Język wamesa
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
5 tys. (1993)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wad | ||
| IETF | wad | ||
| Glottolog | wand1267 | ||
| Ethnologue | wad | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wamesa – język austronezyjski używany w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji, w południowo-wschodniej części półwyspu Ptasia Głowa[2]. Według danych z 1993 r. posługuje się nim 5 tys. osób[1].
Dzieli się na trzy dialekty: windesi (a. windessi, wendesi), wandamen (a. wondama), bintuni (a. bentoeni)[3]. Nazwy tych dialektów (w różnych wariantach zapisu) bywają wzmiankowane w literaturze jako określenie na sam język[4]. Większość jego użytkowników posługuje się także malajskim papuaskim[1].
Jeden z lepiej poznanych języków zatoki Cenderawasih, choć nie wszystkie poświęcone mu materiały zostały opublikowane[5]. Pewne dane gramatyczne zebrał H.K.J. Cowan (1955)[6], nowsze publikacje obejmują słownik (1991)[7] i rozmówki (1983)[8]. Istnieje też opis morfofonologii z 2014 r.[9] Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Wandamen, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Gasser 2014 ↓, s. 3–4.
- ↑ Gasser 2014 ↓, s. 1–2, 4–7.
- ↑ Gasser 2014 ↓, s. 1–2.
- ↑ David Kamholz: Austronesians in Papua: Diversification and change in South Halmahera-West New Guinea. University of California, Berkeley, 2014, s. 23. OCLC 910559312. [dostęp 2023-05-18]. (ang.).
- ↑ H. K. J. Cowan. Notes on Windesi Grammar. „Oceania”. 26 (1), s. 42–58, 1955. ISSN 0029-8077. OCLC 6015524540. JSTOR: 40329004. (ang.).
- ↑ Jean C. Henning, Theodore A. Henning, Mina Sawaki, Okta Netty Mananian, Tomas Yoteni, Dorce Webori-Mamori: Sane pai ve pir kavavo nana kavo Wondama. Perbendaharaan kata bahasa Wandamen. Wandamen vocabulary. Jayapura: Universitas Cenderawasih / Summer Institute of Linguistics, 1991, seria: Publikasi khusus bahasa-bahasa daerah B-8. OCLC 66097968. [dostęp 2023-05-19]. (indonez. • ang.).
- ↑ Origenes Ramar, Nitya Ongkodharma, Rachel Flaming: Vekavavo nana kavo Wondama. Percakapan-percakapan dalam bahasa Wandamen. Wandamen conversations. Jayapura: Universitas Cenderawasih / Summer Institute of Linguistics, 1983, seria: Publikasi khusus bahasa-bahasa daerah A-6. OCLC 14126637. [dostęp 2023-05-19]. (indonez. • ang.).
- ↑ Gasser 2014 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Emily Gasser, Windesi Wamesa Morphophonology, „Linguistics Graduate Dissertations”, Department of Linguistics, Yale University, czerwiec 2014, OCLC 965806791 [dostęp 2022-07-29] (ang.).