Jan Nepomucen Danielski
| Data i miejsce urodzenia |
1783 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 sierpnia 1844 |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo |
_(3533829664).jpg)
Jan Nepomucen Danielski (ur. 1783 w Krakowie lub Starym Sączu, zm. 22 sierpnia 1844 w Radziejowicach) – polski malarz i rysownik.
Ojcem jego był krakowski organista Stanisław. Malarstwa uczył się u Dominika Oesterreichera. Później pracował w Krakowie, gdzie oprócz malowania zajmował się prywatnym nauczaniem rysunku. Pod koniec życia przeprowadził się do pałacu Krasińskiego w Radziejowicach[2].
Głównymi obszarami twórczości Danielskiego były portrety, a także sporządzane na zamówienie klientów rysunkowe kopie krakowskich dzieł sztuki, wnętrz zabytkowych i zabytków, z których część przedstawia niezachowane do dziś zabytki. Dla Zoriana Dołęgi-Chodakowskiego sporządził rysunki etnograficzne. Ponadto malował także obrazy sakralne dla kościołów[3].
Zachowało się sześć rysunków Danielskiego, po trzy w bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich i w krakowskim Muzeum Historycznym (Michalczyk podaje, że zachowały się: 2 rysunki i odbitka litograficzna w Archiwum Państwowym w Krakowie i 1 rysunek w Muz. Historycznym, nie wymienia żadnego dzieła z Ossolineum[4]), ponadto dwa obrazy ołtarzowe: Zdjęcie z Krzyża w kościele w Modlnicy i obraz patrona kościoła św. Idziego w Giebułtowie przechowywany w tej świątyni[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Starosądeckieinfo [1]
- ↑ Ryszkiewicz 1975, s. 12, 13
- ↑ Ryszkiewicz 1975, s. 12, 13
- ↑ Michalczyk Z., 2012: Ku nowoczesności. Wokół pewnego krakowskiego „konkursu” z 1825 roku: Józef Sonntag, Jan Nepomucen Głowacki, Teodor Baltazar Stachowicz, Jan Nepomucen Danielski, Leon Łabęcki. Biuletyn Historii Sztuki, 74 (2), strona 216
- ↑ Ryszkiewicz 1975, s. 13
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszkiewicz A., 1975: Danielski Jan Nepomucen. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki.