Jan Pawul

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Pawul
Pseudonim

„Yahu”, „Yahudeejay”

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1952
Dzierżoniów

Zawód

DJ, autor książek

Aktywność

od 1969

Jan „Yahu” Pawul (ur. 5 lipca 1952 w Dzierżoniowie) – polski DJ.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Muzyką zainteresował się po obejrzeniu filmu Noc po ciężkim dniu (A Hard Day’s Night, 1964), z zespołem The Beatles w roli głównej[1].

Pracował jako DJ w latach 1969[2]–2011. Był członkiem honorowym organizacji zrzeszających zawodowych DJ-ów: brytyjskiej The National Association of Disc Jockeys (NADJ) i amerykańskiej The National Association of Discothèque Disc Jockeys (NADD)[3][4][5][6][7][8]. W lutym 1972 roku w rubryce „Rytm i piosenka” miesięcznika Jazz ukazał się artykuł „Dziadek i ojciec Disc-jockeyów” autorstwa Pawula. Był to pierwszy tekst publicystyczny poświęcony scenie didżejskiej, który zamieszczono w polskiej prasie[9].

Pod koniec lat siedemdziesiątych, tuż przed wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego, władze Krajowej Rady Prezenterów Dyskotek wydały Pawulowi „zakaz pracy w charakterze prezentera dyskotekowego”[10]. Był prześladowany[11][3] za zagraniczne kontakty zawodowe i masową korespondencję. W liście otwartym pisano: „Dziś ośmielony hochsztaplerskim sukcesem Jan Pawul, to w oczach zagranicznych instytucji i osób prywatnych z show bussinesu, najwybitniejszy polski prezenter, sterujący całym krajowym dyskotekowym interesem”[10]. Współpracował między innymi z Barbrą Streisand[12], George’em McCrae(inne języki)[13] i wytwórnią Casablanca Records[14]. W tym czasie konfiskowano mu płyty promocyjne, przysyłane masowo przez firmy fonograficzne z zagranicy.

Także w latach siedemdziesiątych pisano o Janie Pawulu w prasie zagranicznej. W sierpniu 1975 roku w miesięczniku DeeJay and Radio Monthly ukazał się artykuł poświęcony jego karierze w Polsce[4]. Inne czasopisma, w których napisano o Pawulu, to: Disco International and Club News[15], Disco Mirror[16], The Melting Pot[6], Disc Jockey & Radio Today[17]. Włączony do „Disco DJ Hall of Fame”, muzeum muzyki disco, przez Marty’ego Angelo(inne języki) jako pierwszy i jedyny Polak[18].

W 1973 brytyjskie czasopismo DeeJay and Radio Monthly przyznało mu nagrodę dla najlepszego DJ-a roku[19]. Trzykrotnie zdobył nagrodę Billboard’s International Disco Forum dla najlepszego disc jockeya z Polski (1976–1978)[20][21][22]. Otrzymał złotą płytę za masowe rozpowszechnianie i popularyzację w polskich dyskotekach singla „Dance, Dance, Dance (Yowsah, Yowsah, Yowsah)” zespołu Chic[23], a także platynową płytę za popularyzację singla „Ten Percent” grupy Double Exposure(inne języki)[24].

Pawul mieszkał między innymi w Los Angeles, Nowym Jorku i Seattle, gdzie nawiązał współpracę z amerykańskimi wytwórniami fonograficznymi[2]. W latach 1993–1995 prowadził własną agencję modelingu[2]. Pracował też jako specjalista do spraw transferu licencji fonograficznych[5][2][25].

W kwietniu 1998 roku jego felieton „Były sobie dyskoteki, byli też i prezenterzy” ukazał się na łamach Gazety Muzycznej[11].

Pisarz i publicysta, autor e-książek na temat polskiej i światowej historii dyskotek oraz DJ-ów (między innymi Silent Records, Discjockey: zdeptane marzenia)[26][27]. Autor ponad sześćdziesięciu blogów[28]. Tony Hadland, pionier sceny DJ-skiej z Wielkiej Brytanii, dedykował Pawulowi rozdział swojej książki Double-Life Disc Jockey, wydanej w 2018 roku[29][30][31][32].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • 1973: nagroda DeeJay and Radio Monthly dla najlepszego disc jockeya roku[19]
  • 1976: nagroda Billboard’s International Disco Forum dla najlepszego disc jockeya polskiego[20]
  • 1977: nagroda Billboard’s International Disco Forum dla najlepszego disc jockeya polskiego[21]
  • 1978: nagroda Billboard’s International Disco Forum dla najlepszego disc jockeya polskiego[22]
  • złota płyta za masowe rozpowszechnianie i popularyzację w Polsce singla „Dance, Dance, Dance (Yowsah, Yowsah, Yowsah)” zespołu Chic[23]
  • platynowa płyta za masowe rozpowszechnianie i popularyzację w Polsce singla „Ten Percent” zespołu Double Exposure[24]

