Język watubela
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
4 tys. (1990) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wah | ||
| IETF | wah | ||
| Glottolog | watu1247 | ||
| Ethnologue | wah | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język watubela, także: matabello, kesui (kasui)[1] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, na wyspach Watubela. Według danych z 1990 roku posługuje się nim 4 tys. osób[2].
Jest blisko spokrewniony z językiem geser-gorom[3][4].
Pewne dane leksykalne z języka watubela opublikował A.R. Wallace w 1869 r.[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Loski i Loski 1989 ↓, przyp. 32, s. 129.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Watubela, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Collins 1986 ↓, s. 125.
- ↑ Loski i Loski 1989 ↓, s. 124–125.
- ↑ Loski i Loski 1989 ↓, s. 130.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- James T. Collins: Eastern Seram: a subgrouping argument. W: Paul Geraghty, Lois Carrington, Stephen A. Wurm (red.): Focal II: Papers from the Fourth International Conference on Austronesian Linguistics. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1986, s. 123–146, seria: Pacific Linguistics C-94. DOI: 10.15144/PL-C94.123. ISBN 978-0-85883-345-6. OCLC 15506685. (ang.).
- Russel A. Loski, Gail M. Loski: The Languages Indigenous to Eastern Seram and Adjacent Islands. W: Wyn D. Laidig (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 6: Maluku. Summer Institute of Linguistics, 1989, s. 103–141. [dostęp 2023-08-02]. (ang.).