Jacek Hugo-Bader
| Jacek Aleksander Hugo-Bader | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 9 marca 1957 Sochaczew |
| Gatunki | reportaż |
 Multimedia w Wikimedia Commons |
|
 Jacek Hugo-Bader w Wikicytatach |
|
| Strona internetowa | |
Jacek Aleksander Hugo-Bader[1] (ur. 9 marca 1957[2] w Sochaczewie) – polski dziennikarz i reportażysta, od 1990 związany z "Gazetą Wyborczą".
Spis treści
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia pedagogiczne. Pracował jako nauczyciel, pedagog szkolny i socjoterapeuta, a także jako ładowacz na kolei, wagowy w punkcie skupu trzody chlewnej, szef kolportażu Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej, podziemnej struktury "Solidarności", wydającej tygodnik "Wola" i drukującej "Tygodnik Mazowsze"[3], sprzedawca w sklepie spożywczym.
W 2011 roku udał się w podróż autostopem z Magadanu do Jakucka. Zapis podróży w postaci tekstów i nagrań ukazywał się na bieżąco w "Gazecie Wyborczej", po czym wraz z nowymi reportażami trafił do wydanej w grudniu tego roku książki Dzienniki kołymskie.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Otrzymał nagrody: Grand Press (dwukrotnie – w latach 1999 i 2003) i Bursztynowego Motyla (w 2010 za książkę Biała gorączka[4]). Ponadto Biała gorączka została w 2010 nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2003 roku nominowany do Nagrody Nike za W rajskiej dolinie wśród zielska[5].
W 2012 roku za pokaz Dzienniki Kołymskie został uhonorowany nagrodą "Czwarty Żywioł", przyznawaną głosami publiczności 9. Festiwalu Podróżników Trzy Żywioły w Krakowie[6].
Istnieje przekonanie, że jego reportaż zamieszczony w "Wysokich Obcasach" stał się inspiracją dla autorów scenariusza filmu Plac Zbawiciela, jednak sam Hugo-Bader temu zaprzecza[7].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Reportaże
- Biała gorączka, Wołowiec: Czarne, 2009, ISBN 978-83-7536-081-3. Przetłumaczona na język ukraiński. Яцек Гуґо-Бадер. Біла гарячка. — Київ: Темпора, 2012, ISBN 978-617-569-055-0.
- W rajskiej dolinie wśród zielska, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, ISBN 83-7337-117-6; Czarne, Wołowiec 2010, ISBN 978-83-7536-117-9.
- Dzienniki kołymskie, Wołowiec: Czarne, 2011, ISBN 978-83-7536-292-3.
- Filmy dokumentalne
- Jacek Hugo-Bader. Korespondent z Polszy (2007)
- Zamek z cyklu Nasz spis powszechny (2002)
Przypisy
- ↑ http://interaktywna.wyborcza.pl/files/file_24.jpg
- ↑ J.Hugo-Bader, Biała gorączka, Wołowiec 2009, s. 13.
- ↑ Jacek Hugo-Bader: Byłem ostatnim szefem kolportażu Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej, podziemnej struktury działającej na terenie całej Warszawy i okolic. Między sobą MKK nazywaliśmy firmą. W jej skład wchodziło około stu podziemnych komisji "Solidarności", przeważnie małych zakładów pracy. Firma wydawała gazetę "Wola". Przy okazji, od wiosny 1982 r., drukowaliśmy także Tygodnik Mazowsze, który nazywaliśmy "Teemką", albo "Mazowszanką". Fragment wspomnień Hugo-Bader, Jacek (w:) raporty "Gazety Wyborczej": "Tygodnik Mazowsze". [dostęp 2012-11-25].
- ↑ PAP: Bursztynowy Motyl dla Jacka Hugo-Badera (pol.). wiadomosci.wp.pl, 2010-04-21. [dostęp 2010-05-01].
- ↑ Nagroda Nike
- ↑ "Czwarty Żywioł" dla Jacka Hugo-Badera. przewodnik.onet.pl, 2012-03-19. [dostęp 2012-12-26].
- ↑ M. Iwaniuk: Jeden z Pana reportaży stał się kanwą scenariusza filmu Krzysztofa Krauze, Plac Zbawiciela. Jak Pan to ocenia? Czy film oddał klimat Pana reportażu? J. Hugo-Bader: Cóż, ja o tym nic nie wiem i nie mam zielonego pojęcia, skąd wzięła się ta bajka. Z cała pewnością, scenariusz nie powstał na motywach mojego reportażu. Fragment wywiadu: M. Iwaniuk: „To moje przeznaczenie” - wywiad z reportażystą Jackiem Hugo-Baderem (pol.). www.madeinbialystok.com, 2009-11-23. [dostęp 2010-02-21].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wywiad Dziennikarstwo powinno naprawiać świat, MediaFM.net
- Wywiad Dziennikarstwo to moje przeznaczenie, madeinbialystok.com
- Wywiad Witajcie na Kołymie, w złotym sercu Rosji. Z Jackiem Hugo-Baderem rozmawiają Kinga Bacewicz i Tomasz Zawisko, Kultura Liberalna
