Jan Huber

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Huber
Johann Huber
generał podporucznik intendent generał podporucznik intendent
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1865
Podgórze

Data i miejsce śmierci

4 października 1920
Lwów

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. i k. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

Pułk Piechoty Nr 56
Dowództwo „Wschód”
Dep. Gospodarczy
DOGen. „Lwów”

Stanowiska

szef departamentu
szef intendentury okręgu generalnego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

grób gen. Jana Hubera na cmentarzu Rakowickim

Jan Huber (ur. 13 maja 1865 w Podgórzu, zm. 4 października 1920 we Lwowie) – generał podporucznik intendent Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 maja 1865 roku w Podgórzu[1]. W 1882 roku zdał maturę w Wyższej Szkole Realnej w Krakowie[2]. Po jej ukończeniu, jako jednoroczny ochotnik służył w Galicyjskim Pułku Piechoty Nr 56. Następnie ukończył (w latach 1889–91) Akademię Intendentury w Wiedniu. Od 1 listopada 1914 roku szef intendentury XXV Korpusu. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie urzędnicze w służbie żywnościowej:

  • akcesisty niem. Verpflegs Accessisten – 1883[1][a],
  • oficjała 3. klasy niem. Verpflegs Officiale 3. Classe – 1 listopada 1888[b],

a następnie w korpusie intendentów:

  • podintendenta wojskowego niem. Militärunterintendant – 1 listopada 1894[c],
  • intendenta wojskowego niem. Militärintendant – 1 maja 1903[d],
  • starszego intendenta wojskowego II klasy niem. Militäroberintendant 2. Klasse – 1 listopada 1910[e],
  • starszego intendenta wojskowego I klasy niem. Militäroberintendant 1. Klasse – 1 listopada 1914[f].

W Wojsku Polskim od 1 grudnia 1918 roku. Początkowo objął funkcję szefa intendentury Dowództwa „Wschód”. Od 1 marca 1919 był szefem Departamentu IV (X) Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych. 25 października tego roku został zwolniony, na własną prośbę, ze stanowiska szefa departamentu i wyznaczony na stanowisko inspektora służby gospodarczej[4][5]. Na tym stanowisku 1 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu generała podporucznika w Korpusie Intendenckim, w „grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej”[6]. W lipcu 1920 został szefem intendentury Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów”. Zmarł nagle 4 października 1920 we Lwowie. Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1] (kwatera Ia-zach.).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Stopień akcesisty był odpowiednikiem stopnia podporucznika.
  2. ↑ Stopień oficjała 3. klasy był odpowiednikiem stopnia porucznika.
  3. ↑ Stopień podintendenta wojskowego był odpowiednikiem stopnia kapitana I klasy (niem. Hauptmann 1. Klasse) i rotmistrza I klasy (niem. Rittmeister 1. Klasse). Jan Rydel posługuje się nazwą „młodszy intendent wojskowy”[3].
  4. ↑ Stopień intendenta wojskowego był odpowiednikiem stopnia majora[3].
  5. ↑ Stopień starszego intendenta wojskowego II klasy był odpowiednikiem stopnia podpułkownika[3].
  6. ↑ Stopień starszego intendenta wojskowego I klasy był odpowiednikiem stopnia pułkownika[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Stawecki 1994 ↓, s. 140.
  2. ↑ Małachowski (red.) 2001 ↓, s. 207.
  3. ↑ a b c d Rydel 2001 ↓, s. 89-90.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 95 z 26 listopada 1919 roku, poz. 3696.
  5. ↑ Stanowisko inspektora służby gospodarczej zostało utworzone w październiku 1919. Zadaniem inspektora była kontrola całej gospodarki wojskowej. Dziesięciolecie intendentury polskiej siły zbrojnej 1918-1928, Koło Oficerów Intendentów, Warszawa 1929, s. 211.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 maja 1920 roku, s. 353.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
  • Regina Czarnecka. Organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWojsk.) w latach 1918-1921. „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej”. 27, 2005. Warszawa: Centralne Archiwum Wojskowe. ISSN 0137-5547. 
  • Grzegorz Małachowski (red.): W Krakowie przy Studenckiej: Księga Pamiątkowa wydana z okazji Jubileuszu 130-lecia V Liceum Ogólnokształcacego im. A. Witkowskiego w Krakowie. 1871-2001. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2001. ISBN 83-88934-02-3.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
  • Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Huber&oldid=70875437”