Jan Hörl (ur. 16 października 1998 w Schwarzach im Pongau [3] ) – austriacki skoczek narciarski , reprezentant klubu SC Bischofshofen . Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 , srebrny (2021 ) i brązowy (2023 ) medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2024 . Dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów z 2018. Złoty w drużynie i dwukrotnie srebrny indywidualnie medalista Igrzysk Europejskich 2023 . Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2021 . Medalista mistrzostw kraju .
W Alpen Cupie debiutował w 2014, w kolejnych latach w zawodach międzynarodowych startował głównie w tym cyklu. W styczniu 2017 po raz pierwszy wystartował w FIS Cupie , zajmując 45. i 63. miejsce w zawodach w Zakopanem[4] .
Po dwóch zwycięstwach w konkursach Alpen Cupu, odniesionych w styczniu 2018 w Hinterzarten, został powołany na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018 w Kanderstegu. Tam indywidualnie zajął 5. miejsce, zaś w zawodach drużynowych zdobył srebrny (konkurs mężczyzn) i brązowy (drużyna mieszana) medal. 24 lutego 2018 w Villach zdobył pierwsze punkty FIS Cupu, zajmując 3. miejsce, a w marcu 2018 w Renie zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym , kończąc zawody w czwartej dziesiątce[5] .
7 lipca 2018 w Kranju zdobył pierwsze punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym , zajmując 19. pozycję. 24 sierpnia 2018 w Hakubie zadebiutował w zawodach najwyższej rangi, zajmując 35. lokatę w konkursie Letniego Grand Prix . Dzień później w tej samej miejscowości, dzięki 26. pozycji, zdobył pierwsze punkty tego cyklu[6] .
4 stycznia 2019 wystąpił w zawodach w Innsbrucku rozgrywanych w ramach Turnieju Czterech Skoczni . W swoim debiucie w Pucharze Świata zdobył punkty tego cyklu, zajmując 29. miejsce. W dalszej części sezonu 2018/2019 regularnie startował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w drugim konkursie w Sapporo . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 , zajmując 44. miejsce na normalnej skoczni w Seefeld[6] .
W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu, w których zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce. 30 listopada 2019 po raz pierwszy zakończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, zajmując 9. pozycję w konkursie w Ruce . 22 grudnia 2019 zajął 3. miejsce w zawodach w Engelbergu , tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium konkursu indywidualnego najwyższej rangi. Po tym występie zaczął osiągać gorsze wyniki – w dalszej części sezonu najwyżej klasyfikowany był na 21. lokacie[7] . W klasyfikacji generalnej znalazł się ostatecznie na 27. miejscu z 210 punktami[8] .
Na początku sezonu 2020/2021 Pucharu Świata został kolejno zdyskwalifikowany w zawodach w Wiśle oraz w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Niżnym Tagile[9] , a przed drugimi zawodami w Rosji 6 grudnia 2020 został wycofany ze względu na zakażenie SARS-CoV-2 [10] . W dniach 19–20 grudnia 2020 zwyciężył oraz dwukrotnie był drugi w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ruce. W dalszej części sezonu startował w Pucharze Świata. Punkty cyklu zdobył siedmiokrotnie, a najwyżej sklasyfikowany był na 11. miejscu, w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie oraz w rozgrywanych w lutym 2021 zawodach w Klingenthal. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 , gdzie zajął 10. pozycję indywidualnie na skoczni dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem , Danielem Huberem i Stefanem Kraftem , zdobył srebrny medal[9] .
W czterech występach w Letnim Grand Prix 2021 dwukrotnie stawał na podium, zajmując 2. miejsce w obu lipcowych zawodach w Wiśle [11] . W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 3. pozycji[12] .
5 grudnia 2021 w Wiśle odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W całym sezonie łącznie 11 razy kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce. Na podium stanął jeszcze raz – 8 stycznia 2022 w Bischofshofen zajął 3. miejsce[11] . Puchar Świata 2021/2022 zakończył na 9. lokacie w klasyfikacji generalnej z 662 punktami[8] . Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 . Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni normalnej oraz 9. na dużej, zaś w drużynie męskiej, w której wystąpił ze Stefanem Kraftem, Danielem Huberem i Manuelem Fettnerem , zdobył złoty medal[11] .
