Jakub Sabaudzki-Achajski

Jakub Sabaudzki-Achajski

Giacomo di Savoia-Acaia

hrabia Piemontu
Okres	od 1334 do 17 maja 1367
Poprzednik	Filip I Sabaudzki
Następca	Amadeusz Sabaudzki-Achajski
książę Achai
Okres	od 1334 do 17 maja 1367
Dane biograficzne
Dynastia	sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	1319 Pinerolo
Data i miejsce śmierci	17 maja 1367 Pinerolo
Ojciec	Filip I Sabaudzki-Achai
Matka	Katarzyna de la Tour du Pin
Rodzeństwo	Beatrycze Eleonora Joanna Amadeusz Tomasz Edward Izabela Agnieszka Aimone przyrodnie Maria Małgorzata Alicja Ronald Ferexio Beatrycze Anzelm Henryka Franciszka
Żona	Beatrycze Este od 1338 do 1339
Żona	Sybilla Beau od 9 czerwca 1339 do 1361
Dzieci	Filip II
Żona	Małgorzata Beaujeu od 16 lipca 1362 do 17 maja 1367
Dzieci	Amadeusz Ludwik
Konkubina	nieznana
Dzieci	Antoni

Herb hrabstwa Piemontu

Herb księstwa Achai

Jakub Sabaudzki-Achajski, wł. Giacomo di Savoia-Acaia (ur. 1319 w Pinerolo, zm. 17 maja 1367 tamże) – książę Achai (inna nazwa Morea) i hrabia Piemontu.

Życiorys

Młodość

Syn Filipa I Sabaudzkiego-Achajskiego i Katarzyny de la Tour du Pin (fr. Catherine de la Tour du Pin), objął tron w wieku 15 lat, pod opieką matki. Przeciwko tej decyzji wystąpili prawie wszyscy panowie feudalni Piemontu, ale hrabiemu Sabaudii, Aimonemu Spokojnemu udało się stłumić powstanie, potwierdzając Jakuba jako prawowitego następcę Filipa.

Wojna przeciwko Monferrato i Saluzzo

Kuratela matki zakończyła się w 1340. Książę Achai kontynuował politykę ojca, nie zawierając sojuszy z nikim otwarcie i nie przeciwdziałając zbytnio różnym siłom piemonckim, z wyjątkiem przypadków, kiedy w 1335 zawarł sojusz z Anjou, obiecując atakować wszystkich jego wrogów z wyjątkiem hrabiów Sabaudii, i kiedy ogłosił wojnę markizowi Monferrato Teodorowi I (wł. Teodoro I), z którym jednak zawarł wkrótce rozejm. Z inną siłą w regionie, markizami Saluzzo, relacje były bardziej napięte: Jakub najechał markizat i zajął Saluzzo w 1341, pozbawiając go Tomasza II Saluzzo (wł. Tommaso II do Saluzzo). Ten ostatni musiał schronić się u Humberta II Vienne, aby prosić go o pomoc, co przyniosło nową wojnę w 1356.

W 1349 Jakub uzgodnił traktat między sobą, Amadeuszem VI Sabaudzkim, Amadeuszem III Genewskim a domem Viscontich, władców Mediolanu o wzajemnej obronie i pomocy. Traktat zawierał postanowienie, że Galeazzo II Visconti poślubi Biankę Sabaudzką wł. Bianca di Savoia, siostrę hrabiego Amadeusza VI.

W Pinerolo nakazał fortyfikację z odbudową murów, konstrukcję bram i mostów zwodzonych, budowę wież i wyburzenie domów znajdujących się zbyt blisko murów. Prace na zlecenie Jakuba zostały zakończone na początku 1364.

Niezależność od Sabaudii

Popadając w coraz większą zależność od hrabiego Amadeusza VI Sabaudzkiego, Jakub skorzystał z przyjazdu do Włoch cesarza Karola IV, aby spróbować poszerzyć swoją niezależność. Zabiegał o prawa wcześniej zarezerwowane tylko dla hrabiów Sabaudii, jak bicie monety czy możliwość nominowania swoich notariuszy. Gdy Jakub otrzymał prawo pobierania cła za towary, które przewożono przez jego domenę, a w szczególności na kluczowej Drodze Francuskiej (obecnie Corso Francia), kupcy zwrócili się do Amadeusza z prośbą o interwencję.

