Języki Ziemi Arnhema

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Języki Ziemi Arnhema (ang. Arnhem Land languages) – postulowana rodzina językowa, skupiająca języki używane w dużej części na Ziemi Arnhema, w północnej Australii. Koncepcję tę zaproponował Nicholas Evans w 1997 roku. Tradycyjnie uznane rodziny, mające wejść w skład postulowanej, to[1]:

Jeżeli propozycja wytrzyma krytykę, będzie drugą lub trzecią pod względem wielkości rodziną językową w Australii, po językach pama-nyungańskich i gunwinyguskich.

Evans zaproponował też rodzinę makrogunwinyguską, odpowiadającą rodzinie nazwanej przez Rebeccę Green w 2003 roku Arnhem languages.

W językach Ziemi Arnhema występują zapożyczenia z języka makasarskiego[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Patrick McConvell, Nicholas Evans (red.), Archaeology and Linguistics: Aboriginal Australia in Global Perspective, Melbourne: Oxford University Press, 1997, ISBN 978-0-19-553728-4, OCLC 37906850 (ang.).
  2. Peta Stephenson, The Outsiders Within: Telling Australia's Indigenous-Asian Story, Sydney: University of New South Wales Press, 2007, s. 31, ISBN 978-0-86840-836-1 [dostęp 2023-09-21] (ang.).
  3. Patrick McConvell, Nicholas Evans (red.), Archaeology and Linguistics: Aboriginal Australia in Global Perspective, Melbourne: Oxford University Press, 1997, s. 238, ISBN 978-0-19-553728-4, OCLC 37906850 (ang.).