Język tokodede
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
40 tys. (2010)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | tkd | ||
| IETF | tkd | ||
| Glottolog | tuku1254 | ||
| Ethnologue | tkd | ||
| Występowanie | |||
 Rozprzestrzenienie języka tokodede | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tokodede, także: tukudede, tocod, tokodé, tukude – język austronezyjski używany w Timorze Wschodnim. Według danych z 2010 roku posługuje się nim blisko 40 tys. osób, mieszkańców dystryktów Bobonaro, Ermera i Liquiçá[1].
Dzieli się na dwa dialekty: keha (keia), tukudede właściwy[1]. Jest blisko spokrewniony z językiem kemak[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tukudede, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-14] (ang.).
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kemak, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-13] (ang.).