Przejdź do zawartości

Jagiellonia Białystok

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jagiellonia Białystok
Ilustracja
Pełna nazwa

Jagiellonia Białystok Sportowa Spółka Akcyjna

Kod

JAG

Przydomek

Jaga
Duma Podlasia
Żółto-Czerwoni

Maskotka

Pszczoła

Barwy

       
żółto-czerwone

Data założenia

30 maja 1920

Debiut w najwyższej lidze

9 sierpnia 1987
Jagiellonia – Widzew Łódź 1:1

Liga

Ekstraklasa

Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Siedziba

Białystok

Adres

ul. Jurowiecka 21, 15-101 Białystok

Stadion

Stadion Miejski w Białymstoku
(Pojemność: 22 372)

Sponsor techniczny

Kappa

Prezes

Wojciech Pertkiewicz

Trener

Adrian Siemieniec

Asystent trenera

Mikołaj Łuczak

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Jagiellonia Białystokpolski klub piłkarski z siedzibą w Białymstoku, występujący w Ekstraklasie. Mistrz Polski w sezonie 2023/2024[1], srebrny (2017, 2018) i brązowy (2015) medalista Polski. Zdobywca Pucharu Polski i Superpucharu Polski, 4-krotny mistrz Polski juniorów starszych oraz mistrz Polski juniorów młodszych. Najbardziej utytułowany klub piłkarski w północno-wschodniej Polsce. Zajmuje 16. miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Chronologia nazwy klubu
  • 1920 – WKS 42 Pułk Piechoty Białystok (Wojskowy Klub Sportowy)
  • 1932 – BKS Jagiellonia Białystok (Białostocki Klub Sportowy)
  • 1935 – WKS Jagiellonia Białystok (Wojskowy Klub Sportowy)
  • 1945 – BKS Jagiellonia Białystok (Białostocki Klub Sportowy)
  • 1946 – PKS Motor Białystok (Państwowa Komunikacja Samochodowa)
  • 1948 – Klub Sportowy Białystok Wicie
  • 1949 – Związkowiec Białystok
  • 1951 – Budowlani Białystok
  • 1955 – Jagiellonia Białystok Budowlani (nieoficjalnie)
  • 1957 – Jagiellonia Białystok Budowlani (oficjalnie)
  • 1973 – Jagiellonia Białystok MKSB (Międzyzakładowy Klub Sportowy Budowlanych)
  • 1999 – Jagiellonia Białystok-Wersal Podlaski
  • 2003 – Jagiellonia Białystok SSA (Sportowa Spółka Akcyjna), potocznie używany jest skrót BKS (Białostocki Klub Sportowy)
Powstanie klubu

Dzięki badaniom, których autorami są historycy Jerzy Górko i Jarosław Dunda na podstawie dokumentów przyjęto za datę powstania Jagiellonii dzień 30 maja 1920. Wówczas to żołnierze batalionu zapasowego 42 pułku piechoty powołali do życia Klub Sportowy Batalionu Zapasowego 42 Pułku Piechoty[2]. Swój pierwszy oficjalny mecz „wojskowi” rozegrali 30 maja 1920. Natomiast 27 stycznia 1932 odbyło się zebranie, w trakcie którego zaakceptowano pomysł ówczesnego dowódcy 42 Pułk Piechoty, ppłka Kazimierza Bogaczewicza o przekształceniu Wojskowego Klubu Sportowego w cywilno-wojskowy Białostocki Klub Sportowy Jagiellonia[3]. Powstał on na bazie połączenia WKS 42 Pułku Piechoty i Klubu Sportowego Związku Młodzieży Wiejskiej, Jagiellonia przejęła ich tradycje, zawodników, obiekty i miejsce w rozgrywkach sportowych.

Nazwa, którą nadano klubowi wiązała się z historią miasta i regionu, których losy przeplatały się z dziejami dynastii Jagiellonów. W 1932 piłkarze WKS 42 PP przystąpili do kolejnego sezonu w białostockiej klasie A, przyjmując nazwę Jagiellonii. Po wojnie reaktywacja Jagiellonii nastąpiła w październiku 1945. W czerwcu roku następnego, w nowej, totalitarnej rzeczywistości zabrakło miejsca dla Jagiellonii. Za główną przeszkodę uznano rodowód Jagiellonii, której historia była nierozerwalnie związana z wsławionym w wojnie z bolszewikami 1920 roku 42 Pułkiem Piechoty. 26 stycznia 1957 z połączenia Budowlanych Białystok i Sparty Białystok oficjalnie został reaktywowany Białostocki Klub Sportowy Jagiellonia. Klubowi przywrócono jego dawne tradycje przedwojenny herb oraz żółto-czerwone i biało-czarne barwy.

Barwy klubowe

W statucie klubu z 1932 widnieją[4] zapisy mówiące o herbie klubowym oraz fladze klubowej. Herb składał się z czarnej, stylizowanej litery „J” znajdujący się na żółto-wiśniowej tarczy, natomiast flaga klubowa oraz stroje były w kolorach biało-czarnych. Identyczny zapis znalazł się w statucie z 1957. W połowie lat 80. kibice zaczęli używać kolorów żółto-czerwonych jako barw klubowych, choć w oficjalnych dokumentach widniały jeszcze barwy biało-czarne. Obecnie drużyna oficjalnie ma barwy żółto-czerwone, ale w nawiązaniu do historii drugie stroje zespołu zazwyczaj są w kolorach białych lub czarnych.

Projekt herbu klubowego zmieniał się na przestrzeni lat[5]. W latach 2006–2020 obowiązywał projekt nawiązujący do herbu z 1932[5][6]. Po referendum przeprowadzonym wśród kibiców, przed sezonem 2020/2021 Ekstraklasy, klub powrócił do herbu z lat 1989–1999 oraz 2003–2006, z innym kształtem tarczy oraz litery „J”[6].

Przedwojenna Jagiellonia
Żółto-czerwone kolory Jagiellonii wywodzą się od barw zaczerpniętych z herbu miasta Białystok

Protoplastą Jagiellonii był Klub Sportowy Batalionu Zapasowego 42 Pułku Piechoty założony na bazie żołnierzy 42 Pułku Piechoty im. Gen. Jana Henryka Dąbrowskiego. Białostoczanie w swoim pierwszym meczu pokonali Kresowców Białystok 5:1. W latach 1920–1923 odbywały się głównie mecze towarzyskie oraz turnieje miejskie.

Klub przystąpił do regularnych rozgrywek w 1924, rozpoczynając od klasy B Wileńskiego OZPN. Beniaminek zakończył start sukcesem zdobywając pierwsze miejsce, zapewniające awans do klasy A okręgu Wileńskiego w przyszłorocznych rozgrywkach. Ze względu na pauzę w 1925, rozgrywki A klasowe ruszyły w 1926. Drużyna z Białegostoku na boisku poradziła sobie dość dobrze zajmując trzecie miejsce, jednak po zakończeniu sezonu działacze Wieńskiego OZPN poprzez zmianę wyników meczów na korzyść drużyn Wileńskich spowodowali, że WKS został zdegradowany.

Podjęto decyzję o „przeniesieniu” się z tego powodu do rozgrywek okręgu warszawskiego, aby od 1929 grać na stałe w nowo utworzonej A klasie Białostockiego OZPN. Największy sukces 42 PP osiągnął w 1930, kiedy zdobył mistrzostwo okręgu, a to pozwoliło mu wystąpić w barażach o grę w najwyższej klasie rozgrywkowej w kraju. Po wyrównanej rywalizacji w grupie okazało się, że dwie najlepsze drużyny mając identyczny bilans punktowy, muszą stoczyć ze sobą baraż na neutralnym terenie. Spotkanie odbyło się w Siedlcach, a przeciwnikiem był WKS 82 pp Brześć. Mecz zakończył się zwycięstwem drużyny z Brześcia (2:1) i odpadnięciem białostoczan. Sukcesu, jakim było zdobycie mistrzostwa okręgu przez „wojskowych”, nie powtórzyła przed II wojną światową żadna inna białostocka drużyna. W latach międzywojennych (1929–39) w białostockim okręgu zdecydowanie dominował WKS 76 pp Grodno, który ośmiokrotnie zostawał mistrzem Podlasia (1931, 32, 33, 34, 36, 37, 38, 39), po jednym razie wygrywały Cresovia Grodno (1929), Warmia Grajewo (1935) i właśnie 42 pp Białystok (1930).

Przełomowym momentem w sportowych dziejach Białegostoku było podjęcie decyzji o połączeniu ze dwóch najsilniejszych klubów, z których miał powstać jeden, dominujący w mieście i regionie. Dnia 27 stycznia 1932 doszło do połączenia ze sobą WKS 42 Pułku Piechoty z sekcją piłki nożnej i Klubu Sportowego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz z sekcją lekkoatletyczną w wyniku czego powstał nowy klub o nazwie – Białostocki Klub Sportowy „Jagiellonia”. Nie wiadomo kto był twórcą herbu i barw klubu. Pewne jest, że nazwa związana była z historią regionu, którego losy przeplatały się z panowaniem Jagiellonów, dziejami Wielkiego Księstwa Litewskiego i losami przedrozbiorowej Rzeczypospolitej. W przedwojennym klubie prym wiedli lekkoatleci, m.in. Edward Luckhaus i Kazimierz Kucharski. Równie dobrze spisywały się inne sekcje – bokserzy, koszykarze, szczypiorniści i siatkarze.

W składzie piłkarskiego zespołu wyróżniali się tacy zawodnicy jak Skalimowski (pomocnik), Kudaszewicz (obrońca), Kowalczyński (bramkarz) i napastnik Antoni Komendo-Borowski. Wystąpił on w reprezentacji Polski zdobywając bramkę w meczu z Łotwą w 1935.

Lata 30.

W połowie lat trzydziestych Jagiellonia zaczęła przeżywać problemy, miasto nie było w stanie utrzymać białostockiego klubu. Sytuację próbowało ratować wojsko, które po 1932 brało aktywny udział w życiu klubu. Decyzją władz miejskich w 1936 klub został przekształcony w Wojskowy Klub Sportowy Jagiellonia. Ta decyzja nie uchroniła klubu od częściowego rozwiązania, które nastąpiło to w 1938. Jagiellonia przystąpiła do rozgrywek A klasy sezonu 1937/38, ale z powodów finansowych nie ukończyła ich i została wycofana. Wszystkie jej mecze anulowano, a piłkarze zmuszeni byli znaleźć sobie nowy klub, w większości zasilili drużynę Strzelca Białystok i ostatnie dwa sezony grali w A klasie w barwach Strzelca. Rozwiązano większość sekcji (m.in. piłkę nożną), z nielicznych sekcji, które przetrwały była lekkoatletyka. Wybuch wojny w 1939 zamknął pierwszy rozdział w dziejach klubu.

Jagiellonia po II wojnie światowej

Po II wojnie światowej Jagiellonia została reaktywowana na bardzo krótko, przez przedwojennego piłkarza tej drużyny Karola Kowalczyńskiego. Oficjalnie klub istniał od 12 października 1945 do 20 czerwca 1946. Na miejsce rozwiązanej Jagiellonii, powołano do życia Klub Sportowy o nazwie Motor Białystok, który w 1946 został mistrzem okręgu białostockiego i awansował do eliminacji mistrzostw Polski. Motor w 1947 przystąpił do walki o mistrzostwo Polski oraz prawo gry w I lidze. Turniej uwidocznił braki sportowe drużyny, która zajęła ostatnie miejsce w grupie. Motor Białystok został rozwiązany w 1948, a jego sekcję piłki nożnej przejął istniejący od 1946 Klub Sportowy Wici Białystok, który w 1949 zmienił nazwę na Związkowiec Białystok.

W 1949 w Białymstoku pojawi się nowa drużyna o nazwie Klub Sportowy Budowlani. Przejął on w 1951 sekcję piłki nożnej po rozwiązanym Związkowcu, zdobywając w tym samym roku mistrzostwo okręgu. Na ten tytuł zapracowali min: Józef Kościuk – Wiktor Tofiło, Zenon Sosnowski, Leon Łupaczyk – Sergiusz Nizniczenko, Bernard Dryll, Józef Pańkowski, Jerzy Szpuda, Jerzy Tarasiewicz – Władysław Gałasiński, Edward Barański, Czesław Krygier, Henryk Rutkowski, Bogdan Jaświłko, Henryk Wszędorówny.

W 1955 Budowlani Białystok zmienili nazwę na BKS Jagiellonia Białystok. Dnia 26 stycznia 1957 nastąpiło połączenie[7] dwóch klubów, Jagiellonii i Sparty Białystok, w wyniku czego powstał klub o nazwie Jagiellonia. Sparta (wcześniej Ogniwo) wniosła silną sekcję lekkoatletyczną, szermierczą oraz obiekty sportowe, stadion w Zwierzyńcu oraz halę przy ul. Jurowieckiej 21. W ten sposób Jagiellonia po raz drugi w historii stała się gospodarzem stadionu Zwierzynieckiego. Lata 70. to pobyt Jagiellonii w okręgowych ligach, głównie A klasie Białostockiego ZPN.

Lata 70.

Na początku lat 70. XX wieku zespół występował w klasie A i lidze okręgowej. Sytuacja w sekcji zmieniła się z przyjściem trenera Michała Urbana. Piłkarze wyjechali na pierwsze zgrupowanie, zaczęli nowocześnie trenować. W zespole pojawili się młodzi zawodnicy, m.in. późniejsi reprezentanci Polski juniorów. W 1971 zespół objął Grzegorz Bielatowicz, który sprowadził do klubu kilku utalentowanych piłkarzy z regionu północno-wschodniego. Wśród nich był Jerzy Zawiślan w sezonie 1975/76 wicekról strzelców II ligi z 13 bramkami. Tak wzmocniony zespół odnosił sukces za sukcesem, a co za tym szło piął się w futbolowej hierarchii coraz wyżej. W sezonie 1974/75 zespół po udanych barażach awansował do II ligi, zostawiając w polu pokonane zespołu Wisły Tczew, Wisły Płock i Gwardii Olsztyn.

Istotnym wydarzeniem w tym okresie był fakt, że do zespołu Jagiellonii włączono najlepszych zawodników Włókniarza, co było pokłosiem spadku Włókniarza w sezonie 1973/74 z II ligi i nieskuteczną walką Jagiellończyków o awans do tej klasy. Jak się okazało decyzja ta była trafna. Od sezonu 1974/75 zaczęła się dobra passa Jagiellonii w rozgrywkach ligowych na szczeblu centralnym, niejednokrotnie popierana spektakularnymi sukcesami. W II lidze białostoczanie występowali trzy sezony i w sezonie 1977/78, zajmując przedostanie miejsce, spadli do niższej klasy. Sezon po spadku Jagiellonia uplasowała się na czwartym miejscu, nie gwarantującym awansu do II ligi. W kolejnym sezonie byli już bezkonkurencyjni, wyprzedzając w tabeli Gwardię Szczytno i Stomil Olsztyn, strzelając najwięcej bramek w lidze. Jak się okazało kolejny sezon nie był udany, jak również II ligowi rywale zbyt mocni. Jagiellonia zajęła przedostatnie miejsce, wyprzedzając jedynie Star Starachowice. W III-ligowych bojach, rok później, nie udało się białostoczanom powrócić do II ligi. Pod koniec lat 70 Jerzy Bołtuć, Leszek Frelek, Ryszard Karalus i Zbigniew Skoczylas, rozpoczęli bowiem szeroką pracę z młodzieżą.

Lata 80.

W sezonie 1982/83 nie mieli już sobie równych i z dziewięciopunktową przewagą nad wiceliderem, Gwardią Szczytno, weszli do II ligi zespół prowadził Grzegorz Bielatowicz. W pierwszym sezonie po powrocie udało się Jagiellonii utrzymać. Zespół prowadził wówczas Ryszard Karalus, późniejszy szkoleniowiec utalentowanych pokoleń piłkarskich w Białymstoku. Rok później Jagiellonia uplasowała się na 7. miejscu. Zespół systematycznie wzmacniany takimi zawodnikami jak: Jasiukiewicz, czy Miszewski oraz uzupełniony doświadczonymi graczami Sowiński, Mojsa, a także wymienionym wcześniej wychowankami Jagiellonii okazał się dobrym kolektywem i pod wodzą przyszłego szkoleniowca medalistów igrzysk olimpijskich z Barcelony oraz reprezentacji Polski, Janusz Wójcika, w sezonie 1985/86 zajął wysokie trzecie miejsce. Okazało się, że charyzmatyczny trener oraz solidna drużyna, rok później byli na tyle silni, że po wspaniałym sezonie 1986/87 z potężną przewagą nad rywalami 15 punktów, zajęli pierwsze miejsce w swojej grupie II ligi. Dodatkowo najlepszym strzelcem rozgrywek okazał się późniejszy reprezentant Polski, Jacek Bayer 23 gole, który wyprzedził kolejnego snajpera aż o 11 trafień.

Ekstraklasa
Ruch Chorzów – Jagiellonia Białystok (9 listopada 2009)

Już w drugiej lidze mecze w Białymstoku oglądało średnio 15 tys. widzów. Sympatię swą okazywała także amerykańska Polonia o rodowodzie białostockim. Mecz inauguracyjny z Widzewem Łódź przyszła oglądać na stadion duża liczba widzów, oceniana na około 36 tysięcy osób, a kolejne mecze odwiedzało zawsze nie mniej niż 20 tys. kibiców z całego regionu. Z opowiadań świadków wynika że całe autobusy przyjeżdżały z pobliskich miejscowości. Pierwszy sezon w ekstraklasie nie zapowiadał się dobrze. Po rundzie jesiennej, niedoświadczeni piłkarze Jagiellonii zajmowali 14. miejsce. Wówczas zespół objął asystent Wójcika, Mirosław Mojsiuszko (w latach 1998–2003 prezes klubu) i na wiosnę białostoczanie wygrywając wszystkie mecze na własnym boisku ukończyli sezon na 8. miejscu.

Rok później piłkarze Jagiellonii również zajęli ósme miejsce w lidze, uczestnicząc jednocześnie w finale Pucharu Polski, gdzie musieli uznać wówczas wyższość Legii Warszawa. Po tym sezonie, zbyt pochopnie, działacze Jagiellonii rozstali się z większością kluczowych zawodników (Lisowski, D. Bayer, J. Bayer, Michalewicz, Czykier), co sprawiło, że w następnym sezonie klub został relegowany z rozgrywek, zajmując ostatnie miejsce. Rok później zespół awansował do baraży o ekstraklasę, przegrywając po niezwykle dramatycznym dwumeczu, zakończonym rzutami karnymi z drużyną Zagłębia Sosnowiec. Sezon 1991/92 okazał się pomyślniejszy dla Jagiellonii, która ostatecznie wyprzedzona przez Siarkę Tarnobrzeg awansowała z drugiego miejsca, po raz drugi do ekstraklasy. W sezonie 1992/93 Jagiellonia została wręcz zdeklasowana przez swych pierwszoligowych rywali, zajmując ostatnie miejsce w ekstraklasie.

Lech Poznań – Jagiellonia Białystok (27 października 2012)

3 czerwca 2007[8] Jagiellonia awansowała do ekstraklasy (w której gra do dziś). W pierwszym sezonie po powrocie uplasowała się na 14. miejscu z dorobkiem 27 punktów. Następny rok był już dużo lepszy – Jaga zakończyła sezon na 8 pozycji z 34 punktami. Wtedy też klub został ukarany dziesięcioma ujemnymi punktami na starcie następnego sezonu za korupcję, której to dopuścił się poprzedni prezes klubu. Największe sukcesy natomiast święciła w sezonie 2009/2010, kiedy to zdobyła Puchar Polski po finale z Pogonią Szczecin dzięki bramce Andriusa Skerli i utrzymała się w ekstraklasie pomimo balastu −10 punktów. Na początku sezony 2010/11 piłkarze Dumy Podlasia zdobyli Superpuchar Polski po zaciętym meczu z mistrzem polski Lechem Poznań. Jedyną bramkę tym meczu strzelił Tomasz Frankowski. Po zakończeniu rundy jesiennej Jaga była liderem ekstraklasy wyprzedając o trzy punkty Wisłę Kraków i warszawską Legię. Ostatecznie jednak sezon zakończyła na czwartej pozycji.

Obecnie Jagiellonia prowadzi sekcję judo i szermierki, a SSA Jagiellonia – piłki nożnej. W sezonie 2016/17 po rundzie zasadniczej drużyna zajmowała 1 miejsce, jednak w rundzie finałowej wyprzedziła ją Legia Warszawa. W następnym sezonie 2017/18 klub ponownie zajął 2. miejsce i wywalczył wicemistrzostwo Polski. 25 maja 2024 roku wywalczyli pierwsze w 104-letniej historii mistrzostwo Polski wygrywając z Wartą Poznań 3:0. Ten mecz oglądało ponad 22 tysiące kibiców na Stadionie miejskim w Białymstoku.

.