Twórczość (wybór dokonań)[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Historia disco nad Wisłą. Gazeta Wyborcza. Agora (5 marca 2018). S. 18. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e Były sobie dyskoteki, byli też i prezenterzy (fragmenty wspomnień). Gazeta Muzyczna. Professional Music Press (kwiecień 1998). S. 86. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  3. ↑ a b Były sobie dyskoteki, byli też i prezenterzy (fragmenty wspomnień). Gazeta Muzyczna. Professional Music Press (kwiecień 1998). S. 80. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  4. ↑ a b NADJ News: NADJ in Poland. DeeJay and Radio Monthly. Morgan Victor Publications, Ltd. (sierpień 1975). [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  5. ↑ a b Historia disco nad Wisłą. Gazeta Wyborcza. Agora (5 marca 2018). S. 19. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  6. ↑ a b From Poland with Love. The Melting Pot (czerwiec/lipiec 1975). [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  7. ↑ The Object Of N.A.D.J. Is To Promote Professionalism and Communication Among All Disc Jockeys. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  8. ↑ National Association of Discotheque Disc Jockeys (N.A.D.D.) – This is to certify that Jan Pawul is a member in good standing. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  9. ↑ Dziadek i ojciec Disc-jockeyów. Jazz. RSW „Prasa-Książka-Ruch” (luty 1972). [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  10. ↑ a b "List otwarty do kierowników dyskotek" Adama Halbera z datą 12 listopada 1979 roku, Imgur, 12 listopada 1979 [dostęp 2020-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-08].
  11. ↑ a b Były sobie dyskoteki, byli też i prezenterzy (fragmenty wspomnień). Gazeta Muzyczna. Professional Music Press (kwiecień 1998). S. 76 (Vide: Ci z nas DJ-ów, którzy przeżyli te tragikomiczne czasy dla polskich dyskotek, pamiętają zapewne jak owe „weryfikacje” wyglądały (...)). [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  12. ↑ Barbra Streisand, Fall, 1975. Dear Yahu (...). [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  13. ↑ George McCrae and the Newborn Band, January 26, 1977. Dear Yahu (...). [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  14. ↑ Casablanca Record and FilmWorks, Inc., February 28, 1979. Dear Yahu (...). [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  15. ↑ Poland’s Pawul on the move. Disco International and Club News (październik 1977). S. 35. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  16. ↑ Jan Pawul – Pole winning jock. Disco Mirror. Spotlight Publications (maj 1976). [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  17. ↑ Polish NADJ Again. Disc Jockey & Radio Today – The Official Magazine of the National Association of Disc Jockeys (styczeń 1976). S. 10. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  18. ↑ Disco DJ Hall of Fame. Disco Step-by-Step. MAjr Trading Co., Inc.. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  19. ↑ a b „DeeJay and Radio Monthly”: Top Disco D.J. 1973 – Yahu Pawul. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  20. ↑ a b Billboard’s International Disco Forum – Presented to Yahu Pawul – Disco Deejay of the Year – Poland 1976. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  21. ↑ a b Billboard’s International Disco Forum – Presented to Yahu Pawul – Disco Deejay of the Year – Poland 1977. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  22. ↑ a b Billboard’s International Disco Forum – Presented to Yahu Pawul – Disco Deejay of the Year – Poland June 1978. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  23. ↑ a b Atlantic Records: Gold Record – Presented to Yahu Pawul to commemorate the sales of more than one million copies of the Atlantic Records single record „Dance, Dance, Dance”. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  24. ↑ a b Salsoul Records: Platinum Record – Presented to Yahu Pawul, Poland’s #1 Disco DJ, to commemorate the sales of more than 500,000 copies of the first commercial 12" 45rmp release Salsoul Records „Ten Percent”. [dostęp 2020-12-08]. (ang.).
  25. ↑ OTRO GROUP – książka, licencje, manager gwiazd etc.. Jan Yahu DJ Pawul. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).
  26. ↑ a b Informacja handlowa nt. publikacji: Silent Records (Disco History). Serwis e-ISBN. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  27. ↑ a b Informacja handlowa nt. publikacji: Discjockey: zdeptane marzenia. Serwis e-ISBN. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
  28. ↑ Jan Yahu Pawul. Blogger. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).
  29. ↑ The Polish DJ. Double-Life Disc Jockey. FeedaRead (2018). S. 100–101. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  30. ↑ The Polish DJ. Double-Life Disc Jockey. FeedaRead (2018). S. 102–103. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  31. ↑ The Polish DJ. Double-Life Disc Jockey. FeedaRead (2018). S. 104–105. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  32. ↑ Tony Hadland wrote about me in his book. Jan Yahu DJ Pawul. [dostęp 2020-12-15].
  33. ↑ Informacja handlowa nt. publikacji: Deejays. Serwis e-ISBN. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).
  34. ↑ Informacja handlowa nt. publikacji: Italian Disco History. Serwis e-ISBN. [dostęp 2020-12-10]. (pol.).
  35. ↑ Informacja handlowa nt. publikacji: Yahudeejay: Trampled Dreams. Serwis e-ISBN. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Pawul&oldid=72706309”