Jan Śliwka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Marek Śliwka
ilustracja
generał broni pilot w stanie spoczynku generał broni pilot w stanie spoczynku
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1961
Kraśnik, Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

10 PLM
2 BLT
3 KOP
Centrum Dowodzenia Operacjami Powietrznymi
Centrum Operacji Powietrznych
DG RSZ

Stanowiska

dowódca pułku lotnictwa
dowódca brygady
szef szkolenia
szef sztabu-z-ca dowódcy
dowódca Centrum Operacji Powietrznych
inspektor Sił Powietrznych
zastępca Dowódcy Generalnego RSZ

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Lotniczy Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Medal „Za Zasługi dla Policji” Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Odznaka Honorowa Sił Powietrznych

Jan Marek Śliwka (ur. 28 lipca 1961 w Kraśniku) – generał broni pilot Wojska Polskiego w stanie spoczynku, I Zastępca Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w latach 2016–2021.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1997–1999 dowodził 10 pułkiem lotnictwa myśliwskiego w Łasku. Od września 2001 roku do lutego 2003 roku dowodził 2 Brygadą Lotnictwa Taktycznego[1]. W latach 2003–2006 zajmował stanowiska w 3 Korpusie Obrony Powietrznej: jako szef szkolenia oraz szef sztabu-zastępca dowódcy. Kolejne stanowisko objął poza granicami kraju w Finderup w Danii. Było to stanowisko zastępcy Dowódcy Centrum Dowodzenia Operacjami Powietrznymi. Z dniem 1 października 2010 roku objął obowiązki dowódcy Centrum Operacji Powietrznych, które pełnił do stycznia 2014 roku[2]. Do 27 stycznia 2016 roku zajmował stanowisko Inspektora Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych (DG RSZ), a z dniem 28 stycznia 2016 roku został wyznaczony na zastępcę Dowódcy Generalnego RSZ[3].

W dniu 28 lipca 2021 r. w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego zakończył służbę na stanowisku I Zastępcy Dowódcy Generalnego i został przeniesiony w stan spoczynku.

Awanse generalskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia I Tradycje [online], www.2slt.wp.mil.pl [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-12] (pol.).
  2. Strona główna – DORSZ [online], www.do.wp.mil.pl [dostęp 2020-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-12] (pol.).
  3. Gen. Drewniak nowym inspektorem SP. lotniczapolska.pl. [dostęp 2016-01-29]. (pol.).
  4. M.P. z 2005 r. nr 62, poz. 853.
  5. Nominacje generalskie w Pałacu Prezydenckim [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 10 października 2005 [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-13] (pol.).
  6. M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 862
  7. M.P. z 2020 r. poz. 388
  8. M.P. z 2021 r. poz. 867 – pkt 4.
  9. Odznaczenia z okazji Święto Wojska Polskiego. prezydent.pl. [dostęp 2021-08-17].
  10. M.P. z 2005 r. nr 77, poz. 1072 – pkt 108.
  11. M.P. z 1999 r. nr 33, poz. 504 – pkt 230.
  12. M.P. z 2012 r. poz. 975 – pkt 3.
  13. Gen. Śliwka dekorowany Złotym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (zdjęcie) [online], mon.gov.pl [dostęp 2018-08-14] (pol.).
  14. 2017-02-03. lotniczapolska.pl, 28 sierpnia 2013. [dostęp 2017-02-03].
  15. Księga pełna żołnierskiego honoru. polska-zbrojna.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2017-02-03].
  16. Najbardziej lotniczy dzień w roku. dgrsz.mon.gov.pl, 28 sierpnia 2014. [dostęp 2017-02-03].
  17. Gen. Śliwka otrzymujący wyróżnienie „Air University’s IHR” (zdjęcie) [online], c8.alamy.com [dostęp 2018-08-14] (ang.).
  18. Cérémonie de remise de décoration au général Jan Śliwka et au LCL Olivier Delattre [online], La France en Pologne - Ambassade de France en Pologne [dostęp 2023-08-01] (fr.).