Jacek Wciórka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Wciórka
Data urodzenia

1948

profesor nauk medycznych
Specjalność: psychiatria
Profesura

16 października 2001[1]

Polska Akademia Nauk
Status

członek Komitetu Nauk Neurologicznych

Uczelnia

Instytut Psychiatrii i Neurologii

Jacek Jan Wciórka (ur. 1948[2]) – polski lekarz psychiatra, profesor medycyny, pracownik Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1971 ukończył studia medyczne w Akademii Medycznej w Poznaniu, od 1972 pracuje w I Klinice Psychiatrii Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Specjalizacje z psychiatrii uzyskał w 1977, w 1978 obronił pracę doktorską Środowisko szpitalne w świadomości pacjentów depresyjnych, w 1989 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Między przyswajaniem a oddalaniem: postawy pacjentów wobec przeżywanych zaburzeń schizofrenicznych. W tym samym roku został kierownikiem I Klinice Psychiatrii. W 2001 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[3].

Członek zarządu Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, w latach 2004-2007 jego prezes. Promotor i recenzent wielu prac doktorskich i habilitacyjnych. Koordynator Komisji Reformy Opieki Psychiatrycznej Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz członek Komitetu Nauk Neurologicznych PAN.[4]

W 2001 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]