Jamie Murray
| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1986 Dunblane | |
Wzrost | 191 cm | |
Masa ciała | 82 kg | |
Gra | leworęczny, oburęczny bekhend | |
Status profesjonalny | 2004 | |
Zakończenie kariery | aktywny | |
Trener | Louis Cayer | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 0 | |
Najwyżej w rankingu | 834 (22 maja 2006) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 22 | |
Najwyżej w rankingu | 1 (4 kwietnia 2016) | |
Australian Open | W (2016) | |
Roland Garros | QF (2017) | |
Wimbledon | F (2015) | |
US Open | W (2016) |
Jamie Murray, właśc. James Robert Murray (ur. 13 lutego 1986 w Dunblane) – szkocki tenisista, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa, mistrz Wimbledonu 2007, 2017 oraz US Open 2017 i US Open 2018 w grze mieszanej, mistrz Australian Open 2016 oraz US Open 2016 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, olimpijczyk.
Jamie Murray jest starszym bratem Andy’ego – również tenisisty, który znajduje się w czołówce światowych rozgrywek singlowych.
Spis treści
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę tenisową Murray rozpoczął w 2004, skupiając swoje umiejętności na grze podwójnej. W cyklu ATP World Tour pierwszy finał jaki Brytyjczyk rozegrał miał miejsce na przełomie lipca i sierpnia 2006 w Los Angeles. Wspólnie z Erikiem Butoracem przegrali jednak finałowe spotkanie z czołowym amerykańskim deblem, bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Na początku października tegoż samego roku Murray doszedł wraz ze swoim bratem, Andym, do finału turnieju w Bangkoku, lecz w finale nie sprostali parze Jonatan Erlich-Andy Ram.
W lutym 2007 Szkot odniósł swoje pierwsze dwa triumfy z cyklu ATP World Tour, wygrywając najpierw w San José, a potem w Memphis. W obu turniejach partnerem deblowym Murraya był Butorac. W czerwcu Murray wygrał rozgrywki w Nottingham. Ponownie grając wspólnie z Butoracem, pokonali w rundzie finałowej duet Joshua Goodall i Ross Hutchins. Podczas Wimbledonu Szkot wygrał zawody w grze mieszanej tworząc parę z Jeleną Janković. W finale pokonali wynikiem 6:4, 3:6, 6:1 Alicię Molik i Jonasa Björkmana.
Czwarty deblowy tytuł Murray wywalczył w 2008 w Delray Beach, gdzie wraz z Maksem Mirnym zwyciężyli w finale nad braćmi Bryanami. W połowie kwietnia Murray doszedł do kolejnego w sezonie finału, w Estoril, jednak razem z Kevinem Ullyettem przegrali finałowy pojedynek z deblem Jeff Coetzee-Wesley Moodie. Następny przegrany finał Szkot rozegrał w Nottingham, gdzie tworzył parę tym razem z Jeffem Coetzeem. We wrześniu Murray osiągnął finał mikstowego US Open, jednak spotkanie finałowe przegrali wraz z Liezel Huber z parą Cara Black-Leander Paes. W sezonie 2008 Jamie Murray zagrał na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w konkurencji gry podwójnej, w parze z Andym Murrayem. Brytyjska para dotarła do 2. rundy rywalizacji.
Na początku listopada 2010 Murray wygrał ze swoim bratem turniej w Walencji, a we wrześniu 2011 roku Brytyjczyk triumfował w Metzu. Partnerem Murraya był wówczas André Sá. Miesiąc później Brytyjczyk razem ze swoim bratem, Andym, zwyciężyli w imprezie rozgrywanej w Tokio.
W lutym 2012 Murray doszedł razem z Paulem Hanleyem do finału w Montpellier, gdzie ponieśli porażkę z Nicolasem Mahutem i Édouardem Rogerem-Vasselinem. Latem Murray zagrał wspólnie ze swoim bratem na igrzyskach olimpijskich w Londynie, gdzie ponieśli porażkę w 1. rundzie rywalizacji deblowej.
Ósmy tytuł w grze podwójnej Szkot zdobył w połowie kwietnia 2013 w Houston, wspólnie z Johnem Peersem. Debliści zwyciężyli w finale z bliźniakami Bryanami. Pod koniec lipca Murray wspólnie z Peersem triumfowali w Gstaad, po pokonaniu w finale pary Pablo Andújar-Guillermo García-López. Trzeci tytuł w sezonie Murray z Peersem wywalczyli pod koniec września w Bangkoku, gdzie w finale byli lepsi od pary Tomasz Bednarek-Johan Brunström. Po zwycięstwie w stolicy Tajlandii Murray, wspólnie z Peersem, doszedł do finału w Tokio. Mecz o tytuł debliści przegrali z Rohanem Bopanną i Édouardem Rogerem-Vasselinem.
Pierwszy triumf w sezonie 2014 osiągnął w Monachium, gdzie razem z Peersem pokonali parę Colin Fleming–Ross Hutchins. W połowie czerwca, razem ze swoim deblowym partnerem, Murray dotarł do finału na kortach trawiastych w Londynie (Queen’s). Para przegrała spotkanie finałowe z Alexandrem Peyą i Bruno Soaresem. Do kolejnego finału para Murray–Peers awansowała pod koniec sierpnia w Winston-Salem. We wrześniu Jamie Murray osiągnął 20 zawodowy finał w karierze w grze podwójnej, w Kuala Lumpur. Partnerując Peersowi przegrał mecz o tytuł z Leanderem Paesem i Marcinem Matkowskim.
W styczniu 2015 Murray wygrał z Peersem turniej w Brisbane, po pokonaniu w finale Ołeksandra Dołhopołowa i Keiego Nishikoriego. Następnie debel osiągnął dwa finały rozgrywek ATP World Tour 500 – w Rotterdamie i Barcelonie. W lipcu para Murray–Peers dotarła do finału Wimbledonu, eliminując m.in. w 3. rundzie mistrzów zawodów z 2014, Vaska Pospisila i Jacka Socka. W finale ulegli 6:7(5), 4:6, 4:6 Jeanowi-Julienowi Rojerowi i Horii Tecău. Na początku sierpnia Murray został zwycięzcą zawodów w Hamburgu, wspólnie z Peersem. Miesiąc później para osiągnęła finał US Open, w którym uległa parze Pierre-Hugues Herbert–Nicolas Mahut wynikiem 4:6, 4:6. Na przełomie października i listopada para osiągnęła jeszcze finały zawodów rangi ATP World Tour 500 w Wiedniu i Bazylei.
W sezonie 2016 Murray startował razem Brunem Soaresem. Murray wspólnie z Brazylijczykiem odniósł swoje pierwsze wielkoszlemowe w deblu triumfy, najpierw w Australian Open, a potem na US Open. Zostali również mistrzami zawodów w Sydney i finalistami imprez ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo i Toronto. Na koniec roku zakwalifikowali się do ATP World Tour Finals osiągając półfinał.
W sezonie 2017 Murray kontynuował współpracę z Soaresem. Debel zwyciężył wspólnie w zawodach w Acapulco, Stuttgarcie i Londynie (Queen’s). Oprócz tego osiągnęli także finały w Sydney, Cincinnati i Tokio. Razem z Martiną Hingis Murray zwyciężył w Wimbledonie i US Open w konkurencji gry mieszanej.
W kwietniu 2007 Murray zadebiutował w reprezentacji brytyjskiej w Pucharze Davisa. Powołany na mecz z Holendrami, zdobył punkt w deblu razem z Gregiem Rusedskim, który po tym meczu ogłosił zakończenie kariery sportowej. Murray rozegrał także przegrany pojedynek singlowy, ale nie miało to znaczenia dla końcowego rezultatu spotkania, korzystnego dla Brytyjczyków.
Najwyżej sklasyfikowany w zestawieniu deblistów był na 1. miejscu (4 kwietnia 2016).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP World Tour Finals |
ATP Masters Series / ATP World Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP World Tour 500 |
ATP International Series / ATP World Tour 250 |
Gra podwójna (22–23)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 30 lipca 2006 | Los Angeles | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 1 października 2006 | Bangkok | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 6:2, 4–10 |
Zwycięzca | 1. | 18 lutego 2007 | San José | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
7:5, 7:6(6) |
Zwycięzca | 2. | 25 lutego 2007 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 23 czerwca 2007 | Nottingham | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 6:3, 10–5 |
Zwycięzca | 4. | 17 lutego 2008 | Delray Beach | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 3:6, 10–6 |
Finalista | 3. | 20 kwietnia 2008 | Estoril | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 6:4, 8–10 |
Finalista | 4. | 22 czerwca 2008 | Nottingham | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 6:7(5) |
Zwycięzca | 5. | 7 listopada 2010 | Walencja | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
7:6(8), 5:7, 10–7 |
Zwycięzca | 6. | 25 września 2011 | Metz | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 7:6(7) |
Zwycięzca | 7. | 9 października 2011 | Tokio | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:1, 6:4 |
Finalista | 5. | 5 lutego 2012 | Montpellier | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 6:7(4) |
Zwycięzca | 8. | 14 kwietnia 2013 | Houston | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
1:6, 7:6(3), 12–10 |
Zwycięzca | 9. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 29 września 2013 | Bangkok | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 3:6, 10–6 |
Finalista | 6. | 6 października 2013 | Tokio | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(5), 4:6 |
Zwycięzca | 11. | 4 maja 2014 | Monachium | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 6:2 |
Finalista | 7. | 15 czerwca 2014 | Londyn | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 6:7(4), 4–10 |
Finalista | 8. | 23 sierpnia 2014 | Winston-Salem | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 28 września 2014 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 6:7(5), 5–10 |
Zwycięzca | 12. | 11 stycznia 2015 | Brisbane | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 7:6(4) |
Finalista | 10. | 15 lutego 2015 | Rotterdam | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 3:6, 8–10 |
Finalista | 11. | 26 kwietnia 2015 | Barcelona | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 7:6(6), 9–11 |
Finalista | 12. | 11 lipca 2015 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(5), 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 13. | 2 sierpnia 2015 | Hamburg | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 6:3, 10–8 |
Finalista | 13. | 12 września 2015 | US Open, Nowy Jork | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 4:6 |
Finalista | 14. | 25 października 2015 | Wiedeń | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 6:7(3); 6–10 |
Finalista | 15. | 1 listopada 2015 | Bazylea | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 14. | 16 stycznia 2016 | Sydney | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 7:6(6) |
Zwycięzca | 15. | 30 stycznia 2016 | Australian Open, Melbourne | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 6:4, 7:5 |
Finalista | 16. | 18 kwietnia 2016 | Monte Carlo | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 0:6, 6–10 |
Finalista | 17. | 31 lipca 2016 | Toronto | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 16. | 10 września 2016 | US Open, Nowy Jork | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:2, 6:3 |
Finalista | 18. | 14 stycznia 2017 | Sydney | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 17. | 5 marca 2017 | Acapulco | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 18. | 18 czerwca 2017 | Stuttgart | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(4), 7:5, 10–5 |
Zwycięzca | 19. | 25 czerwca 2017 | Londyn | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:2, 6:3 |
Finalista | 19. | 20 sierpnia 2017 | Cincinnati | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(6), 4:6 |
Finalista | 20. | 8 października 2017 | Tokio | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 6:7(1) |
Finalista | 21. | 5 stycznia 2018 | Doha | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 6:7(6) |
Zwycięzca | 20. | 3 marca 2018 | Acapulco | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
7:6(4), 7:5 |
Finalista | 22. | 24 czerwca 2018 | Londyn | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 21. | 5 sierpnia 2018 | Waszyngton | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 6:3, 10–4 |
Zwycięzca | 22. | 19 sierpnia 2018 | Cincinnati | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 6:3, 10–6 |
Finalista | 23. | 14 października 2018 | Szanghaj | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 2:6 |
Gra mieszana (4–2)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 7 lipca 2007 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 3:6, 6:1 |
Finalista | 1. | 3 września 2008 | US Open, Nowy Jork | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(6), 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 16 lipca 2017 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 9 września 2017 | US Open, Nowy Jork | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:1, 4:6, 10–8 |
Finalista | 2. | 15 lipca 2018 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
7:6(1), 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 8 września 2018 | US Open, Nowy Jork | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
2:6, 6:3, 11–9 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 3 września 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 3 września 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 3 września 2013].
|
|
|
|
- Brytyjscy tenisiści
- Brytyjscy olimpijczycy
- Triumfatorzy Australian Open
- Triumfatorzy Wimbledonu
- Triumfatorzy US Open
- Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich, Pekin 2008
- Uczestnicy Letnich Igrzysk Olimpijskich, Londyn 2012
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich, Rio de Janeiro 2016
- Urodzeni w 1986