Jan Klawiter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Klawiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1950
Rumia

Zawód, zajęcie

polityk, chemik

Alma Mater

Politechnika Gdańska

Stanowisko

burmistrz Rumi (1992–2002), poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2019)

Partia

Prawica Rzeczypospolitej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Grobu Świętego
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Andrzej Klawiter (ur. 10 listopada 1950 w Rumi[1]) – polski polityk, chemik i samorządowiec, w latach 1992–2002 burmistrz Rumi, poseł na Sejm VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1973 studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej, w latach 1973–1992 był pracownikiem naukowo-technicznym Instytutu Inżynierii Chemicznej PG. W 1982 obronił na tej uczelni pracę doktorską. Otrzymywał nagrody za wdrożenie do produkcji chromatografów cieczowych.

Był działaczem NSZZ „Solidarność”. Działacz Akcji Katolickiej, został też prezesem fundacji „Słowo”.

Od 1990 należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Od 1997 kierował zarządem regionu gdańskiego tej partii. Bezskutecznie kandydował do Sejmu w wyborach w 1991 z listy WAK i w 1993 z listy KKW „Ojczyzna”. Od 27 lutego 1992 do 18 listopada 2002 zajmował stanowisko burmistrza Rumi, był także radnym rady miasta. W 2003 podjął pracę w Okręgowym Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej w Gdyni[1].

W 2006 z listy Prawa i Sprawiedliwości został radnym sejmiku pomorskiego. W 2010 uzyskał mandat radnego powiatu wejherowskiego z listy lokalnego komitetu[2]. Został wiceprzewodniczącym rady powiatu. 15 grudnia 2012 wybrano go na przewodniczącego zarządu Prawicy Rzeczypospolitej w województwie pomorskim[3]. W 2014 jako jej kandydat startował z listy PiS do Parlamentu Europejskiego[4] oraz do sejmiku województwa[5].

W 2015 wystartował w wyborach parlamentarnych z listy PiS jako przedstawiciel Prawicy Rzeczypospolitej w okręgu gdyńskim. Uzyskał mandat posła VIII kadencji liczbą 7389 głosów[6]. Nie dołączył do klubu parlamentarnego PiS, pozostając posłem niezrzeszonym (zgodnie z zapisami porozumienia między oboma partiami). W 2019 kandydował do Europarlamentu z ramienia Kukiz’15[7]. Nie ubiegał się natomiast w tymże roku o poselską reelekcję.

W 2002 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[8], a w 2012 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9]. Jest kawalerem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie[10].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Podkreśla pochodzenie kaszubskie. W 1977 ożenił się z Urszulą Wruk. W 1979 urodziły im się martwe bliźniaki, a w 1983 córka Małgorzata[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Nota biograficzna na stronie urzędu marszałkowskiego. [dostęp 2012-09-11].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2012-09-11].
  3. ↑ I Pomorski Zjazd Wojewódzki Prawicy Rzeczypospolitej. prawicarp.pomorze.pl. [dostęp 2014-06-15].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-15].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-12-16].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-28].
  8. ↑ M.P. z 2003 r. nr 1, poz. 6
  9. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 467
  10. ↑ Janusz Kamiński, Urszula Przymus (red.), Zwierzchnictwo w Polsce Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2008, ISBN 978-83-7030-641-0
  11. ↑ Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2015-10-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Klawiter&oldid=72962946”