Przejdź do zawartości

James Fox (aktor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Fox
Ilustracja
James Fox (2014)
Imię i nazwisko

William Fox

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1939
Londyn

Zawód

aktor

Współmałżonek

Mary Elizabeth Piper
(1973–2020; jej śmierć)

Lata aktywności

1950–1970, od 1981

James Fox, właśc. William Fox (ur. 19 maja 1939 w Londynie) – angielski aktor. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Londynie[1] jako syn Angeli Muriel Darity Worthington, aktorki i scenarzystki, i Robina Foxa, agenta teatralnego[2]. Jego starszy brat Edward Fox (ur. 1937) został także aktorem, a drugi młodszy brat, Robert Michael John (ur. 1952), był producentem teatralnym i filmowym. Kształcił się w Harrow School. Studiował w Central School of Speech and Drama.

Po raz pierwszy trafił się na ekran w roli jedenastoletniego Toby’ego Minivera w dramacie familijnym Drewniany koń (The Miniver Story, 1950) z Greer Garson. Na początku pojawiał się na ekranie, zarówno w filmie, jak i telewizji, pod swoim nazwiskiem, William Fox. W komedii Magnes (The Magnet, 1950) wystąpił jako jedenastoletni Johnny Brent. Po dwunastu latach powrócił na ekran w dramacie Tony’ego Richardsona Samotność długodystansowca (The Loneliness of the Long Distance Runner, 1962). Za rolę młodego arystokraty Tony’ego, który pogrąża się z pasją w masochistycznej rywalizacji z własnym kamerdynerem (Dirk Bogarde) w dramacie Josepha Loseya Służący (The Servant, 1963) zdobył nagrodę BAFTA dla najbardziej obiecującego debiutanta w głównych rolach filmowych[3]. Rola młodego oficera armii Richarda Maysa w komedii Kena Annakina Ci wspaniali mężczyźni w swych latających maszynach (Those Magnificent Men in Their Flying Machines, 1965) przyniosła mu nominację do Złotego Globu dla najbardziej obiecującego debiutanta[3]. Po sukcesie w Królu szczurów (King Rat, 1965) w roli porucznika lotnictwa Petera Marlowe’a, znalazł się w obsadzie dreszczowca Arthura Penna Obława (The Chase, 1966), u boku Marlona Brando, Jane Fondy i Roberta Redforda. Wystąpił w superprodukcji Karela Reisza Isadora (1967) z Vanessą Redgrave.

Po występie w dramacie kryminalnym Nicolasa Roega Przedstawienie (Performance, 1970) z Mickiem Jaggerem, jego kariera została gwałtownie przerwana. W 1970 u szczytu sławy przyłączył się do chrześcijańskiego związku wyznaniowego The Navigators, gdzie spędził dwanaście lat. Został ewangelickim chrześcijaninem i poświęcił się posłudze. W tym czasie jedynym filmem, w którym wystąpił Fox, był Już nie sam (No Longer Alone, 1978) o byłej aktorce Joan Winmill Brown o skłonnościach samobójczych, którą do wiary w Jezusa Chrystusa doprowadziła organizacja Billy’ego Grahama. Refleksją tych doświadczeń stała się rola Toma Lindsaya, który udaje się do Londynu w poszukiwaniu swojej zaginionej nastoletniej córki, która przystała do podobnej grupy religijnej w dramacie Uciekinierzy (Runners, 1983) z Jane Asher. W 1984 opublikował książkę Comeback: An Actor’s Direction, gdzie przedstawia swoją karierę i opisuje zmiany w swoim życiu po nawróceniu na chrześcijaństwo[4]. Za rolę dyrektora rządowego kolegium Richarda Fieldinga w dramacie Davida Leana Podróż do Indii (A Passage to India, 1984) był nominowany do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora drugoplanowego[3].

W 1995 wystąpił na Broadwayu w roli lekarza Michaiła Lwowicza Astrowa w sztuce Antona Czechowa Wujaszek Wania[5] z Tomem Courtenayem.

15 września 1973 ożenił się z Mary Elizabeth Piper, z którą ma czterech synów: Thomasa (ur. 1975), Robina (ur. 1976), Laurence’a (ur. 1978) i Jacka (ur. 1985) oraz córkę Lydię (ur. 1979). Piper zmarła w swoim domu 19 kwietnia 2020.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. James Fox. Rotten Tomatoes. [dostęp 2025-08-23]. (ang.).
  2. James Fox Biography (1939–). Film Reference. [dostęp 2025-08-23]. (ang.).
  3. a b c James Fox Biography, „TV Guide [dostęp 2025-08-23] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  4. James Fox: Comeback: An Actor’s Direction. Hodder & Stoughton Religious Division, 1984, s. 154. ISBN 978-0340353578.
  5. James Fox. Internet Broadway Database. [dostęp 2025-08-23]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Portret na życzenie: James Fox. „Film”. nr 34 (1938/XLI), s. 22, 24 sierpnia 1986. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  • Danuta Tarapacz. Dekadencja i siła. „Film”. nr 17 (2180/XLVI), s. 17, 28 kwietnia 1991. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]