Jan Korybski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Korybski
Ilustracja
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1895
Wilno

Data i miejsce śmierci

1940
Ukraina

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

82 Pułk Piechoty

Stanowiska

oficer mobilizacyjny

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Korybski (ur. 30 kwietnia[a] 1895 w Wilnie, zm. w 1940 na Ukrainie) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 kwietnia 1895 w Wilnie, w rodzinie Henryka i Petroneli z Iwaszkiewiczów[3][4]. Ukończył oddział komercyjny szkoły realnej w Wilnie[5]. W latach 1910–1914 był członkiem „Sokoła”[6].

10 maja 1915 został powołany do armii rosyjskiej i wcielony do Jegierskiego Pułku Lejbgwardii[6]. 4 grudnia tego roku został skierowany do Wileńskiej Szkoły Wojskowej[7]. 1 kwietnia 1916 został mianowany chorążym i przeniesiony do 433 Nowgorodzkiego Pułku Piechoty na stanowisko młodszego oficera kompanii. Walczył na froncie ryskim, był pięciokrotnie ranny[7]. 8 grudnia 1916 awansował na podporucznika, a 12 maja 1917 – porucznika[7]. W lipcu 1917 zgłosił się do Oddziału Polskiego w Odessie, a po jego rozwiązaniu (14 kwietnia 1918) wrócił do Wilna, gdzie rozpoczął działalność organizacyjną w Związku Wojskowych Polaków[7]. Wziął udział w walkach o Wilno, a po zajęciu miasta przez bolszewików (5 stycznia 1919) uciekł do Odessy, gdzie wstąpił do 4 Dywizji Strzelców Polskich[7].

18 grudnia 1918 wstąpił do Wojska Polskiego[8]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 3 Pułku Piechoty Legionów. Wyróżnił się dowodząc 12. kompanią w walkach pod wsią Leszczyny nad Berezyną, w nocy z 4 na 5 czerwca 1920[9]. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę wojskową w 3 pp Leg.[10] 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1842. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Później został przeniesiony do 80 Pułku Piechoty w Słonimie[12][13], w 1927 do 50 Pułku Piechoty w Kowlu[14], a w marcu 1931 do 73 Pułku Piechoty w Katowicach[15][16][17]. W marcu 1934 służył w II batalionie 73 pp detaszowanym w Oświęcimiu na stanowisku dowódcy 4. kompanii[18]. W 1935 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Brześć na stanowisko kierownika referatu[19]. W marcu 1939 pełnił służbę w 82 Pułku Piechoty w Brześciu na stanowisku oficera mobilizacyjnego[20]. W tym czasie był już przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[2].

Jan Korybski figuruje na tzw. Liście Ukraińskiej, czyli liście obywateli polskich zamordowanych na terytorium ówczesnej Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, na podstawie decyzji Biura Politycznego WKP(b) i naczelnych władz państwowych ZSRR z 5 marca 1940[21][22][23].

Był żonaty, miał syna Jana Waldemara (ur. 4 marca 1927)[18].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 1 czerwca 1935 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia kpt. Jana Korybskiego z „18 kwietnia 1895” na „30 kwietnia 1895”[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935, s. 62.
  2. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292.
  3. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  4. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-07]..
  5. ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  6. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3, 4.
  7. ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 4.
  8. ↑ Kolekcja ↓, s. 5.
  9. ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
  10. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 29, 702.
  11. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 69.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 355, 421.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 309, 364.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 64, 198.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931, s. 98.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 46, 601.
  17. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 41.
  18. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
  19. ↑ Kolekcja ↓, s. 12.
  20. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 646.
  21. ↑ Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 43.
  22. ↑ Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 143.
  23. ↑ Indeks Represjonowanych. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2023-05-23].
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 marca 1921, s. 533, jako por. Józef Korybski.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1936, s. 14, sprostowano imię z „Józef” na „Jan”.
  26. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-07]..
  27. ↑ Czajkowski 1930 ↓, s. 47.
  28. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Korybski&oldid=70775825”