Jan Jabłoński (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Jabłoński
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1913
Zakrzów

Data śmierci

23 maja 1993

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Partyzancki Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Batalionów Chłopskich

Jan Jabłoński, ps. Drzazga, Tumry (ur. 28 maja 1913 w Zakrzowie, zm. 23 maja 1993) – żołnierz Batalionów Chłopskich, komendant rejonu IV[1] obwodu Puławy Okręgu Lublin tej organizacji, major, działacz ruchu ludowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jan Jabłoński urodził się 28 maja 1913 w rodzinie chłopskiej. Przed wybuchem II wojny światowej był rolnikiem. Działał w Związku Młodzieży Wiejskiej Wici, a w 1932 wstąpił do Stronnictwa Ludowego.

Podczas wojny włączył się w działalność podziemną, w 1940 wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, lecz później przeszedł do Batalionów Chłopskich. W tej ostatniej organizacji był dowódcą Oddziałów Specjalnych w gminie Kamień oraz komendantem rejonu IV obwodu Puławy Okręgu Lublin. Dowodził wieloma akcjami bojowymi i w wielu brał udział. Wśród nich można wymienić: wysadzenie pociągu amunicyjnego pod Gołębiem, zatopienie statku Tannenberg czy rozbicie urzędu gminy w Szczekarkowie.

Po wojnie wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Ukończył szkołę średnią i od 1948 pracował w organizacjach spółdzielczych i przedsiębiorstwach państwowych. Był członkiem ZSL. Zmarł 23 maja 1993 i został pochowany w Wilkowie

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Rodak, Maszerują..., s. 32.
  2. M.P. z 1947 r. nr 22, poz. 48 „za zasługi w walce z okupantem niemieckim i pracę konspiracyjną”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]