Stadion

[edytuj | edytuj kod]
Stadion Miejski w Białymstoku – wnętrze

Klub rozgrywa mecze w roli gospodarza na Stadionie Miejskim w Białymstoku przy ul. Słonecznej 1. Obiekt ten został wybudowany na przełomie lat 1971–1972. W 2010 zburzono stary stadion i w jego miejsce wybudowano nowoczesny obiekt[9]. o pojemności 22 386 miejsc siedzących. Koszt przebudowy – 254 mln zł, wykonawca hiszpańskie konsorcjum OHL. Stadion ostatecznie został otwarty w dniu 18 października 2014 w meczu z Pogonią Szczecin, gdzie frekwencja otwarcia wyniosła 21 196 widzów.

Nazwa: Stadion Miejski Boisko główne: wymiary 105x68 metra
Adres: ul. Słoneczna 1, Białystok Boisko treningowe: wymiary 105x68 metra
Lata budowy: 1971–1972 , nowy obiekt: 2010–2014 Podgrzewana murawa: tak
Pojemność: 22 372 Oświetlenie: moc 2000 lux
Sektor gości: 1 027 (ze strefami buforowymi około 2200 m.) Monitoring: 12 kamer
Rekord frekwencji: Stary obiekt – 35 000, dnia 9 sierpnia 1987 w meczu z Widzewem Łódź.
Nowy obiekt – 22 394, dnia 21 maja 2017 w meczu z Legią Warszawa.

Kibice

[edytuj | edytuj kod]
Oprawa meczu Jagiellonii z Pogonią Szczecin na oficjalnym otwarciu stadionu po jego kompletnej przebudowie w dniu 18 października 2014
Kibice Jagiellonii na meczu z Arisem Saloniki (5 sierpnia 2010)

Nad tym, co się dzieje na trybunach, czuwa Stowarzyszenie Kibiców Dzieci Białegostoku[10][11][12][13]. Jest ono oficjalnym reprezentantem kibiców w kontakcie z klubem. Głównym założeniem stowarzyszenia jest zjednoczenie wszystkich kibiców Jagiellonii na każdej płaszczyźnie życia kibicowskiego i codziennego. Bardzo ważnym założeniem Stowarzyszenia „Dzieci Białegostoku” jest angażowanie się w życie sportowe, społeczne i kulturalne, poprzez organizowanie imprez sportowych i rozrywkowych dla dzieci, młodzieży w szkołach, domach dziecka, ośrodkach wychowawczych. Innymi, również ważnymi celami stowarzyszenia są akcje:

  • malowania Białegostoku i Podlasia
  • promowania wolontariatu oraz zachęcanie do honorowego krwiodawstwa
  • promowania kultury fizycznej, sportu, turystyki i zdrowego trybu życia.

Tworzeniem opraw stadionowych i różnych choreografii z nią związanych zajmuje się Ultras Jagiellonia Białystok (UJB).

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]
Runda Rozgrywki Razy Sezony
Faza kwalifikacyjna Liga Europy 5 2010/11 – (III runda), 2011/12 – (I runda), 2015/16 – (I/II runda), 2017/18 – (I/II runda), 2018/19 – (II/III runda), 2024/2025 - (play off)
Faza kwalifikacyjna Liga Mistrzów 1 2024/2025
Faza ligowa Liga Konferencji UEFA 1 2024/2025

Rozgrywki krajowe

[edytuj | edytuj kod]
Feta po zdobyciu wicemistrzostwa Polski (20 maja 2018)
Rozgrywki Miejsce Razy Sezony
Mistrzostwa Polski 1. miejsce 1 2023/2024
2. miejsce 2 2016/17, 2017/18
3. miejsce 1 2014/15
Sezony w ekstraklasie (dawna I Liga) 22 1987/88, 1988/89, 1989/90, 1992/93, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23, 2023/24, 2024/25
Sezony w I Lidze (dawna II Liga) 18 1975/76, 1976/77, 1977/78, 1980/81, 1983/84, 1984/85, 1985/86 1986/87 1990/91, 1991/92, 1993/94, 1994/95, 1995/96, 2001/02, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07.

Jagiellonia zajmuje 16 miejsce w tabeli wszechczasów ekstraklasy.

Puchary krajowe

[edytuj | edytuj kod]
2 maja 2019 roku, mecz finałowy Pucharu Polski na Stadionie Narodowym,
Jagiellonia v Lechia Gdańsk 0:1
Rafał Gikiewicz po meczu finałowym Pucharu Polski w 2010 roku, Bydgoszcz
Puchary Miejsce Razy Sezony
złoto Puchar Polski 1. miejsce – Zdobywca 1 2009/10
2. miejsce – Finalista 2 1988/89, 2018/2019
złoto Superpuchar Polski 1 2010

Rozgrywki młodzieżowe

[edytuj | edytuj kod]
Mecz towarzyski: MKP Pogoń Siedlce v Jagiellonia 0:2, bramki: 0:1 – Bruno [78], 0:2 – Tomasz Frankowski [90],
(28 kwietnia 2009)
Rozgrywki Miejsce Razy Sezony
Mistrzostwa Polski juniorów starszych 1. miejsce 4 1988, 1992, 2004, 2011
2. miejsce 1 1981
3. miejsce 2 1982, 1996
Mistrzostwa Polski juniorów młodszych 1. miejsce 2 2000, 2018
2. miejsce 3 2006, 2007, 2010
3. miejsce 0

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Skład

[edytuj | edytuj kod]
Stan na 3 września 2024
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Polska Maksymilian Stryjek
3 OB Słowenia Dušan Stojinović
4 OB Kosowo Jetmir Haliti
5 OB Polska Cezary Polak
6 PO Polska Taras Romanczuk (kapitan)
8 PO Portugalia Nené
9 NA Francja Lamine Diaby-Fadiga
10 NA Francja Afimico Pululu
11 NA Hiszpania Jesús Imaz
14 PO Polska Jarosław Kubicki
16 OB Czechy Michal Sáček
17 OB Hiszpania Adrián Diéguez
19 OB Polska Paweł Olszewski
20 PO Hiszpania Miki Villar
21 NA Macedonia Północna Darko Czurlinow
25 PO Polska Filip Wolski
29 PO Polska Marcin Listkowski
Nr Poz. Piłkarz
33 BR Polska Bartłomiej Żynel
36 OB Polska Jakub Lewicki
38 PO Polska Damian Wojdakowski
39 PO Francja Aurélien Nguiamba
44 OB Portugalia João Moutinho
50 BR Polska Sławomir Abramowicz
51 NA Polska Alan Rybak
66 BR Polska Miłosz Piekutowski
71 PO Polska Szymon Stypułkowski
72 OB Polska Mateusz Skrzypczak
80 PO Polska Oskar Pietuszewski
81 OB Polska Oskar Lipiński
82 PO Portugalia Tomás Silva
83 OB Polska Bartłomiej Krasiewicz
99 PO Norwegia Kristoffer Hansen

Piłkarze na wypożyczeniu

[edytuj | edytuj kod]
Nr Poz. Piłkarz
77 PO Polska Wojciech Łaski wypożyczony do Ruchu Chorzów

