Przejdź do zawartości

Jan Bojarczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Stanisław Bojarczak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1905
Kunów

Data i miejsce śmierci

ok. 5 października 1941
Kamieniec Podolski

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja lwowska

Prezbiterat

26 kwietnia 1932

ks. Jan Stanisław Bojarczak (ur. 10 maja 1905 w Kunowie, zamordowany ok. 5 października 1941 w Kamieńcu Podolskim) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Jan Bojarczak był synem Józefa i Wincentyny z Fornalskich, a także bratem ks. Mariana Bojarczaka (proboszcza w Wierzbicy). W 1927 r. zrezygnował ze studiów na Wydziale Weterynarii w Warszawie i postanowił zostać księdzem. W 1928 r. został klerykiem w rzymskokatolickim seminarium duchownym we Lwowie. 22 marca 1929 otrzymał tonsurę. 26 kwietnia 1932 w bazylice archidiecezjalnej we Lwowie otrzymał święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Bolesława Twardowskiego. Pracował jako ksiądz kolejno w Wiązownicy, Podhajcach, Bóbrce, Borszczowie i Nowosiółce Biskupiej. W czasie II wojny światowej pracował na dawnej granicy polsko-radzieckiej organizując pomoc dla ludności polskiej, odprawiając msze i pogrzeby w obliczu prześladowań Polaków ze strony ZSRR. Po ofensywie niemieckiej na ZSRR pracował także w okolicach Kamieńca Podolskiego wśród miejscowej ludności katolickiej. Pomagał również unitom odprawiając msze, udzielając chrztów i ślubów. W Kamieńcu Podolskim, razem z księdzem Turkiewiczem, został aresztowany przez gestapo dnia 2 października 1941 pod pretekstem agitacji antyniemieckiej i w kilka dni później został rozstrzelany. Pochowano go na tyłach komendy policji niemieckiej w Kamieńcu Podolskim.

Wywód przodków

[edytuj | edytuj kod]
4. Jan Bojarski
(ur. 1840)
     
    2. Józef Bojarczak
(1864-1919)
5. Franciszka z Pikulskich
(ur. 1840)
       
      1. Jan Bojarczak
6. Józef Wacław Kazimierz Fornalski
(1847-1893; artysta-rzeźbiarz, wnuk Franciszka)
   
    3. Wincentyna Fornalska
(1869-1909)
   
7. Waleria ze Stawińskich
(1848-1909)
     
 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Agata Ł. Bazak "Edukacja religijna dzieci i młodzieży w parafii pw. świętego Bartłomieja w Staszowie w latach 1918-1939" (Rzeszów 2015)
  • Bogdan Stanaszek, Ryszard Nowakowski "Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX-XX w.", Tom I (Sandomierz 2014)
  • Wacław Szetelnicki "Arcybiskup-wygnaniec Eugeniusz Baziak, Metropolita Lwowski" (Kraków 1989), str. 68
  • Gazeta "Siewca Prawdy" z 1932, nr 36, str. 6 i 7
  • Gazeta "Parafialna gazeta" (Ukraina) z 2001 r.
  • Postępowanie Polskiego Czerwonego Krzyża pod nr-em Vc/AK4613c (31 sierpnia 1943)
  • Dokumenty duchownych- AP Sandomierz i Kraków (Archiwum im. x. E. Baziaka)
  • USC Kunów i akta cywilne AP Radom