Język zachodniopendżabski
| |||||||
| Obszar | Pakistan, Afganistan, Indie | ||||||
| Liczba mówiących | około 60 milionów[1] | ||||||
| Pismo/alfabet | arabskie | ||||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Status oficjalny | |||||||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||||||
| Kody języka | |||||||
| Kod ISO 639-3↗ | pnb | ||||||
| IETF | pnb | ||||||
| Glottolog | west2386 | ||||||
| Ethnologue | pnb | ||||||
| W Wikipedii | |||||||
| |||||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||||
Język zachodniopendżabski, dawniej także określany jako lahnda albo lahndi (język pendżabski: lahindi)[1] – język z rodziny indoaryjskiej, używany w prowincji Pendżab w Pakistanie. Wraz z językiem sindhi należy do północno-zachodniej grupy języków indoaryjskich[2], jednakże ze względów geograficznych tradycyjnie często bywa klasyfikowany jako zachodni dialekt języka pendżabskiego (zachodnio-pendżabski)[3], mimo że ten należy do grupy centralnej języków indoaryjskich.
Spis treści
Diaspora pendżabska[edytuj | edytuj kod]
Język pendżabski jest w dużym stopniu używany w kilku krajach, do których Pendżabczycy licznie wyemigrowali. Do tych krajów należą: Stany Zjednoczone, Australia, Wielka Brytania oraz Kanada. W Wielkiej Brytanii pendżabski został uznany za drugi, najczęściej używany język zaraz po angielskim[4]. Jest czwartym, najczęściej używanym językiem w Kanadzie po angielskim, francuskim i chińskim[5].
Lista posługujących się pendżabskim (zarówno wschodnim, jak i zachodnim) jako językiem macierzystym[potrzebny przypis][edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Państwo | Użytkownicy |
|---|---|---|
| 1. | Pakistan | 76 335 300 (w większości język zachodniopendżabski) |
| 2. | Indie | 29 109 672 (w większości język wschodniopendżabski) |
| 3. | Wielka Brytania | 2 300 000 |
| 4. | Kanada | 1 100 000 |
| 5. | Zjednoczone Emiraty Arabskie | 720 000 |
| 6. | Stany Zjednoczone | 640 000 |
| 7. | Arabia Saudyjska | 620 000 |
| 8. | Hongkong | 260 000 |
| 9. | Malezja | 185 000 |
| 10. | Południowa Afryka | 140 000 |
| 11. | Mjanma | 120 000 |
| 12. | Francja | 90 000 |
| 13. | Włochy | 80 000 |
| 14. | Tajlandia | 75 000 |
| 15. | Japonia | 75 000 |
| 16. | Mauritius | 70 000 |
| 17. | Singapur | 70 000 |
| 18. | Oman | 68 000 |
| 19. | Libia | 65 000 |
| 20. | Bahrajn | 60 000 |
| 21. | Kenia | 55 000 |
| 22. | Australia | 50 000 |
| 23. | Tanzania | 45 000 |
| 24. | Kuwejt | 40 000 |
| 25. | Niemcy | 35 000 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ethnologue report for language code: pnb
- ↑ Ethnologue report for Northwestern zone
- ↑ Sieklucka Anna: Język pendźabski, str.17
- ↑ "Punjabi Community". Parlament Wielkiej Brytanii.
- ↑ Punjabi is 4th most spoken language in Canada-Indians Abroad-The Times of India
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sieklucka Anna: Język pendźabski, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 1998, ISBN 83-86483-88-1
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163
