Jan Perłowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Perłowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1872
Werbowa, gubernia podolska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1 marca 1941
Warszawa, Polska pod okupacją III Rzeszy

Poseł RP w Hiszpanii[1]
Okres

od 1 marca 1927
do 1 marca 1935

Poprzednik

Władysław Sobański

Następca

Marian Szumlakowski

Poseł RP w Portugalii
Okres

od 1 marca 1927
do 31 maja 1933

Poprzednik

Władysław Sobański

Następca

Marian Szumlakowski (utworzenie odrębnego poselstwa w Lizbonie)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Wielki Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Krzyż Wielki Orderu Świętego Sylwestra
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Jan Perłowski (ur. 20 lutego 1872 w Wierzbowej, zm. 1 marca 1941 w Warszawie) – polski dyplomata, poseł RP w Hiszpanii w latach 1927–1935. Współpracownik „Przeglądu Współczesnego”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Michała (ur. 1825) i Euzebii ze Skarbków Rudzkich (zm. 1928). Po śmierci ojca (przed 1887), jego wychowawcą był przyjaciel rodziny, Tadeusz Bobrowski, znany również jako wychowawca Józefa Korzeniowskiego-Conrada[2]. Perłowski pozostawił po sobie opis spotkania ze starszym od siebie Conradem, goszczącym w Kazimierówce – ukraińskim majątku ich wychowawcy.

Ukończył szkołę średnią we Francji, następnie studia wyższe w Krakowie i Wiedniu. W czasie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii, gdzie współpracował m.in. z Centralną Agencją Polską w Lozannie i Komitetem Generalnym Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce w Vevey.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę na początku 1919 wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. W pierwszych miesiącach funkcjonowania MSZ nieodłączny współpracownik wiceministra spraw zagranicznych, Władysława Skrzyńskiego, swego przyjaciela – pełnił formalnie obowiązki szefa gabinetu ministra.

Od 6 VI 1919 radca legacyjny Poselstwa RP w Bernie. Równocześnie pełnił funkcję sekretarza Delegacji RP przy Lidze Narodów. Od 1 VII 1922 radca legacyjnym w Poselstwie RP przy Stolicy Apostolskiej.

Od 1 III 1927 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocnego RP w Hiszpanii, z akredytacją w Portugalii (do utworzenia odrębnego poselstwa w Lizbonie 31 V 1933). Odwołany z Madrytu przez Józefa Becka 1 III 1935, powrócił do centrali MSZ, po dwóch miesiącach został przeniesiony w stan spoczynku.

Zmarł 1 marca 1941. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera Z-1-1,2)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Perłowski poślubił Henriettę z Marconich (zm. 1945), córkę Leandra. Mieli syna Michała Henryka (ur. 1903)[2], dr praw, dyplomatę[6]. Michał ożenił się z Katherine Ward z irlandzkiej rodziny pochodzącej z hrabstwa Monaghan. Mieli córkę, Marię Henriettę, która wyszła za mąż za włoskiego ekonomistę, Dr. Carlo Acutis. Z małżeństwa tego urodziło się dwoje dzieci, Andrea i Adriana[10]. Jego praprawnukiem jest bł. Carlo Acutis[11].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • O Conradzie i Kiplingu, Drukarnia Polska, 1937.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Do 31 maja 1933 akredytowany również w Portugalii.
  2. ↑ a b Alicja Szklarska-Lohmannowa, Jan Perłowski [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2020-10-16].
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: PERŁOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-06-03].
  4. ↑ M.P. z 1925 r. nr 154, poz 690 „za zasługi, położone około zawarcia konkordatu ze Stolicą Apostolską”.
  5. ↑ a b Traktat o koncyljacji, postępowaniu sądowem i arbitrażu między Polską a Hiszpanją, podpisany w Madrycie dnia 3 grudnia 1928 roku (Dz.U. z 1930 r. nr 20, poz. 162)
  6. ↑ a b c d e f g Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933. Warszawa: Klub Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1933, s. 60. [dostęp 2023-03-14].
  7. ↑ CIDADÃOS ESTRANGEIROS AGRACIADOS COM ORDENS PORTUGUESAS. presidencia.pt. [dostęp 2011-05-02]. (port.).
  8. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 19, s. 262, 1932. 
  9. ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 563.
  10. ↑ Curriculum Vitae of Dr. Carlo Acutis. www.vittoriaassicurazioni.com. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).
  11. ↑ Italy moved by teen who offers life for the Church and the Pope. Catholic News Agency, 24 października 2007. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Perłowski Jan [w:] Kto był kim w II Rzeczypospolitej, red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I., t. I, s.108.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Perłowski&oldid=72935877”