Jake Roberts

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jake „The Snake” Roberts
Ilustracja
Jake „The Snake” Roberts na konwencie GalaxyCon Raleigh w 2022 roku
Imię i nazwisko

Aurelian Smith Jr.

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1955
Gainesville, Teksas

Dzieci

8

Rodzina

Grizzly Smith (ojciec)
Rockin' Robin (siostra przyrodnia)
Sam Houston (brat przyrodni)

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Jake Smith Jr.
Jake „The Snake” Roberts

Wzrost

195 cm[1]

Masa ciała

118 kg[1]

Zapowiadany z

Stone Mountain, Georgia[2]

Debiut

1975

Emerytura

2011

Strona internetowa

Aurelian Smith Jr. (ur. 30 maja 1955 w Gainesville) – amerykański wrestler lepiej znany pod swoim pseudonimem ringowym jako Jake „The Snake” Roberts. Charakterystyczne dla niego było pokazywanie się w ringu z żywym wężem o imieniu Damien.

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Aurelian Smith Jr. urodził się 30 maja 1955 w Gainesville w stanie Teksas[3]. Jego ojciec Aurelian Smith Sr. był wrestlerem w latach 1960-1977 i nosił pseudonim Grizzly Jake Smith[3]. Po latach Smith Junior ujawnił, że jego matka poczęła w wieku 12 lat, zgwałcona przez jego ojca i była córką kobiety, z którą umawiał się wówczas Smith Senior[4]. Ojciec Smitha Juniora miał być pedofilem i molestować własną siostrę i córkę[4]. Siostra Smitha Juniora zaszła w ciążę trzy razy przed ukończeniem 18 lat i została zamordowana przez zazdrosną byłą partnerkę Smitha Seniora[4]. Smith Junior miał być molestowany przez swoją macochę[5].

Aurelian Smith Jr. miał też przyrodniego brata Sama Houstona i przyrodnią siostrę Rockin' Robin[6]. W latach 80. cała trójka rodzeństwa pracowała w WWE[6].

Kariera wrestlerska[edytuj | edytuj kod]

Organizacje regionalne (1975 – 1986)[edytuj | edytuj kod]

Zaczął uprawiać wrestling w 1975 we florydzkiej organizacji Championship Wrestling from Florida. Jego pierwsza zarejestrowana na materiale filmowym walka miała miejsce 16 września. Posługiwał się wówczas imieniem Jake Smith Jr. W sierpniu 1977 zaczął się posługiwać pseudonimem Jake Roberts. Przez następne kilka lat pracował dla takich organizacji jak Stampede Wrestling, Mid-South Wrestling, Georgia Championship Wrestling i Mid-Atantic Championship Wrestling[3].

World Wrestling Federation (1986 – 1992)[edytuj | edytuj kod]

Jake Roberts, wchodzący na arenę ze swoim wężem w worku

W 1986 dołączył do World Wrestling Federation (WWF). Tam zaczął się posługiwać pseudonimem Jake „The Snake” Roberts. Charakterystyczne dla niego stało się wchodzenie na ring z żywym wężem o imieniu Damien. Zwykle była to kobra lub pyton. Od 1986 do 1992 wystąpił na każdej gali z serii WrestleMania.

W 1989 rywalizował z André the Giantem. W jednym z odcinków Saturday Night Main Event rzucił w stronę olbrzyma swojego węża, Damiena, ujawniając fobię André[7]. Wskutek tego olbrzym doznał lekkiego ataku serca (w kayfabe). W następnych tygodniach Roberts często pojawiał się z workiem w pobliżu ringu w czasie walk rywala, zmuszając André do ucieczki[7]. 15 stycznia w taki właśnie sposób wyeliminował olbrzyma z głównej walki na gali Royal Rumble[8]. Punktem kulminacyjnym ich rywalizacji była walka na WrestleManii V, którą dzięki dyskwalifikacji wygrał Jake Roberts[9].

W 1991, w czasie wesela emerytowanego wrestlera Randy'ego Savage'a i jego menedżerki Miss Elizabeth, Jake „The Snake” Roberts wręczył nowożeńcom zapakowany prezent. Gdy otworzyli pudełko, okazało się, że w środku była żywa kobra królewska. Kilka tygodni później Savage został fizycznie zaatakowany przez Robertsa, a potem ugryziony w biceps przez kobrę, należącą do napastnika. Macho Man wielokrotnie prosił prezesa WWF w kayfabe, Jacka Tunneya, aby pozwolił mu wrócić do kariery wrestlerskiej. W końcu Tunney się zgodził[10]. 3 grudnia Savage zmierzył się z Jakiem Robertsem na gali Tuesday in Texas. Savage wygrał, ale po walce Roberts brutalnie atakował przeciwnika. Elizabeth weszła na ring prosząc napastnika aby przestał. W odpowiedzi Roberts uderzył ją w twarz. Zapoczątkowało to rywalizację między nim, a Savage’em, która zakończyła się 8 lutego 1992, kiedy Savage pokonał Robertsa na gali Saturday Night Main Event[10].

Kariera niezależna (1992 – 1996)[edytuj | edytuj kod]

W 1992 odszedł z WWF i do 1996 walczył w różnych organizacjach w Japonii, Niemczech i Meksyku[3].

Powrót do World Wrestling Federation (1996 – 1997)[edytuj | edytuj kod]

W 1996 oświadczył, że odrodził się jako chrześcijanin i powrócił do WWF, posługując się gimmickiem, odnoszącym się do jego prawdziwej przemiany duchowej[3]. W tym samym roku wziął udział w turnieju King of the Ring. Pokonał w kolejnych rundach: Huntera Hearsta Helmsleya, Justina Bradshawa i dzięki dyskwalifikacji Vadera. W finale zmierzył się ze Stone Coldem Steve'em Austinem i przegrał[11]. W czasie ceremonii koronacyjnej Austin naśmiewał się z duchowej przemiany Robertsa. W swojej przemowie po raz pierwszy użył swojego charakterystycznego powiedzenia Austin 3:16 says I just whipped your ass! (pl. Austin 3:16 mówi, że właśnie sprałem ci dupę!), które nawiązywało do sposobu w jaki często cytuje się Biblię[12]. To wydarzenie jest promowane przez WWE jako przełomowy moment w karierze Steve’a Austina i symboliczny początek okresu zwanego Attitude Era[13]. W 1997 Roberts odszedł z WWF[3].

Kariera po 1997[edytuj | edytuj kod]

W 2001 przeprowadził się do Anglii i tam pracował w różnych organizacjach wrestlingu. 29 stycznia 2011 stoczył walkę w Los Angeles w Kalifornii, która miała być walką kończącą jego karierę[3]. Mimo to nadal walczył w różnych organizacjach[14].

W 2014 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame[15].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Komentator gal wrestlingu Jim Ross napisał na swoim blogu w 2013, że Jake Roberts ma ośmioro dzieci[16].

Jake Roberts był uzależniony od alkoholu i narkotyków, w szczególności kokainy. Spowodowało to u niego problemy z kondycją i problemy zdrowotne. Jak sam deklarował, do uzależnienia przyczyniło się jego tragiczne dzieciństwo. W 2012 oświadczył, że wrócił do formy i przezwyciężył swoje uzależnienie, dzięki jodze, a konkretnie programowi DDP Yoga Dallasa Page'a. W 2015 o jego przezwyciężaniu uzależnień i powrocie do dobrej kondycji powstał film dokumentalny The Resurrection of Jake the Snake[5].

Mistrzostwa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Jake Roberts na ceremonii wprowadzenia do WWE Hall of Fame

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jake Roberts, Cagematch.net [dostęp 2019-04-28] (ang.).
  2. Jake "The Snake" Roberts, WWE [dostęp 2019-04-28] (ang.).
  3. a b c d e f g Roberts, Jake, "The Snake" (né Aurelian Smith Jr.), [w:] John Grasso, Historical Dictionary of Wrestling, Scarecrow Press, 6 marca 2014, s. 26,27, ISBN 978-0-8108-7926-3 [dostęp 2019-04-05] (ang.).
  4. a b c WWE star’s dark past is pure horror, NewsComAu, 23 listopada 2018 [dostęp 2019-04-28].
  5. a b Gary Stonehouse, WWE news: Jake ‘The Snake’ Roberts reveals all about being conceived in rape and how he was molested as a child, www.thesun.co.uk, 22 listopada 2018 [dostęp 2019-04-28] (ang.).
  6. a b Family matters in pro wrestling, canoe.com [dostęp 2019-04-28].
  7. a b Michael Krugman, Andre the Giant: A Legendary Life, Simon and Schuster, 24 listopada 2009, s. 3–4, ISBN 978-1-4391-8813-2 [dostęp 2017-03-29].
  8. Cain A. Knight, WWE Royal Rumble 1989 Match Time and Statistics, Cageside Seats, 18 stycznia 2016 [dostęp 2019-04-26].
  9. Full WrestleMania V results, „www.wwe.com” [dostęp 2017-04-01] (ang.).
  10. a b Randy Savage, „Online World of Wrestling” [dostęp 2017-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-16] (ang.).
  11. King Of The Ring 1996, Cagematch.net [dostęp 2019-04-26] (ang.).
  12. Aaron Bower, Examining How King of the Ring 1996 Defined Steve Austin's WWE Career, Bleacher Report, 16 września 2016 [dostęp 2017-10-11] (ang.).
  13. „Stone Cold” Steve Austin, WWE [dostęp 2017-09-30] (ang.).
  14. Jake Roberts, Cagematch.net [dostęp 2019-04-26] (ang.).
  15. Amish Patel, Full Report from the 2014 WWE Hall of Fame Ceremony, Wrestling-Edge, 5 kwietnia 2014 [dostęp 2019-04-28] (ang.).
  16. Larry Csonka, Jim Ross Blogs on the Cauliflower Alley Club Reunion, Honoring Edge, More, 411MANIA, 19 kwietnia 2013 [dostęp 2019-04-28] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]