Sztab szkoleniowy

[edytuj | edytuj kod]
Trener Polska Adrian Siemieniec
Trener II Polska Rafał Grzyb
Asystent trenera Polska Mikołaj Łuczak
Polska Arkadiusz Szczebrowski (analityk)
Trener bramkarzy Polska Mariusz Bołdyn
Trener przygotowania fizycznego Polska Mateusz Borzym
Trener przygotowania motorycznego Polska Grzegorz Arłukowicz
Kierownik drużyny Polska Arkadiusz Szczęsny
Lekarz Polska Michał Kwiatkowski (kier.sztabu med.)
Polska Michał Karpiński
Polska Maciej Wendorff
Fizjoterapeuta Polska Katarzyna Emich
Polska Marcin Piechowski
Polska Gaweł Dojlido
Kitman Polska Wiktor Grabowski

Bilans ligowy

[edytuj | edytuj kod]
Historia występów Jagiellonii Białystok w rozgrywkach ligowych
Poziomy rozgrywkowe Sezony, opis
I II III IV V Sezon Liga Poz. Pkt. Bramki Z/R/P M. B/E Uwagi/Osiągnięcia Nazwa
1920-23 Mecze towarzyskie Klub nie brał udziału w rozgr. ligowych WKS 42 Pułk Piechoty
MP A B C 1924 Klasa B (Wileńska)
Elim. do kl.A
1 3 8 10:1 4/0/0 4 (Okr. Wileński, podokr. Białostocki) WKS 42 Pułk Piechoty
1 4 11 16:1 5/1/0 6  E+ 
MP A B C 1925 Mecze towarzyskie Rozgrywki klasy A nie odbyły się. WKS 42 Pułk Piechoty
MP A B C 1926 Klasa A (Wileńska) 3 6 10 b.d. b.d. 10 Okr. Wileński*[a] WKS 42 Pułk Piechoty
L Okr. B C 1927 Liga Okr.(Warszawska) 1 5 14 31:13 7/0/1 8  B-  Okr. Warszawski, podokr. Białostocki[b] WKS 42 Pułk Piechoty
L A B C 1928 Klasa B (Warszawska) 1 6 15 40:16 7/1/2 10  B-  Okr. Warszawski, podokr. Białostocki[c] WKS 42 Pułk Piechoty
L A B C 1929 Klasa A (Białostocka) 2 6 17 32:15 8/1/1 10  B+  Opis[d] WKS 42 Pułk Piechoty
L A B C 1930 Klasa A (Białostocka)
Elim. do Ligi
1 8 21 37:14 9/3/0 14 Opis[e] WKS 42 Pułk Piechoty
2 3 5 10:7 2/1/1 4+1  E- 
L A B C 1931 Klasa A (Białostocka) 2 8 20 51:18 9/2/3 14 WKS 42 Pułk Piechoty
L A B C 1932 Klasa A (Białostocka) 2 8 23 47:22 11/1/2 14 BKS Jagiellonia
L A B C 1933 Klasa A gr.I (Biał.) 2 6 6 15:10 2/2/2 6 Ostatecznie 3m./8zes.[f] BKS Jagiellonia
L A B C 1934 Klasa A gr.I (Biał.) 2 6 7 24:12 3/1/2 6 Ostatecznie 3m./8zes.[g] BKS Jagiellonia
L A B C 1935 Klasa A gr.I (Biał.) 3 5 9 15:14 4/1/3 8 Ostatecznie 5m./9zes.[h] BKS Jagiellonia
L A B C 1936 Klasa A gr.I (Biał.)
Baraże o utrzymanie
3 3 1 4:7 0/1/3 4 Ostatecznie 8m./9zes.[i] WKS Jagiellonia
2 3 3 13:11 1/1/2 4  B+ 
L A B C 1936/37 Klasa A (Białostocka) 6 8 (10) (21:34) (5/0/8) 14 Opis[j] WKS Jagiellonia
L A B C 1937/38 Klasa A (Białostocka) 8 8 Opis[k] WKS Jagiellonia
L A B C 1938/39 Klasa A (Białostocka) Klub nie brał udziału w rozgr. ligowych WKS Jagiellonia
1940-44 Przerwa w rozgrywkach z powodu wojny
1945 Mecze towarzyskie Reaktywacja klubu BKS Jagiellonia
MP MO 1946 Mistrzostwa Okręgu 1 5 14 34:7 7/0/1 8 Opis[l] PKS Motor
1 3 8 15:7 3/0/1 4  E+ 
MP A B C 1947 MP i Elim.do I ligi 9 9 0 14:109 0/0/16 16 Opis[m] PKS Motor
1 A B C 1948 Klasa A 1 6 14 25:11 6/2/2 10 Opis[n] KS ZMW Wici
1 2 A B C 1949 Klasa A 2 6 15 31:21 7/1/2 10 Związkowiec[o]
1 2 A B C 1949/50 Klasa A 4 6 10 28:21 4/2/4 10 Związkowiec
1 2 KW KP 1951 Klasa Woj.  R  1 5 14 34:4 7/0/0 8  B+  Reforma i eliminacje[p] Budowlani
6 6 0 12:70 0/0/10 10  E- 
1 2 1KW 2KW 1952 1 Klasa Woj. 1 8 b.d. b.d. b.d. 10  E-  Ostatecznie 2m./24zes.[q] Budowlani
1 2 3 A B 1953 Klasa B
Elim. do kl.A
1 6 b.d. b.d. b.d. 10 Awans[r] Budowlani
2 4 (7) (12:6) (3/1/0) 6  E+ 
1 2 3 A B 1954 Klasa A 5 8 15 24:26 7/1/6 14 Budowlani[s]
1 2 3 A B 1955 Klasa A 9 12 18 42:82 8/2/12 22 Jagiellonia
1 2 3 A B 1956 Klub wycofano z rozgrywek Jagiellonia
1 2 3 A B 1957 Klasa B 3 10 24 66:31 12/0/6 18 Jagiellonia
1 2 3 A B 1958 Klasa B 2 8 19 b.d. b.d. 16 Awans Jagiellonia
1 2 O A B 1959 Klasa A 1 10 29 64:22 14/1/3 18 Awans Jagiellonia
1 2 O A B 1960 Klasa Okręgowa 5 8 10 32:44 4/2/8 14 Jagiellonia
1 2 O A B 1960/61 Klasa Okręgowa 10 10 8 12:54 3/2/13 18 Spadek Jagiellonia
1 2 O A B 1961/62 Klasa A 5 10 18 35:34 8/2/8 18 Jagiellonia
1 2 O A B 1962/63 Klasa A 4 10 22 48:32 b.d. 18 Jagiellonia
1 2 O A B 1963/64 Klasa A 2 10 29 73:24 14/1/3 18 Jagiellonia
1 2 O A B 1964/65 Klasa A 3 10 26 62:17 b.d. 18 Jagiellonia
1 2 O A B 1965/66 Klasa A  R  5 12 27 57:37 13/1/8 22 Awans[14] Jagiellonia
1 2 3 O A 1966/67 Klasa Okręgowa 7 12 20 34:45 7/6/9 22 Jagiellonia
1 2 3 O A 1967/68 Klasa Okręgowa 6 12 20 38:52 8/4/10 22 Jagiellonia
1 2 3 O A 1968/69 Klasa Okręgowa 11 12 16 34:48 4/8/10 22 Spadek Jagiellonia
1 2 3 O A 1969/70 Klasa A 1 12 37 75:23 18/1/3 22 Awans Jagiellonia
1 2 3 O A 1970/71 Klasa Okręgowa 7 12 22 31:24 7/8/7 22 Jagiellonia
1 2 3 O A 1971/72 Klasa Okręgowa 3 12 30 40:17 11/8/3 22 Jagiellonia
1 2 3 O A 1972/73 Klasa Okręgowa  R  1 12 39 91:17 19/1/2 22 Brak awansu z powodu reorganizacji rozgr.[15] Jagiellonia
1 2 O A B 1973/74 Klasa Okręgowa 1 14 48 90:15 23/2/1 28 Jagiellonia MKSB
2 3 4 4:4 2/0/2 4  E- 
1 2 KW KMP KP 1974/75 Klasa Wojewódzka 1 12 37 68:12 17/3/2 22 Awans Jagiellonia MKSB
1 4 9 13:6 4/1/1 6  E+ 
1 2 KW KMP KP 1975/76 II liga (gr. północna) 9 16 29 36:37 11/7/12 30 Jagiellonia MKSB
1 2 3 A B 1976/77 II liga (gr. północna) 10 16 29 27:34 11/7/12 30 Jagiellonia MKSB
1 2 3 A B 1977/78 II liga (gr. północna) 15 16 20 29:51 7/6/17 30 Spadek Jagiellonia MKSB
1 2 3 A B 1978/79 III liga (grupa II) 4 14 28 38:30 13/2/11 26 Jagiellonia MKSB
1 2 3 A B 1979/80 III liga (grupa II) 1 15 45 51:10 18/9/1 28 Awans Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1980/81 II liga (gr. wschodnia) 15 16 20 22:55 7/6/17 30 Spadek Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1981/82 III liga (grupa II) 5 14 31 39:26 14/3/9 26 Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1982/83 III liga (grupa III)

