Jamie Murray

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jamie Murray
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

James Robert Murray

Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1986
Dunblane

Wzrost

191 cm

Gra

leworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Louis Cayer, Alan MacDonald

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

834 (22 maja 2006)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

29

Najwyżej w rankingu

1 (4 kwietnia 2016)

Australian Open

W (2016)

Roland Garros

QF (2017, 2020)

Wimbledon

F (2015)

US Open

W (2016)

Jamie Murray, właśc. James Robert Murray (ur. 13 lutego 1986 w Dunblane) – szkocki tenisista, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa, mistrz Wimbledonu 2007, 2017 oraz US Open 2017, 2018 i 2019 w grze mieszanej, mistrz Australian Open 2016 oraz US Open 2016 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, olimpijczyk.

Jamie Murray jest starszym bratem Andy’ego – również tenisisty, zwycięzcy singlowych turniejów wielkoszlemowych oraz medalisty igrzysk olimpijskich.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową Murray rozpoczął w 2004, skupiając swoje umiejętności na grze podwójnej.

W grze podwójnej jest mistrzem 29 turniejów zaliczanych do cyklu ATP Tour oraz przegrał w 29 finałach. W sezonie 2016 wygrał Australian Open i US Open, partnerując Bruno Soaresowi. W 2015 roku został pokonany w finałach Wimbledonu i US Open, grając wspólnie z Johnem Peersem, a w 2021 roku osiągnął finał US Open razem z Soaresem.

Murray 8-krotnie awansował do finału zawodów Wielkiego Szlema w mikście, odnosząc 5 triumfów.

W kwietniu 2007 Murray zadebiutował w reprezentacji brytyjskiej w Pucharze Davisa. Powołany na mecz z Holendrami, zdobył punkt w deblu razem z Gregiem Rusedskim, który po tym meczu ogłosił zakończenie kariery sportowej. Murray rozegrał także przegrany pojedynek singlowy, ale nie miało to znaczenia dla końcowego rezultatu spotkania, korzystnego dla Brytyjczyków.

Najwyżej sklasyfikowany w zestawieniu deblistów był na 1. miejscu (4 kwietnia 2016). Na szczycie listy znajdował się łącznie przez 9 tygodni.

