Jan Jakowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Jakowicz (ur. 1878 w Sitkowicach, zm. 1969 w Warszawie) – artysta malarz posługujący się głównie techniką akwarelową.

Wykształcenie zdobył na Wyższej Szkole Handlowej im. L. Kronenberga. Malarstwo studiował w latach 1896–1898 w warszawskiej Akademii u Henryka Piątkowskiego i później u R. de Vicka w Akademii "Royale des Beaux Arts d`Anvers" w Antwerpii. Był członkiem grupy artystycznej im. P. Rubensa. Tematami jego obrazów były przeważnie konie i pejzaże.

Tworzył również martwe natury oraz kopie dzieł malarstwa holenderskiego. Znane są wykonane przez niego kopie obrazów Juliusza Kossaka. Laureat wielu nagród.

Wybrane dzieła:

  • Portret Walentego Abramowicza – 1921
  • Zaprzęg konny – 1938
  • Ułan pojący konie
  • Powóz w zimie – 1950

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]