Ponadto, z pomocą Tomasza II Saluzzo, Galeazzo Viscontiego i Bernabò Viscontiego, Jakub w 1356 wziął udział w ekspedycji przeciw Ivrei, podzielonej między Jana II z Montferratu i hrabiego Sabaudii Amadeusza VI; pomimo że Jakub przysiągł, że zajął tylko część miasta, należącego do domeny Monferrato, Amadeusz ogłosił, że pozbawia księcia Achai wszystkich tytułów i rozpoczął otwartą wojnę przeciwko niemu.

W 1360 Jakub, uznany za zdrajcę, został aresztowany, a jego syn i dziedzic, Filip, znalazł schronienie w Alessandrii. Jakub, by odzyskać wolność i oczyścić się ze wszystkich zarzutów oraz odzyskać swoje włości, musiał zapłacić 160 000 złotych florenów, musiał też zrezygnować z roszczeń do Ivrei i Canavese oraz zmuszony był poślubić młodszą o trzydzieści lat Małgorzatę de Beaujeu.

W 1366 Jakub został zmuszony do uznania sukcesji jedynie dzieci z nowego małżeństwa, Amadeusza i Ludwika. Filip, syn Jakuba z poprzedniego małżeństwa, podniósł wobec tego bunt. W czasie jego trwania Jakub zmarł w 1367, pozostawiając hrabstwo wyniszczone wojnami i pogrążające się w chaosie.

Ślub i potomstwo

Jakub ożenił się po raz pierwszy w 1338 z Beatrycze d'Este (wł. Beatrice d’Este, zm. 1339), córką Rejnolda II d'Este (wł. Rinaldo II d’Este), pana Ferrary i Modeny. Małżeństwo nie miało dzieci.

Jakub ponownie ożenił się 9 czerwca 1339 z Sybilla Baux (fr. Sibylle des Baux, zm. 1361), córką Rajmunda II (fr. Raymond II), pana Baux i hrabiego Avellino, i Stefanii Baux-Puyricard (fr. Etiennette des Baux-Puyricard). Urodził im się Filip II (wł. Filippo II, 1340 – 1368).

Po ponownym owdowieniu, Jakub ożenił się 16 lipca 1362 z Małgorzatą de Beaujeu (fr. Marguerite de Beaujeu, 1346 – 1402), córka Edwarda I (fr. Édouard Ier de Beaujeu), pana Beaujeu, i Marii de Thil (fr. Marie de Thil). Mieli dwóch synów:

• Amadeusza, wł. Amedeo (1363 – 1402), władcę Piemontu;
• Ludwika, wł. Ludovico (1364 – 1418), władcę Piemontu.

Jakub miał także nieślubnego syna, Antoniego (wł. Antonio), nazywanym „z Morei” (wenecka nazwa Peloponezu), który 5 marca 1418 został uznany za pana Buski, a w 1422 za pana Genoli.

Rodowód

Tomasz I Sabaudzki

Tomasz II Piemoncki

Małgorzata Genewska

Tomasz III Piemoncki

Teodor III Fieschi z Lavagna

Beatrice Fieschi z Lavagna

Simona Volta z Capo-Corso

Filip I Sabaudzki-Achajski

Jan Chalon

Hugo Chalon

Matylda Burgundzka

Guyonne Burgundzka

Otton Merania

Adelajda I Burgundzka

Beatrycze II Burgundzka

Jakub Sabaudzki-Achajski

?

Albert III de la Tour du Pin

?

Humbert I Viennois

Hugh I Coligny

Beatrycze Coligny

Beatrycze Albon

Katarzyna de la Tour du Pin

Guigues VI Viennois

Guigues VII Viennois

Beatrycze Albon

Anna Burgundzka

Piotr II Sabaudzki

Beatrycze Faucigny

Agnieszka Faucigny

Bibliografia

• Eugene L. Cox: The Green Count of Savoy. Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1967. LCCN 67-11030. (ang.).