1 14

45 66:15 21/3/2 26 Awans Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1983/84 II liga (gr. wschodnia) 12 16 29 29:35 11/7/12 30 Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1984/85 II liga (gr. wschodnia) 7 16 31 27:25 11/9/10 30 Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1985/86 II liga (gr. wschodnia) 3 16 35 36:24 12/11/7 30 Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1986/87 II liga (gr. wschodnia)  3/-1  1 16 55 51:13 22/6/2 30 Awans Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1987/88 I liga  3/-1  8 16 29 24:25 11/7/12 30 Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1988/89 I liga  3/-1  8 16 29 22:27 9/12/9 30 srebro Finalista PP Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1989/90 I liga  3/-1  16 16 13 19:45 3/13/14 30 Spadek Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1990/91 II liga  2  3 20 48 46:29 17/14/7 38  B-  Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1991/92 II liga (gr. wschodnia) 2 18 43 53:28 17/9/8 34 Awans Jagiellonia MKSB
1 2 3 O A 1992/93 I liga 18 18 9 28:91 2/5/27 34 Spadek Jagiellonia MKSB[16]
1 2 3 O A 1993/94 II liga (gr. wschodnia) 10 18 32 40:39 10/12/12 34 Jagiellonia BKS
1 2 3 O A 1994/95 II liga (gr. wschodnia) 12 18 33 41:39 10/13/11 34 Jagiellonia BKS
1 2 3 O A 1995/96 II liga (gr. wschodnia)  3  15 18 40 35:54 12/4/18 34 Spadek Jagiellonia BKS
1 2 3 4 O 1996/97 III liga (gr.VII) 6 16 48 41:32 14/6/10 30 Jagiellonia BKS
1 2 3 4 O 1997/98 III liga (gr.VII)  R  8 18 62 55:25 18/8/8 34 Spadek Jagiellonia BKS
1 2 3 4 O 1998/99 IV liga 4 18 62 73:39 17/11/6 34 Jagiellonia Wersal Podl.
1 2 3 4 O 1999/00 IV liga 2 17 81 124:11 26/3/3 33*  B+  Awans Jagiellonia Wersal Podl.
1 2 3 4 O 2000/01 III liga (gr.I) 2 20 83 74:26 27/2/9 38 Awans Jagiellonia Wersal Podl.
1 2 3 4 O 2001/02 II liga 15 20 45 41:41 11/12/15 38 Spadek Jagiellonia Wersal Podl.
1 2 3 4 O 2002/03 III Liga (gr.I) 1 16 67 55:18 20/7/3 30 Awans Jagiellonia Wersal Podl.
1 2 3 4 O 2003/04 II liga 9 18 37 35:42 10/7/13 34 Jagiellonia SSA
1 2 3 4 O 2004/05 II liga 6 18 54 45:29 14/12/8 34 Jagiellonia SSA
1 2 3 4 O 2005/06 II liga 3 18 56 48:30 15/11/8 34  B-  Jagiellonia SSA
1 2 3 4 O 2006/07 II liga 2 18 63 49:28 18/9/7 34 Awans Jagiellonia SSA
1 2 3 4 O 2007/08 Orange Ekstraklasa 14 16 27 27:57 7/6/17 30 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2008/09 Ekstraklasa 8 16 34 28:34 9/7/14 30 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2009/10 Ekstraklasa 11 16 34[17] 29:27 11/11/8 30 złoto Puchar Polski złoto Superpuchar Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2010/11 Ekstraklasa 4 16 48 38:32 14/6/10 30  E  III run.LE Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2011/12 T-Mobile Ekstraklasa 10 16 39 35:45 11/6/13 30  E  I run.LE Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2012/13 T-Mobile Ekstraklasa 10 16 37 31:45 8/13/9 30 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2013/14 T-Mobile Ekstraklasa  R  11 16 48 29 59:58 12/12/13 37 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2014/15 T-Mobile Ekstraklasa brąz 16 65 41 59:44 19/8/10 37 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2015/16 T-Mobile Ekstraklasa 11 16 45 28 46:62 13/6/18 37  E  I / II run.LE Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2016/17 Lotto Ekstraklasa srebro 16 71 42 64:39 21/8/8 37 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2017/18 Lotto Ekstraklasa  R  srebro 16 67 55:41 20/7/10 37  E  I / II run.LE Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2018/19 Lotto Ekstraklasa 5 16 57 55:52 16/9/12 37  E  II / III run.LE srebro Finalista PP Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2019/20 PKO Ekstraklasa  M  8 16 52 48:51 14/10/13 37 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2020/21 PKO Ekstraklasa  M  9 16 37 39:48 10/7/13 37 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2021/22 PKO Ekstraklasa  M   R  12 18 40 39:50 9/13/12 34 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2022/23 PKO Ekstraklasa  M  14 18 41 48:49 9/14/11 34 Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2023/24 PKO Ekstraklasa  M  złoto 18 63 77:45 18/9/7 34 złoto Jagiellonia SSA
E 1 2 3 4 2024/25 PKO Ekstraklasa  M  M 18  E  El.LM IIr. Jagiellonia SSA
liczba występów na danym poziomie rozgrywkowym:
22 32 18 16 4 Razem sezonów: 92
Legenda, opis oznaczeń
    – najlepszy sezon w rozgrywkach ligowych
 R  - reforma, reorganizacja ligi, zmiana przepisów.
 3/-1  - Od sezonu 1986/87 do 1989/90 wprowadzono nowy system punktowania, drużyna, która wygrała różnicą 3 bramek otrzymywała 3 pkt., przegrana różnicą 3 bramek (minus) – 1 pkt. W przypadku remisu bez zmian 1 pkt. Nie dotyczyło to walkowerów, gdzie przyznawano 2 pkt. za walkower w bramkach (3:0)vo.
 3  - Od sezonu 1995/1996 we wszystkich ligach obowiązywać będą nowe przepisy dotyczące punktacji, zwycięstwo 3 pkt., remis 1 pkt., porażka 0 pkt.
 M  - Obowiązek wystawiania co najmniej jednego młodzieżowca w składzie
 B-   B+  - Przegrany, wygrany baraż (mecz lub dwumecz)
 E-   E+  - Przegrane, wygrane eliminacje (rywalizacja w grupie)
 E  - Rozgrywki europejskie

