Przejdź do zawartości

Jan Kazimierz de Alten Bokum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kazimierz de Alten Bokum
Herb duchownego
Data urodzenia

1666

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1721
Byszwałd

Biskup diecezjalny przemyski
Okres sprawowania

1701–1719

Biskup diecezjalny chełmiński
Okres sprawowania

1719–1721

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

2 lutego 1689

Nominacja biskupia

18 lipca 1701

Sakra biskupia

24 sierpnia 1701

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 sierpnia 1701

Konsekrator

Mikołaj Stanisław Święcicki

Jan Kazimierz de Alten Bokum herbu Paprzyca (ur. w 1666, zm. 30 czerwca 1721 w Byszwałdzie) – biskup rzymskokatolicki, sekretarz królewski, senator I Rzeczypospolitej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kanonik kapituły kolegiackiej św. Jana Chrzciciela w Warszawie w 1683 roku, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej, kanonik gnieźnieński[1], opat lubiński[2], opat czerwiński w latach 1710–1722[3].

W latach 1690–1691 był sekretarzem króla Jana III Sobieskiego, odbywał wiele misji dyplomatycznych. W 1696 poparł elekcję Augusta II, za co ten wynagrodził go czyniąc sekretarzem wielkim koronnym. W 1701 został biskupem przemyskim. Jego siostra Urszula Katarzyna Bokum została wówczas kochanką króla i niechętni biskupowi w tym upatrywali tajemnicę jego szybkiej kariery. W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[4]. Wyznaczony w 1702 przez króla na urząd biskupa krakowskiego, nie został jednak zatwierdzony przez papieża. Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[5]. Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[6]. W 1712 został podkanclerzym koronnym. W wyniku konfliktów z kapituła przemyską 27 czerwca 1718 przeniesiony został na biskupstwo chełmińskie. Równocześnie (w latach 1718–1721) pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji pomezańskiej.

Pochowany w katedrze chełmżyńskiej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ludwik Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich.t. II Prałaci i kanonicy krakowscy, Kraków 1852, s. 59.
  2. a b Ludwik Królik, Kapituła kolegiacka w Warszawie do końca XVIII wieku, Warszawa 1990, s. 185.
  3. Henryk Folwarski, Poczet opatów kanoników regularnych w Czerwińsku, w: Nasza Przeszłość, t. VI, 1957, s. 80.
  4. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 305.
  5. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
  6. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 98.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]