Przejdź do zawartości

Jan I (markiz Montferratu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan I
ilustracja herbu
markiz Montferratu
Okres

od 1292
do 1305

Poprzednik

Wilhelm VII

Następca

Teodor I

Dane biograficzne
Dynastia

Aleramici

Data urodzenia

ok. 1275

Data śmierci

9 stycznia 1305

Ojciec

Wilhelm VII

Matka

Beatrycze z Kastylii

Żona

Małgorzata Sabaudzka

Jan I (ur. ok. 1275, zm. 9 stycznia 1305) – markiz Montferratu od 1292-1305.

Był synem Wilhelma VII i jego drugiej żony Beatrycze, córki Alfonsa X Mądrego. W młodości kiedy jego ojciec znalazł się w więzieniu Alessandrii (1292). Jan jako jedyny dziedzic został wysłany dla bezpieczeństwa na dwór Karola II Kulawego. Po śmierci ojca w niewoli w 1292 objął władzę jako ostatni przedstawiciel Dynastii Aleramitów. Jego krótkie rządy były areną walki o Mediolan z Dynastią sabaudzką. Jego żoną była Małgorzata (1295?–1349), córka Amadeusza V Wielkiego. Po jego śmierci władzę w margrabstwie Montferratu objął jego siostrzeniec Teodor I Paleolog. Był on synem cesarza bizantyńskiego Andronika II Paleologa i siostry Jana I - Jolanty z Montferratu.

Dzięki temu małżeństwu ród hrabiów de Montferrat przestał tytułować się i rościć pretensje do tytułu Królów Tesaloniki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]