Szkoleniowcy

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Jagiellonii Białystok.
Janusz Wójcik – trener Jagiellonii w latach 1986–1988
Ryszard Tarasiewicz – trener Jagiellonii w latach 2006–2007
Artur Płatek – trener Jagiellonii w latach 2007–2008
Michał Probierz– trener Jagiellonii w latach 2008–2011 i 2014–2017

Zawodnicy

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Jagiellonii Białystok.

Najwięcej meczów oraz bramek dla Jagiellonii w Ekstraklasie

Najmłodsi debiutanci w barwach Jagiellonii w Ekstraklasie

Alexis Norambuena
Tomasz Frankowski
Zawodnik Wiek Debiut
Polska Przemysław Mystkowski 16 lat i 36 dni 31 maja 2014 w meczu Cracovia – Jagiellonia
Polska Karol Buzun 16 lat i 60 dni 3 maja 2012 w meczu Śląsk Wrocław – Jagiellonia
Polska Bartłomiej Drągowski 16 lat i 281 dni 27 maja 2014 w meczu Jagiellonia – Korona Kielce

Królowie strzelców w barwach Jagiellonii

Zawodnik Liczba goli Liga Sezon
Polska Jacek Bayer 23 II liga (grupa wschodnia) 1986/1987
Polska Tomasz Frankowski 14 Ekstraklasa 2010/2011
Hiszpania Marc Gual 15 Ekstraklasa 2022/2023

Kadrowicze w Jagiellonii

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentanci Polski w barwach Jagiellonii Białystok

Nazwisko Mecze Bramki Data
Polska Jacek Bayer 1 0 12.04.1987
Polska Kamil Grosicki 4 0 10.10.2009, 7.09.2010, 12.10.2010, 10.12.2010
Polska Grzegorz Sandomierski 3 0 10.12.2010, 6.02.2011, 29.03.2011
Polska Tomasz Kupisz 4 0 10.12.2010, 16.12.2011, 14.12.2012, 2.02.2013
Polska Jakub Słowik 1 0 2.02.2013
Polska Michał Pazdan 6 0 15.11.2013, 19.11.2013, 18.01.2014, 20.01.2014, 13.06.2015, 16.05.2015
Polska Dawid Plizga 1 0 20.01.2014
Polska Jacek Góralski 1 0 14.11.2016
Polska Przemysław Frankowski 1 0 23.03.2018
Polska Taras Romanczuk 3 1 27.03.2018, 26.03.2024, 7.06.2024
Polska Bartłomiej Wdowik 1 0 21.11.2023
Razem: 26
Kadra „B”
Polska Jerzy Zawiślan 1 0 1976
Polska Mirosław Sowiński 1 0 1980
Szkoleniowcy
Polska Tomasz Frankowski ME 2012 – Polska/Ukraina (jako trener napastników)[18][19]

90-lecie Jagiellonii

[edytuj | edytuj kod]
Nagrody indywidualne

11.11.2010 Jagiellonia Białystok świętowała 90-lecie istnienia[21]. W czasie gali jubileuszowej wyróżniono osoby zasłużone dla klubu, ogłoszona została też „jedenastka wszech czasów”, złożona z piłkarzy, którzy przyczynili się do jego sukcesów. Drużynę 90-lecia wybrała kapituła, złożona z przedstawicieli klubu, dziennikarzy i historyków regionalnego sportu. Zespół tworzą w dużej części piłkarze, którzy grali w Jagiellonii[22] w czasie jej pobytu w piłkarskiej ekstraklasie w latach 80. i 90. XX wieku.

Jedenastka 90-lecia Jagiellonii Białystok

Oto „Jagiellonia wszech czasów”: Mirosław Sowiński – Antoni Cylwik, Stanisław Szwejkowski, Sławomir Tołkacz, Jarosław BartnowskiAndrzej Ambrożej, Dariusz Czykier, Dariusz BayerJacek Bayer, Tomasz Frankowski, Jerzy Zawiślan.

Za bramkę 90-lecia uznano pierwszy gol Jagiellonii po jej pierwszym, historycznym awansie do ekstraklasie w 1987. To bramka strzelona przez Jarosława Michalewicza Widzewowi Łódź (1:1), co miało miejsce 9 sierpnia 1987 na stadionie w Białymstoku.

Najważniejszym momentem 90-lecia było zdobycie Pucharu Polski. Piłkarzem 90-lecia wybrano Tomasza Frankowskiego, trenerem – Michała Probierza.

Za datę powstania klubu uważa się maj 1920. Wówczas żołnierze stacjonującego w Białymstoku 42 Pułku Piechoty im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego powołali do życia koło sportowe – sekcję piłki nożnej. Pierwszy mecz rozegrano 30 maja 1920, w którym ten zespół wygrał z Kresowcami 5-1[23].

Obecna nazwa – Jagiellonia Białystok – została jednak po raz pierwszy użyta dopiero w 1932.

Obchody jubileuszu trwają od początku 2010. Np. wiosną otwarta została wystawa w Muzeum Historycznym w Białymstoku, poświęcona historii klubu. W obchody wpisują się sukcesy piłkarzy. Oprócz zdobycia Pucharu Polski, to także zdobycie Superpucharu, debiut w Lidze Europejskiej oraz pozycja lidera po jesiennej rundzie rozgrywek 2010/2011.

Filatelistyka

[edytuj | edytuj kod]

Poczta Polska wyemitowała 30 maja 2020 roku znaczek pocztowy o nominale 3,30 złotych upamiętniający setną rocznicę powstania klubu. Autor projektu znaczka Jarosław Ochendzan wykorzystał fotografię drużyny z 1951 roku. Na pierwszym planie widnieje odznaka 42. Pułku Piechoty im. Generała Jana Henryka Dąbrowskiego z 1935 roku oraz historyczny herb klubowy. Druk wykonano techniką offsetową na papierze fluorescencyjnym, w nakładzie 90 tys. sztuk[24].

