Jakub Klunder
| Biskup tytularny Selymbria | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 lipca 1849 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 września 1927 |
| Biskup pomocniczy chełmiński | |
| Okres sprawowania |
1907–1927 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
15 kwietnia 1876 |
| Nominacja biskupia |
6 lipca 1907 |
| Sakra biskupia |
15 września 1907 |
| Data konsekracji |
15 września 1907 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Jakub Klunder (ur. 23 lipca 1849 w Koślince[1], zm. 20 września 1927 w Pelplinie) – polski duchowny katolicki, biskup sufragan diecezji chełmińskiej, doktor prawa kanonicznego i działacz społeczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1862-1871 uczęszczał do gimnazjum chojnickiego, po zdaniu matury wstąpił do Seminarium Duchownego w Pelplinie. W 1874 wyjechał na studia do Rzymu, tam uzyskał stopień doktora obojga praw, a 15 kwietnia 1876 przyjął święcenia kapłańskie.
Po powrocie do Polski przez rok był nauczycielem w należącym do Emila Czarlińskiego majątku w Brąchnówku. W 1877 roku wyjechał do Bawarii, gdzie pracował jako kapelan. W 1884 został wikarym w Pucku, skąd przeniósł się do Nidzicy, gdzie był administratorem, a od 11 maja 1887 proboszczem. 22 października 1889 został proboszczem parafii Najświętszej Marii Panny w Toruniu.
6 lipca 1907 papież Pius X mianował Jakuba Klundra biskupem tytularnym selimbryjskim i sufraganem chełmińskim. Biskupiej sakry udzielili mu w Pelplinie biskupi: Augustyn Rosentreter, Edward Likowski z Poznania i Eduard Herrmann z Braniewa.
Władze pruskie wymieniały go wśród polskich duchownych prowadzących antypruską działalność.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Proboszcz w Toruniu, biskup w Pelplinie, Dariusz Meller, Nowości, 5 listopada 2007