W ramach Letniego Grand Prix 2022 indywidualnie najwyżej znalazł się na 9. miejscu, we wrześniu w Râșnovie. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata 11 razy kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu – pozycję tę zajmował aż siedmiokrotnie[13] . W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 13. miejscu z 639 punktami. Puchar Świata w lotach narciarskich 2022/2023 ukończył na 6. lokacie[8] . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 . Indywidualnie był 8. na skoczni normalnej oraz 14. na dużej, w drużynie mieszanej zajął 4. miejsce, zaś w zespole męskim, startując wraz z Danielem Tschofenigiem , Michaelem Hayböckiem i Stefanem Kraftem , zdobył brązowy medal[13] .
Zdobywał medale mistrzostw Austrii w skokach narciarskich w konkursach indywidualnych: w 2019 srebrny na skoczni normalnej[14] , w 2020 brązowy na skoczni normalnej[15] , a w 2021 srebrny na skoczni normalnej oraz dużej[16] [17] .
Starty J. Hörla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
19.
6 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-95
HS-106
indywid.
98,0 m
97,0 m
248,8 pkt
26,2 pkt
Ryōyū Kobayashi
9.
12 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
indywid.
136,0 m
137,0 m
270,9 pkt
25,2 pkt
Marius Lindvik
1.
14 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
druż.[a]
133,0 m
137,5 m
942,7 pkt (250,7 pkt )
–
Starty J. Hörla na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
44.
1 marca
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
indywid.
85,5 m
–
74,2 pkt
144,1 pkt
Dawid Kubacki
10.
5 marca
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
indywid.
127,0 m
136,5 m
245,4 pkt
31,1 pkt
Stefan Kraft
2.
6 marca
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
druż.[b]
136,0 m
126,5 m
1035,5 pkt (252,9 pkt )
11,1 pkt
Niemcy
8.
25 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
indywid.
96,0 m
101,0 m
253,3 pkt
8,5 pkt
Piotr Żyła
4.
26 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
druż. miesz.[c]
89,5 m
95,0 m
987,5 pkt (240,6 pkt )
29,7 pkt
Niemcy
14.
3 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
indywid.
130,0 m
130,0 m
257,1 pkt
30,4 pkt
Timi Zajc
3.
4 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
druż.[d]
126,5 m
129,5 m
1139,4 pkt (283,9 pkt )
39,5 pkt
Słowenia
Starty J. Hörla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
16.
26–27 stycznia
2024
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-235
indywid.
201,5 m
214,5 m
183,5 m
–[f]
566,0 pkt
81,4 pkt
Stefan Kraft
2.
28 stycznia
2024
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-235
druż.[e]
212,0 m
177,0 m
1588,9 pkt (347,9 pkt )
26,5 pkt
Słowenia
Starty J. Hörla na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
5.
1 lutego
2018
Kandersteg
Nordic Arena
K-95
HS-106
indywid.
96,0 m
96,0 m
259,9 pkt
31,5 pkt
Marius Lindvik
2.
3 lutego
2018
Kandersteg
Nordic Arena
K-95
HS-106
druż.[g]
102,0 m
102,0 m
1063,7 pkt (272,9 pkt )
4,8 pkt
Niemcy
3.
4 lutego
2018
Kandersteg
Nordic Arena
K-95
HS-106
druż. miesz.[h]
99,0 m
99,5 m
775,8 pkt (224,8 pkt )
93,5 pkt
Norwegia
Starty J. Hörla na igrzyskach europejskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
2.
29 czerwca
2023
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
indywid.
101,0 m
104,5 m
262,7 pkt
7,6 pkt
Daniel Tschofenig
1.
29 czerwca
2023
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
druż. miesz.[j]
102,5 m
106,0 m
939,3 pkt (248,5 pkt )
–
2.
1 lipca
2023
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
indywid.
140,0 m
130,0 m
273,0 pkt
6,1 pkt
Dawid Kubacki
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Sezon PŚ
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Razem
2018/2019
–
–
–
–
2019/2020
–
–
1
1
2020/2021
–
–
–
–
2021/2022
1
–
1
2
2022/2023
–
–
–
–
2023/2024
2
2
4
8
Suma
3
2
6
11
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
22 grudnia
2019
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-140
134,0 m
136,5 m
262,0 pkt
3.
10,0 pkt
Ryōyū Kobayashi
2.
5 grudnia
2021
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
121,0 m
128,0 m
261,9 pkt
1.
–
3.
8 stycznia
2022
Bischofshofen
im. Paula Ausserleitnera
K-125
HS-142
131,5 m
137,5 m
285,7 pkt
3.
6,0 pkt
Marius Lindvik
4.