  1. Po sezonie działacze Wileńskiego OZPN zmienili kilka wyników meczów na korzyść drużyn Wileńskich, co wpłynęło na decyzję o przeniesieniu się do Warszawskiego OZPN.
  2. Białostoczanie zorganizowali rozgrywki kl.B pod patronatem Warszawskiego OZPN, choć oficjalnie pozostawali w strukturach Wileńskiego OZPN. Po wygraniu grupy przegrali baraże z drużyną z Siedlec.
  3. Drużyny z Białegostoku i Grodna wystąpiły w 2 grupach klasy B. Po sezonie klub wystartował w nowej Klasie A – Białostockiej.
  4. Przy równej ilości punktów rozegrano dodatkowy mecz o 1 m-ce. Cresovia Grodno - WKS 42 Pułk Piechoty 3:2.
  5. Tabela niepełna, brakuje wyników 2 meczów. Klub przegrał baraże do Ligi.
  6. Rozgrywki Klasy A toczone w dwóch grupach, zwycięzcy grup rozgrywali mecz o miejsce premiowane awansem do baraży o Ligę. W ostatecznej klasyfikacji Jagiellonia zajęła miejsce 3-4 z Cresovią Grodno.
  7. Rozgrywki Klasy A toczone w dwóch grupach, zwycięzcy grup rozgrywali mecz o miejsce premiowane awansem do baraży o Ligę. W ostatecznej klasyfikacji Jagiellonia zajęła miejsce 3-4 z Makabi Grodno.
  8. Rozgrywki Klasy A toczone w dwóch grupach, zwycięzcy grup rozgrywali dwumecz o miejsce premiowane awansem do baraży o Ligę. W ostatecznej klasyfikacji Jagiellonia zajęła miejsce 5-6 z Makabi Suwałki.
  9. Rozgrywki Klasy A toczone w trzech grupach, zwycięzcy grup rozgrywali mecze o miejsce premiowane awansem do baraży o Ligę. Pozostałe zespoły rywalizowały w grupie o pozostanie w klasie A. W ostatecznej klasyfikacji Jagiellonia zajęła miejsce 8 i pozostała w klasie A.
  10. Brak wyniku jednego meczu Jagiellonii, pewne jest, że zajęła 6 miejsce. Rozgrywki Klasy A toczone w jednej grupie, zwycięzca grał w barażach o wejście do Ligi.
  11. Rozgrywki Klasy A toczone w jednej grupie, zwycięzca grał w barażach o wejście do Ligi. Jagiellonia wycofana w trakcie rozgrywek, wszystkie jej mecze anulowano.
  12. Z powodów politycznych Jagiellonia przed sezonem została rozwiązana, a utworzono klub o nazwie PKS Motor. Mistrzostwa Okręgu Białostockiego rozgrywano w 3 grupach, finaliści rozegrali eliminacje o 1 miejsce w grupie, którą wygrał PKS Motor Białystok. Awans do MP 1946 i 1947. Z powodu przedłużających się rozgrywek Motor nie wystąpił w MP 1946 roku.
  13. Eliminacje do MP oraz 1 Ligi rozgrywano w 3 grupach, niestety Motor zajął ostatnie miejsce. Po sezonie klub został rozwiązany.
  14. Przed sezonem został rozwiązany Motor, w większości zawodnicy zasilili KS ZMW Wici. Przegrane baraże o wejście do 1 i 2 Ligi.
  15. KS Wici przed sezonem zmienił nazwę na Związkowiec.
  16. Reforma rozgrywek, zmieniono nazwy, Klasa Mistrzowska > dawna klasa A, Klasa Powiatowa > dawna klasa B i C. Przed sezonem rozwiązano klub Związkowiec, większość zawodników zasiliła klub Budowlanych Białystok. Rozgrywki toczyły się w 2 grupach klasy A. Finaliści grup rozegrali dwumecz, gdzie dwukrotnie zwyciężyła drużyna Budowlanych i zagrała w eliminacjach do 2 ligi. Niestety w eliminacjach drużyna Budowlanych zajęła ostatnie miejsce.
  17. Rozgrywki klasy A toczyły się w 4 grupach, finaliści grup przechodzili do następnych etapów-baraży, aby wyłonić zwycięzcę, który miał zagrać w nowej III lidze. Niestety drużyna Budowlanych w ostatecznej rozgrywce zajęła 2 miejsce. W wyniku reformy oraz niezrozumiałej decyzji władz OZPN-u w następnym sezonie wystąpili w klasie B.
  18. Drużyna Budowlanych, pomimo że w poprzednim sezonie zajęła w I klasie wojewódzkiej 2 miejsce, to decyzją władz regionalnych została zakwalifikowana do klasy B. Piłkarze szybko awansowali do klasy A.
  19. Po sezonie klub zmienił nazwę na Jagiellonia Budowlani Białystok.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jagiellonia mistrzem Polski [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-05-25].
  2. GENEZA KLUBU.. [dostęp 2014-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-04)].
  3. 80 lat temu.... [dostęp 2012-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-15)].
  4. Jagiellonia Białystok – Jagiellonia.net – Żółto-Czerwona STREFA [online], www.jagiellonia.net [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  5. a b Tomasz Piekarski: Setki rac na stulecie. Jaki herb będzie miała Jagiellonia Białystok?. wyborcza.pl, 2020-01-13. [dostęp 2020-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-14)].
  6. a b Jagiellonia Białystok zmienia herb przed nowym sezonem! Kibice nie mieli wątpliwości. Sport.pl, 2020-07-28. [dostęp 2020-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-28)].
  7. Gazeta Białostocka nr 23 z dnia 28 stycznia 1957.
  8. Awans Jagiellonii do Ekstraklasy – Ekstraklasa – E-GRAJEWO.PL. e-grajewo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)].
  9. Stadion miejski w Białymstoku w bazie stadiony.net.
  10. Stowarzyszenie Kibiców Jagiellonii – Ekstraklasa – SKDB.WORDPRESS/.COM.
  11. SKJB – Ekstraklasa – DZIECIBIAŁEGOSTOKU/.PL.
  12. Jagiellonia Dzieciom – Aktualności – DZIECIBIAŁEGOSTOKU/.PL.
  13. Jaga Powodzianom – Ekstraklasa – DZIECIBIAŁEGOSTOKU/.PL.
  14. Jagiellonia zakwalifikowała się do nowo utworzonej klasy Okręgowej, ale nie zmieniła poziomu rozgrywkowego w związku z utworzeniem III ligi.
  15. Z powodu reorganizacji ligi, czyli likwidacji 3 ligi zespół Jagielloni nie awansował. Nastąpiło przeniesienie poziomu rozgrywkowego z IV na III.
  16. Od dnia 7 grudnia klub zmienia nazwę na Białostocki Klub Sportowy Jagiellonia Białystok.
  17. Kara -10pkt.
  18. Tomasz Frankowski, trener napastników – Ekstraklasa – ONET.PL.
  19. EURO 2012. Tomasz Frankowski: Musimy być cierpliwi – Piłka Nożna – PORANNY.PL.
  20. 90 lat Jagiellonia Białystok. 1920–2010.
  21. 90 lat Jagiellonii Białystok. 1920–2010. 90lat.jagiellonia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-07)].
  22. Obchody jubileuszu 90-lecia Jagiellonii.
  23. Kiedy powstała Jagiellonia?
  24. 100. rocznica powstania Jagielloni Białystok. W: Urszula Skwarkowska-Żak, Michał Kazimierczuk, Seweryn Leszczyński: Księga znaczków pocztowych 2020. Warszawa: PWPW • Poczta Polska, 2021, s. 46-47.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]