Jan Iwicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Iwicki de Iwiczna (z Iwiczny) herbu Kuszaba vel Paprzyca, ur. ok. 1550 w Iwicznie, zm. 3 grudnia 1598 w Ołomuńcu – teolog, prawnik, pisarz polityczny doby odrodzenia, zwolennik kontrreformacji. Syn Stanisława Iwickiego z Iwiczny.

Herb
Herb

Jan Iwicki wykładał na Akademii Jezuickiej w Ołomuńcu, a następnie został profesorem prawa na uniwersytecie w Ingolstadt. Kanonik ołomuniecki. Zmarł i został pochowany w Ołomuńcu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Instytut Historii PAN,Odrodzenie i reformacja w Polsce, PWN 1978
  • Helmut Wolff, Geschichte der Ingolstädter Juristenfakultät 1472-1625, Duncker und Humbold, 1973
  • Boniecki A., Herbarz polski, t. 8, Warszawa 1899.
  • Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]