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (29–29)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 30 lipca 2006 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Eric Butorac Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 4:6
Finalista 2. 1 października 2006 Bangkok Twarda (hala) Wielka Brytania Andy Murray Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
2:6, 6:2, 4–10
Zwycięzca 1. 18 lutego 2007 San José Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Południowa Afryka Chris Haggard
Niemcy Rainer Schüttler
7:5, 7:6(6)
Zwycięzca 2. 25 lutego 2007 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Austria Julian Knowle
Austria Jürgen Melzer
7:5, 6:3
Zwycięzca 3. 23 czerwca 2007 Nottingham Trawiasta Stany Zjednoczone Eric Butorac Wielka Brytania Joshua Goodall
Wielka Brytania Ross Hutchins
4:6, 6:3, 10–5
Zwycięzca 4. 17 lutego 2008 Delray Beach Twarda Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 3:6, 10–6
Finalista 3. 20 kwietnia 2008 Estoril Ceglana Zimbabwe Kevin Ullyett Południowa Afryka Jeff Coetzee
Południowa Afryka Wesley Moodie
2:6, 6:4, 8–10
Finalista 4. 22 czerwca 2008 Nottingham Trawiasta Południowa Afryka Jeff Coetzee Brazylia Bruno Soares
Zimbabwe Kevin Ullyett
2:6, 6:7(5)
Zwycięzca 5. 7 listopada 2010 Walencja Twarda (hala) Wielka Brytania Andy Murray Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
7:6(8), 5:7, 10–7
Zwycięzca 6. 25 września 2011 Metz Twarda (hala) Brazylia André Sá Czechy Lukáš Dlouhý
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 7:6(7)
Zwycięzca 7. 9 października 2011 Tokio Twarda Wielka Brytania Andy Murray Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
6:1, 6:4
Finalista 5. 5 lutego 2012 Montpellier Twarda (hala) Australia Paul Hanley Francja Nicolas Mahut
Francja Édouard Roger-Vasselin
4:6, 6:7(4)
Zwycięzca 8. 14 kwietnia 2013 Houston Ceglana Australia John Peers Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
1:6, 7:6(3), 12–10
Zwycięzca 9. 28 lipca 2013 Gstaad Ceglana Australia John Peers Hiszpania Pablo Andújar
Hiszpania Guillermo García-López
6:3, 6:4
Zwycięzca 10. 29 września 2013 Bangkok Twarda (hala) Australia John Peers Polska Tomasz Bednarek
Szwecja Johan Brunström
6:3, 3:6, 10–6
Finalista 6. 6 października 2013 Tokio Twarda Australia John Peers Indie Rohan Bopanna
Francja Édouard Roger-Vasselin
6:7(5), 4:6
Zwycięzca 11. 4 maja 2014 Monachium Ceglana Australia John Peers Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Ross Hutchins
6:4, 6:2
Finalista 7. 15 czerwca 2014 Londyn Trawiasta Australia John Peers Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
6:4, 6:7(4), 4–10
Finalista 8. 23 sierpnia 2014 Winston-Salem Twarda Australia John Peers Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
3:6, 4:6
Finalista 9. 28 września 2014 Kuala Lumpur Twarda (hala) Australia John Peers Polska Marcin Matkowski
Indie Leander Paes
6:3, 6:7(5), 5–10
Zwycięzca 12. 11 stycznia 2015 Brisbane Twarda Australia John Peers Ukraina Ołeksandr Dołhopołow
Japonia Kei Nishikori
6:3, 7:6(4)
Finalista 10. 15 lutego 2015 Rotterdam Twarda (hala) Australia John Peers Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:3, 3:6, 8–10
Finalista 11. 26 kwietnia 2015 Barcelona Ceglana Australia John Peers Chorwacja Marin Draganja
Finlandia Henri Kontinen
3:6, 7:6(6), 9–11
Finalista 12. 11 lipca 2015 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia John Peers Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:7(5), 4:6, 4:6
Zwycięzca 13. 2 sierpnia 2015 Hamburg Ceglana Australia John Peers Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
2:6, 6:3, 10–8
Finalista 13. 12 września 2015 US Open, Nowy Jork Twarda Australia John Peers Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
4:6, 4:6
Finalista 14. 25 października 2015 Wiedeń Twarda Australia John Peers Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 6:7(3); 6–10
Finalista 15. 1 listopada 2015 Bazylea Twarda (hala) Australia John Peers Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
5:7, 5:7
Zwycięzca 14. 16 stycznia 2016 Sydney Twarda Brazylia Bruno Soares Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
6:3, 7:6(6)
Zwycięzca 15. 30 stycznia 2016 Australian Open, Melbourne Twarda Brazylia Bruno Soares Kanada Daniel Nestor
Czechy Radek Štěpánek
2:6, 6:4, 7:5
Finalista 16. 18 kwietnia 2016 Monte Carlo Ceglana Brazylia Bruno Soares Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:4, 0:6, 6–10
Finalista 17. 31 lipca 2016 Toronto Twarda Brazylia Bruno Soares Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
4:6, 4:6
Zwycięzca 16. 10 września 2016 US Open, Nowy Jork Twarda Brazylia Bruno Soares Hiszpania Pablo Carreño-Busta
Hiszpania Guillermo García-López
6:2, 6:3
Finalista 18. 14 stycznia 2017 Sydney Twarda Brazylia Bruno Soares Holandia Wesley Koolhof
Holandia Matwé Middelkoop
3:6, 5:7
Zwycięzca 17. 5 marca 2017 Acapulco Twarda Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone John Isner
Hiszpania Feliciano López
6:3, 6:3
Zwycięzca 18. 18 czerwca 2017 Stuttgart Trawiasta Brazylia Bruno Soares Austria Oliver Marach
Chorwacja Mate Pavić
6:7(4), 7:5, 10–5
Zwycięzca 19. 25 czerwca 2017 Londyn Trawiasta Brazylia Bruno Soares Francja Julien Benneteau
Francja Édouard Roger-Vasselin
6:2, 6:3
Finalista 19. 20 sierpnia 2017 Cincinnati Twarda Brazylia Bruno Soares Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:7(6), 4:6
Finalista 20. 8 października 2017 Tokio Twarda Brazylia Bruno Soares Japonia Ben McLachlan
Japonia Yasutaka Uchiyama
4:6, 6:7(1)
Finalista 21. 5 stycznia 2018 Doha Twarda Brazylia Bruno Soares Austria Oliver Marach
Chorwacja Mate Pavić
2:6, 6:7(6)
Zwycięzca 20. 3 marca 2018 Acapulco Twarda Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(4), 7:5
Finalista 22. 24 czerwca 2018 Londyn Trawiasta Brazylia Bruno Soares Finlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
4:6, 3:6
Zwycięzca 21. 5 sierpnia 2018 Waszyngton Twarda Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Mike Bryan
Francja Édouard Roger-Vasselin
3:6, 6:3, 10–4
Zwycięzca 22. 19 sierpnia 2018 Cincinnati Twarda Brazylia Bruno Soares Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
4:6, 6:3, 10–6
Finalista 23. 14 października 2018 Szanghaj Twarda Brazylia Bruno Soares Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
4:6, 2:6
Zwycięzca 23. 12 stycznia 2019 Sydney Twarda Brazylia Bruno Soares Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:4, 6:3
Finalista 24. 28 kwietnia 2019 Barcelona Ceglana Brazylia Bruno Soares Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
4:6, 6:7(4)
Finalista 25. 29 sierpnia 2020 Nowy Jork Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Hiszpania Pablo Carreño-Busta
Australia Alex de Minaur
2:6, 5:7
Finalista 26. 1 listopada 2020 Wiedeń Twarda (hala) Wielka Brytania Neal Skupski Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:7(5), 5:7
Zwycięzca 24. 13 listopada 2020 Sofia Twarda (hala) Wielka Brytania Neal Skupski Austria Jürgen Melzer
Francja Édouard Roger-Vasselin
walkower
Zwycięzca 25. 7 lutego 2021 Melbourne Twarda Brazylia Bruno Soares Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:3, 7:6(7)
Finalista 27. 10 września 2021 US Open, Nowy Jork Twarda Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:3, 2:6, 2:6
Zwycięzca 26. 31 października 2021 Petersburg Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Kazachstan Andriej Gołubiew
Monako Hugo Nys
6:3, 6:4
Finalista 28. 20 lutego 2022 Rio de Janeiro Ceglana Brazylia Bruno Soares Włochy Simone Bolelli
Włochy Fabio Fognini
5:7, 7:6(2), 6–10
Zwycięzca 27. 27 sierpnia 2022 Winston-Salem Twarda Australia Matthew Ebden Monako Hugo Nys
Polska Jan Zieliński
6:4, 6:2
Finalista 29. 8 stycznia 2023 Adelaide Twarda Nowa Zelandia Michael Venus Wielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
3:6, 6:7(3)
Zwycięzca 28. 12 lutego 2023 Dallas Twarda (hala) Nowa Zelandia Michael Venus Stany Zjednoczone Nathaniel Lammons
Stany Zjednoczone Jackson Withrow
1:6, 7:6(4), 10–7
Zwycięzca 29. 23 kwietnia 2023 Banja Luka Ceglana Nowa Zelandia Michael Venus Portugalia Francisco Cabral
Kazachstan Ołeksandr Nedowiesow
7:5, 6:2

