Przejdź do zawartości

Jamie Clarke (snookerzysta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jamie Clarke
Pseudonim

The Welsh Whirlwind

Obywatelstwo

Walia (Wielka Brytania)

Data i miejsce urodzenia

5 października 1994
Llanelli

Gra zawodowa

2018—

Najwyższy ranking

43 (listopad 2022)

Bieżący ranking 66 (stan na 2025-05-05)
Najwyższy break

136 (mistrzostwa świata 2020)

Breaki 100+ pkt.

39

Jamie Rhys Clarke (ur. 5 października 1994 w Llanelli) – walijski zawodowy snookerzysta .

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Clarke zwrócił na siebie uwagę w 2014, kiedy pokonał byłego numer 8 na świecie Darrena Morgana w półfinale Welsh Amateur Championship, pokonując go 6–0, a następnie Lee Walkera, zdobywając tytuł najlepszego i najbardziej prestiżowego amatorskiego wydarzenia w Walii. W 2015 roku Clarke wziął udział w kilku turniejach, próbując zakwalifikować się do World Snooker Tour, ale minimalnie mu się to nie udało, gdyż trzykrotnie przegrywał w finale turnieju. W kwietniu Clarke przegrał 3–4 w decydującym meczu ostatniej rundy play-off EBSA Qualifying Tour z Martinem O’Donnelem. W maju 2015 Clarke wziął udział w programie Q School, jednak nie zdołał przejść dalej niż do trzeciej rundy. W czerwcu 2015 roku Clarke zakwalifikował się do fazy pucharowej Mistrzostw Europy w Snookerze EBSA jako 19. zawodnik, ale w finale przegrał z Michaelem Wildem 4–7[1].

W kolejnym miesiącu podczas Mistrzostw Świata U-21 w Snookerze IBSF Clarke ponownie dotarł do finału, w którym przegrał 7–8 w decydującej partii z Boonyaritem Keattykunem(inne języki)[2]. W lutym 2016 roku Clarke po raz kolejny dotarł do finału Mistrzostw Europy w Snookerze EBSA jako rozstawiony z numerem 1 zawodnik, jednak ponownie został pokonany 4–7 przez swojego rodaka Jaka Jonesa[3]. Dwa miesiące później Clarke ponownie przegrał decydujący mecz 3–4 z Elliotem Slessorem w ostatniej rundzie play-off EBSA Qualifying Tour. Była to piąta porażka Clarke'a w ostatniej rundzie turnieju kwalifikacyjnego do World Snooker Tour. Clarke'owi udało się w końcu uzyskać status profesjonalisty dopiero w szóstej próbie, w EBSA Tour Qualifying Play-offs, dzięki zwycięstwom nad byłym półfinalistą mistrzostw świata Andym Hicksem i angielskim amatorem George'em Pragnallem[4].

Po raz pierwszy zakwalifikował się do Mistrzostw Świata w Snookerze 2020, pokonując Marka Allena 10–8 w pierwszej rundzie, mimo że Allen zdobył 5 breaków stupunktowych. Clarke był zamieszany w kontrowersyjny incydent podczas meczu drugiej rundy przeciwko Anthony'emu McGillowi. Clarke prowadził 7–2, gdy McGill bezpośrednio poskarżył mu się, że kilkakrotnie stał na jego linii wzroku, gdy ten uderzał. Sędzia Jan Verhaas interweniował, ale najwyraźniej wytrąciło to Clarke'a z równowagi po tym, jak wygrał partię. W przerwie napisał na Twitterze: „Chcesz zatańczyć, zatańczmy”. McGill wygrał pozostałe pięć partii i przegrywał 7–8[5]. Ostatecznie mecz rozstrzygnął się w decydującym frejmie. Clarke prowadził w decydującym frejmie, ale nie zdołał wyjść ze snookera i zostawił wolną bilę. To wystarczyło, aby McGill wygrał mecz 13-12[6].

Podobnie zakończył się udział Clarke'a w Mistrzostwach Świata w Snookerze 2021. W ostatniej rundzie kwalifikacyjnej prowadził z Markiem Davisem 7-2 po pierwszej sesji, ale Davis wygrał siedem frejmów w jednej rundzie w drugiej sesji, a Clarke ostatecznie przegrał 8-10[7].

Występy w turniejach w karierze

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2013
/14 		2014
/15 		2015
/16 		2016
/17 		2017
/18 		2018
/19 		2019
/20 		2020
/21 		2021
/22 		2022
/23 		2023
/24 		2024
/25
Ranking[8] [i] [i] [i] [i] 84 67 49 56 59
Turnieje rankingowe
Championship League nierankingowy 2R RR 2R RR RR
Xi'an Grand Prix nie rozegrano 1R
Saudi Arabia Masters nie rozegrano 2R
English Open nie rozegrano A A 1R 1R 3R 3R LQ LQ 1R
British Open nie rozegrano 1R 1R LQ 1R
Wuhan Open nie rozegrano 1R 2R
Northern Ireland Open nie rozegrano A 1R 1R 1R 1R LQ 1R 1R 1R
International Championship A A A A A LQ LQ nie rozegrano LQ 1R
UK Championship A A A A A 1R 1R 2R 1R 2R 2R LQ
Shoot Out nierankingowy A A SF 4R 1R QF 1R 2R 1R
Scottish Open nie rozegrano A A 1R 1R 2R LQ 2R 1R LQ
German Masters A LQ A A LQ LQ 1R LQ LQ LQ 2R LQ
Welsh Open A 1R A A A 1R 1R 1R 1R LQ 1R
World Open A nie rozegrano A A LQ LQ nie rozegrano LQ LQ
World Grand Prix NH NR DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ
Players Championship DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ
Tour Championship nie rozegrano DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ
World Championship A LQ LQ A A LQ 2R LQ 1R LQ LQ
Turnieje nierankingowe
Championship League A A A A A A RR A A A A
Dawne turnieje rankingowe
Wuxi Classic A LQ nie rozegrano
Australian Goldfields Open LQ A A nie rozegrano
Shanghai Masters A LQ A A A nierankingowy nie rozegrano nierankingowy
Paul Hunter Classic Minor-Ranking LQ 1R 1R NR nie rozegrano
Indian Open A LQ NH A LQ LQ nie rozegrano
China Open A LQ A A A 1R nie rozegrano
Riga Masters NH Minor-Rank A LQ LQ LQ nie rozegrano
China Championship nie rozegrano NR A LQ LQ nie rozegrano
WST Pro Series nie rozegrano RR nie rozegrano
Turkish Masters nie rozegrano LQ nie rozegrano
Gibraltar Open nie rozegrano MR 1R 3R 3R 2R 4R 1R nie rozegrano
WST Classic nie rozegrano 3R nie rozegrano
European Masters nie rozegrano A 1R LQ LQ 3R 1R LQ LQ NH
Dawne turnieje nierankingowe
Six-red World Championship A 3R 2R A A A A nie rozegrano LQ nie rozegrano
Haining Open NH Minor-Rank 2R A A A NH A NH A NH
  1. ↑ a b c d Był amatorem.


Finały w karierze

[edytuj | edytuj kod]

Finały amatorskie: 6 (2-4)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Rok Turniej Przeciwnik Wynik
Zwycięzca 1. 2010 Junior Pot Black Walia Tom Rees 1–0
Finalista 1 2010 Pontins Star of the Future Szkocja Anthony McGill 1–4[9]
Zwycięzca 2. 2014 Welsh Amateur Championship(inne języki) Walia Lee Walker 8–6
Finalista 2. 2015 European Snooker Championship Anglia Michael Wild(inne języki) 4–7
Finalista 3. 2015 World Under-21 Snooker Championship(inne języki) Tajlandia Boonyarit Keattikun(inne języki) 7–8
Finalista 4. 2016 European Snooker Championship Walia Jak Jones 4–7

Finały drużynowe: 1 (0-1)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Rok Turniej Zespół/partner Przeciwnik Wynik
Finalista 1. 2014 Mistrzostwa Świata w Grach Mikstowych Belgia Wendy Jans Anglia Ben Woollaston
Białoruś Yana Shut(inne języki) 		0–3[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ PRAGUE'S GONE WILD. [dostęp 2025-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 June 2015)]. (ang.).
  2. ↑ Ron Florax: 2015 World Under-21 Championship - Men. CueTracker. [dostęp 2025-02-12]. (ang.).
  3. ↑ Ron Florax: 2016 European Championships - Men. CueTracker. [dostęp 2025-02-12]. (ang.).
  4. ↑ Clarke and O'Connor Win EBSA Play-Offs - WPBSA. 18 April 2018. [dostęp 2025-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-26)]. (ang.).
  5. ↑ Anthony McGill confronts opponent Jamie Clarke over eyeline tactics at World Snooker Championship | Snooker News | Sky Sports. [dostęp 2025-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-19)]. (ang.).
  6. ↑ McGill Beats Clarke In Crucible Epic. World Snooker, 2020-08-10. [dostęp 2025-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-19)]. (ang.).
  7. ↑ Ron Florax: 2021 World Championship. CueTracker. [dostęp 2025-02-12]. (ang.).
  8. ↑ Ranking History. [dostęp 2025-02-12]. (ang.).
  9. ↑ Muir and McGill give hope to Scottish snooker fans. BBC Sport, 28 February 2010. [dostęp 2025-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-04)]. (ang.).
  10. ↑ Northern Snooker Centre Eden World Ladies Snooker and Billiards Championships 2014. wlbsa.com, 18 April 2014. [dostęp 2025-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jamie_Clarke_(snookerzysta)&oldid=76203246”