Język xiang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
湘语
xiangyǔ
Obszar

Chińska Republika Ludowa

Liczba mówiących

ok. 40–50 milionów

Pismo/alfabet

pismo chińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-1 zh
ISO 639-2 chi
ISO 639-3 hsn
IETF hsn
Glottolog xian1251
Ethnologue hsn
GOST 7.75–97 кит 315
Występowanie
Ilustracja
Lokalizacja języka xiang
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język xiang, także hunański[1][2] – jeden z języków chińskich, używany głównie w prowincji Hunan, a także w części prowincji Guangdong, Syczuan i regionu autonomicznego Guangxi. Uważany za odmianę pośrednią między dialektami mandaryńskimi i wu, ale jest mało zrozumiały dla użytkowników tych odmian języka chińskiego[2].

W użyciu jest również język mandaryński. Z doniesień wynika, że xiang upodabnia się do południowo-zachodnich odmian mandaryńskiego[2]. Wpływy mandaryńskie zaznaczyły się w szczególności w dialekcie rejonu Changsha[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia świat w przekroju, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 65 (pol.).
  2. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Chinese, Xiang, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. Xiang language, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2023-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-20] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]