Gra mieszana (5–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 7 lipca 2007 Wimbledon, Londyn Trawiasta Serbia Jelena Janković Australia Alicia Molik
Szwecja Jonas Björkman
6:4, 3:6, 6:1
Finalista 1. 3 września 2008 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Liezel Huber Zimbabwe Cara Black
Indie Leander Paes
6:7(6), 4:6
Zwycięzca 2. 16 lipca 2017 Wimbledon, Londyn Trawiasta Szwajcaria Martina Hingis Wielka Brytania Heather Watson
Finlandia Henri Kontinen
6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 9 września 2017 US Open, Nowy Jork Twarda Szwajcaria Martina Hingis Chan Hao-ching
Nowa Zelandia Michael Venus
6:1, 4:6, 10–8
Finalista 2. 15 lipca 2018 Wimbledon, Londyn Trawiasta Białoruś Wiktoryja Azaranka Stany Zjednoczone Nicole Melichar
Austria Alexander Peya
7:6(1), 6:3
Zwycięzca 4. 8 września 2018 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Polska Alicja Rosolska
Chorwacja Nikola Mektić
2:6, 6:3, 11–9
Zwycięzca 5. 7 września 2019 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Chan Hao-ching
Nowa Zelandia Michael Venus
6:2, 6:3
Finalista 3. 1 lutego 2020 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Czechy Barbora Krejčíková
Chorwacja Nikola Mektić
7:5, 4:6, 1–10

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]