Przejdź do zawartości

Jak działa jamniczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jak działa jamniczek
Gatunek

film animowany (non-camera)

Rok produkcji

1971

Data premiery

czerwiec 1972

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

8,5 minut

Reżyseria

Julian Antonisz

Scenariusz

Julian Antonisz
Danuta Zadrzyńska

Muzyka

Julian Antonisz

Zdjęcia

Jan Tkaczyk

Scenografia

Julian Antonisz

Wytwórnia

Studio Miniatur Filmowych

Dystrybucja

Centrala Wynajmu Filmów

Jak działa jamniczek – polski animowany film krótkometrażowy z 1971 roku w reżyserii Juliana Antonisza. W filmie wykorzystano niekonwencjonalne techniki filmowe, takie jak wycinanka, rysunek, filmowanie mieszających się płynów, a także wydrapywanie obrazów i rysowanie bezpośrednio na taśmie filmowej, zwane techniką non-camera. Muzykę do filmu stworzył i nagrał sam reżyser. W trakcie filmu zza kadru czytany jest komentarz na wzór filmów dokumentalnych. W przypadku Jamniczka narratorką jest dziewięćdziesięcioletnia pensjonariuszka domu starców, czytająca z kresowym akcentem[1][2].

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Animacja rozpoczyna się jednominutową sekwencją prezentującą różne przykłady wymyślonych, surrealistycznych mechanizmów o niedorzecznych nazwach. Wstęp kończy się wypowiedzianym przez narratorkę tytułowym pytaniem na temat budowy jamnika. Następuje lekcja anatomii „wyjaśniająca” skomplikowaną maszynerię organizmu zwierzęcego. Wykład zabużańskiej narratorki zostaje brutalnie przerwany przez postać Ewarysta, który zgniata jamnika, przez co zwierzę rozpada się na odpady biomechaniczne. Film kończy apel narratorki: „Nie niszczmy jamniczka”[3].

Rozpowszechnianie

[edytuj | edytuj kod]

Premiera filmu odbyła się w czerwcu 1972 jako kinowy dodatek przed francusko-włoskim filmem Zaproszona z 1969 roku[4].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Joanna Pawluśkiewicz z portalu Culture.pl pisała, że film Antonisza jest „nie tylko niezwykle dowcipny, ale dzięki charakterystycznemu głosowi narratorki również wzruszający. Przede wszystkim zadziwia jego nonsensowny humor”[5]. Michał Bobrowski odczytywał Jamniczka przez pryzmat kartezjańskiej wizji zwierzęcia jako bezdusznej maszyny, która w ujęciu Antonisza „staje się punktem wyjścia dla nieoczekiwanego humanitarnego, ekologicznego argumentu, polegającego na żmudnej metodzie szacowania wartości ekonomicznej motyla”[2]. Oboje krytyków zauważało, że film Antonisza cieszył się popularnością w mediach społecznościowych takich jak YouTube[5][6].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Festiwal Nagroda Odbiorca[7]
1972 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Mannheim Międzynarodowa Nagroda Ewangelicka Julian Antonisz
Wyróżnienie Międzynarodowego Ekumenicznego Centrum Filmowego
Krakowski Festiwal Filmowy Brązowy Lajkonik
OPF „Człowiek i Jego Środowisko” Srebrny Feniks

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Strękowski: Julian Józef Antonisz (Antoniszczak). 2007-09. [dostęp 2012-05-03]. (pol.).
  2. a b Bobrowski 2019 ↓, s. 227.
  3. Bobrowski 2019 ↓, s. 226–227.
  4. Idziemy do kina. „Film”. 24, s. 15, 1972-06-11. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  5. a b Pawluśkiewicz 2007 ↓.
  6. Bobrowski 2019 ↓, s. 216.
  7. Jak działa jamniczek w bazie filmpolski.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michał Bobrowski, Subversive Machinery: DIY Method in the Work of Julian Antonisz, [w:] Franziska Bruckner i inni red., Global Animation Theory, New York – London: Bloomsbury Publishing, 2019, s. 213–232.
  • Joanna Pawluśkiewicz, "Jak działa jamniczek", reż. Julian Józef Antonisz [online], Culture.pl, 2007 [dostęp 2021-08-26] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]