26 listopada
2023
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
144,5 m
145,0 m
340,9 pkt
2.
22,6 pkt
Stefan Kraft
5.
3 grudnia
2023
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-140
139,0 m
137,5 m
311,3 pkt
3.
6,9 pkt
Stefan Kraft
6.
17 grudnia
2023
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-140
141,0 m
139,0 m
323,9 pkt
2.
4,0 pkt
Stefan Kraft
7.
3 stycznia
2024
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-128
134,0 m
127,5 m
267,5 pkt
1.
–
8.
3 marca
2024
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
124,0 m
134,5 m
266,1 pkt
1.
–
9.
9 marca
2024
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
127,5 m
129,5 m
242,5 pkt
3.
12,5 pkt
Stefan Kraft
10.
12 marca
2024
Trondheim
Granåsen
K-94
HS-105
102,0 m
102,5 m
279,0 pkt
3.
1,9 pkt
Ryōyū Kobayashi
11.
13 marca
2024
Trondheim
Granåsen
K-124
HS-138
130,5 m
138,0 m
288,8 pkt
3.
3,0 pkt
Stefan Kraft
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
19 grudnia
2020
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
137,5 m
132,0 m
288,2 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
18 grudnia
2020
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
150,0 m
128,0 m
260,9 pkt
2.
16,0 pkt
Stefan Rainer
2.
19 grudnia
2020
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
137,5 m
132,0 m
288,2 pkt
1.
–
3.
19 grudnia
2020
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
131,0 m
139,5 m
287,8 pkt
2.
1,2 pkt
Stefan Rainer
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LPK 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft , Daniel Huber , Jan Hörl i Manuel Fettner
↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald , Jan Hörl, Daniel Huber i Stefan Kraft
↑ a b Skład zespołu: Chiara Kreuzer , Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Stefan Kraft
↑ a b Skład zespołu: Daniel Tschofenig , Michael Hayböck , Jan Hörl i Stefan Kraft
↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck , Manuel Fettner , Jan Hörl i Stefan Kraft
↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
↑ a b Skład zespołu: Mika Schwann , Jan Hörl, Maximilian Lienher i Clemens Leitner
↑ a b Skład zespołu: Claudia Purker , Jan Hörl, Sophie Mair i Clemens Leitner
↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
↑ a b Skład zespołu: Marita Kramer , Jan Hörl, Jacqueline Seifriedsberger i Daniel Tschofenig
↑ Skład zespołu: Julia Mühlbacher , Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Daniel Tschofenig
↑ Extended Start List Qualification . fis-ski.com, 2020-12-04. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) .
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-04-02].
↑ Extend start list . fis-ski.com. [dostęp 2024-01-27]. (ang. ) .
↑ HOERL Jan - Athlete Information . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang. ) .
↑ HOERL Jan - Athlete Information; Season 2018 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang. ) .
↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2019 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang. ) .
↑ HOERL Jan - Athlete Information; Season 2020 . fis-ski.com. [dostęp 2020-05-11]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g HOERL Jan - Athlete Information; World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) .
↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2021 . fis-ski.com. [dostęp 2021-05-02]. (ang. ) .
↑ Dominik Formela: Sandro Pertile i czterech austriackich skoczków zakażonych koronawirusem! . skijumping.pl, 2020-12-06. [dostęp 2021-05-02].
↑ a b c HOERL Jan - Athlete Information; Season 2022 . fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) .
↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) .
↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2023 . fis-ski.com. [dostęp 2023-06-04]. (ang. ) .
↑ Dominik Formela: Pierwsza część mistrzostw Austrii dla Pinkelnig i Hayboecka . skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-05-11].
↑ Dominik Formela: Schlierenzauer oraz Iraschko-Stolz mistrzami Austrii na skoczni normalnej . skijumping.pl, 2020-09-26. [dostęp 2021-05-02].
↑ Dominik Formela: Iraschko-Stolz i D. Huber najlepsi na początek mistrzostw Austrii . skijumping.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-04-16].
↑ Dominik Formela: D. Huber i Pinkelnig górą na Bergisel . skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2022-04-16].
↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6 . fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang. ) .
↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang. ) .
↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang. ) .
↑ Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang. ) .
↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5 . fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang. ) .
↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Continental Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-18]. (ang. ) .
↑ HOERL Jan - Athlete Information; FIS Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-18]. (ang. ) .
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża – drużynowo
Skocznia normalna
Skocznia normalna
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal