Jakow Ofrosimow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakow Ofrosimow
Яков Михайлович Офросимов
generał major generał major
Data urodzenia

15 września 1866

Data śmierci

10 czerwca 1924

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Broń Świętego Jerzego

Jakow Michajłowicz Ofrosimow, ros. Яков Михайлович Офросимов (ur. 3 września?/15 września 1866, zm. 10 czerwca 1924 na Łotwie) – rosyjski wojskowy (generał major), emigrant.

W 1884 r. wstąpił do armii rosyjskiej. W 1886 r. ukończył pawłowską szkołę wojskową. Służył w stopniu podporucznika w 49 Brzeskim Pułku Piechoty. Następnie przeniesiono go do lejbgwardii Pułku Wołyńskiego. W 1890 r. został awansowany do stopnia porucznika, w 1897 r. sztabskapitana, w 1900 r. kapitana, zaś w 1907 r. pułkownika. Od 1913 r. dowodził 56 Żytomirskim Pułkiem Piechoty. Brał udział w I wojnie światowej. W poł. lutego 1915 r. mianowano go generałem majorem. Na pocz. lipca tego roku objął dowództwo brygady 58 Dywizji Piechoty. Po kapitulacji Twierdzy Nowogieorgijewsk dostał się do niewoli niemieckiej. Po wyjściu na wolność w II poł. 1917 r., zamieszkał w Polsce.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Siergiew W. Wołkow, Офицеры российской гвардии, 2002