Jacek Soska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Soska
Data i miejsce urodzenia

20 września 1954
Siemianowice Śląskie

Zawód, zajęcie

polityk, rolnik

Alma Mater

Akademia Rolnicza w Krakowie

Stanowisko

poseł na Sejm X, I i II kadencji (1989–1997)

Partia

ZSL/PSL „Odrodzenie”, PSL

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jacek Soska (ur. 20 września 1954 w Siemianowicach Śląskich) – polski polityk, rolnik, poseł na Sejm X, I i II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1983 studia na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Krakowie. W latach 1989–1997 sprawował mandat posła na Sejm X z puli Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego z okręgu dąbrowskiego (po jego przekształceniu przystąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Odrodzenie” i Polskiego Stronnictwa Ludowego) oraz I i II kadencji, wybranego w okręgach sosnowieckich: nr 35 i nr 15. Pracował m.in. w Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, której w trakcie X kadencji był przewodniczącym, oraz Komisji Integracji Europejskiej. W latach 90. pełnił funkcję wiceministra rolnictwa. Po 1997 bez powodzenia kandydował w różnych wyborach, m.in. w 2004 ubiegał się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego i w 2011 do Senatu w okręgu nr 31.

W 1981 zaczął prowadzić liczące ponad 30 hektarów gospodarstwo rolno-hodowlane. Założył Wiejskie Centrum Integracji Europejskiej, które zajęło się promowaniem Unii Europejskiej na wsi.

W 1999 był rzecznikiem PSL, pełnił również funkcję przewodniczącego struktur partii w województwie śląskim. W 2010 z listy PSL został radnym sejmiku małopolskiego[1], w 2014 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[2]. W 2018 nie kandydował ponownie w wyborach.

Znany jest z mocnego języka. M.in. jednemu z manifestantów na wiecu przed Sejmem groził, iż mu „da w twarz chłopską ręką”[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1999, za wybitne zasługi w kultywowaniu tradycji ruchu ludowego, za osiągnięcia w działalności publicznej i na rzecz społeczności lokalnych, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]