethnologue | rob | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tae’, także: toradża wschodni, luwu’[1], luwu’-rongkong[2] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Południowy w Indonezji. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 340 tys. ludzi[1].
Dzieli się na kilka dialektów: rongkong, luwu północno-wschodni (bone-bone, masamba), luwu południowy, bua[1][2]. Nazwa tae’ pochodzi od charakterystycznej formy przeczenia. Ta sama nazwa określa również spokrewniony język toraja-sa’dan[2].
Według informacji z lat 80. XX wieku jest powszechnie używany w kontaktach domowych i na poziomie lokalnym[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tae’, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c d David Mead: Tae’. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-22)]. (ang.).