Jałowiec (województwo dolnośląskie)
Na mapach: 
51°05′32″N 15°18′38″E/51,092222 15,310556
51°05′32″N 15°18′38″E/51,092222 15,310556| wieś | |
.jpg) Pałac w Jałowcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
215-220[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
251[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-800[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DLB |
| SIMC |
0190319 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubań  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego  | |
| 51°05′32″N 15°18′38″E/51,092222 15,310556[1]
| |
Jałowiec (niem. Wingendorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Lubań.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Jałowiec to niewielka wieś o rozproszonej zabudowie leżąca na Pogórzu Izerskim, na północno-zachodnim skraju Obniżenia Lubomierskiego, nad potokiem Olszówka, na wysokości około 215-220 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 251 mieszkańców[3]. Jest najmniejszą miejscowością gminy Lubań.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[5]:
- kościół ewangelicki, z 1799 r.
- zespół pałacowy
- pałac, z początku XIX w.
- park:
- ogród przy pałacu, z 1818 r.
- ogród z mauzoleum, z 1870 r.
- aleja lipowa, z drugiej połowy XVIII w.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43516
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 288-291. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 371 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 101,102. [dostęp 2012-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (A-Ł). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
