Jan Markowski (prokurator)

Jan Markowski
Pełne imię i nazwisko	Jan Kanty Tomasz Markowski
Data i miejsce urodzenia	17 września 1890 ; Zator
Zawód, zajęcie	prawnik
Narodowość	polska
	Odznaczenia

Jan Markowski (ur. 17 września 1890 w Zatorze) – polski prokurator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1908 ukończył gimnazjum w Rzeszowie. Studia prawnicze odbył na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, następnie aż do wybuchu I wojny światowej pracował jako referent adwokacki na praktyce sądowej. W latach 1914–1922 brał czynny udział w wojnie światowej i polsko-bolszewickiej. 28 czerwca 1922 został mianowany podprokuratorem przy Sądzie Okręgowym w Łodzi^[1]. Od 24 maja 1929^[2] do 31 grudnia 1932 był prokuratorem Sądu Okręgowego w Łodzi. Od 1 stycznia 1933 do 12 kwietnia 1938 zajmował stanowisko prokuratora Sądu Apelacyjnego w Lublinie. Od 12 kwietnia 1938 prokurator Sądu Apelacyjnego w Katowicach^[3].

W 1937 prezes Zarządu Okręgu Wojewódzkiego LOPP w Lublinie^[4].

Po II wojnie światowej prokurator Sądu Najwyższego, przewodniczący Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Katowicach^[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[6]^[7]
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 13 maja 1933^[8], 1938)
Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 16 z 15 sierpnia 1922 r. Ruch Służbowy, s. 292.
↑ Ruch Służbowy. Dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 18 z 13 sierpnia 1929 r. Sądy Okręgowe, s. 129.
↑ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 5 z 16 maja 1938 r. Ruch służbowy, s. 81.
↑ Budżet LOPP - Głos Lubelski. 29 kwietnia 1938 r. - Świdnik na kartach historii [online], www.historia.swidnik.net [dostęp 2020-10-25] .
↑ Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich wO.K.B.Z.N. Warszawie, Powstanie Warszawskie na terenie Starego Miasta, Mokotowa, GISZ, Ochoty i Śródmieścia - protokoły przesłuchania świadków, relacje, mapy sytuacyjne. Odpisy protokołów przesłuchania świadków zbrodni hitlerowskich dokonanych na terenie Mokotowa, 2 sierpnia 1944 [dostęp 2021-05-15] .
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.
↑ Z prowincji. „Głos Sądownictwa”. Nr 1, s. 63, 1938.
↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Pietrykowski: Sądownictwo Polskie na Śląsku 1922–1937. Katowice: Oddział Śląskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów R.P., 1939, s. 24.

[1] Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 16 z 15 sierpnia 1922 r. Ruch Służbowy, s. 292.

[2] Ruch Służbowy. Dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 18 z 13 sierpnia 1929 r. Sądy Okręgowe, s. 129.

[3] Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 5 z 16 maja 1938 r. Ruch służbowy, s. 81.

[4] Budżet LOPP - Głos Lubelski. 29 kwietnia 1938 r. - Świdnik na kartach historii [online], www.historia.swidnik.net [dostęp 2020-10-25] .

[5] Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich wO.K.B.Z.N. Warszawie, Powstanie Warszawskie na terenie Starego Miasta, Mokotowa, GISZ, Ochoty i Śródmieścia - protokoły przesłuchania świadków, relacje, mapy sytuacyjne. Odpisy protokołów przesłuchania świadków zbrodni hitlerowskich dokonanych na terenie Mokotowa, 2 sierpnia 1944 [dostęp 2021-05-15] .

[6] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.

[7] Z prowincji. „Głos Sądownictwa”. Nr 1, s. 63, 1938.

[8] M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]