Jan Piński
| Jan Piński | |
 Jan Piński, Warszawa 2012 |
|
| Państwo |  Polska |
| Data i miejsce urodzenia | 20 marca 1979 Warszawa |
| Tytuł szachowy | mistrz międzynarodowy (1999) |
| Ranking FIDE | 2342 (01.12.2013) |
| Miejsce w kraju | niesklasyfikowany na liście aktywnych |
Jan Piński (ur. 20 marca 1979 w Warszawie) – polski dziennikarz, publicysta, od 2012 do 15 listopada 2015 r. redaktor naczelny miesięczników „Uważam Rze” i „Uważam Rze Historia”. Od grudnia 2015 r. redaktor naczelny „Gazety Finansowej"; szachista.
Spis treści
Praca zawodowa[edytuj]
Jest absolwentem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od lipca 2001 do lutego 2009 pracował w tygodniku „Wprost”. Specjalizował się w tematyce ekonomicznej i dziennikarstwie śledczym. Był autorem m.in. serii artykułów dotyczących afery Orlenu i interesów przedsiębiorstwa J&S oraz polskiego rynku farmaceutycznego. Od maja 2008 r. do lutego 2009 był szefem działu krajowego „Wprost”. W lutym 2009 powołany na stanowisko szefa „Wiadomości” TVP1[1]. Od czerwca 2009[2] do 1 października 2009[3] dyrektor Agencji Informacji TVP.
W 2011 był redaktorem naczelnym tygodnika „Wręcz Przeciwnie”. Później był szefem działu Wiadomości portalu WWW „Nowy Ekran"[4]. Od końca listopada 2012 do 15 listopada 2015 r. był redaktorem naczelnym magazynu „Uważam Rze”[5]. W grudniu 2015 r. został redaktorem naczelnym „Gazety Finansowej"[6]. Współpracuje także z tygodnikiem „Najwyższy Czas!”.
Kariera szachowa[edytuj]
W 1995 r. zdobył w Żaganiu wicemistrzostwo Europy juniorów do 16 lat[7], natomiast w 1999 r. w Trzebini – brązowy medal mistrzostw Polski juniorów do 20 lat. W 1999 r. jedyny raz w karierze wystąpił w finale indywidualnych mistrzostw Polski, zajmując w Polanicy-Zdroju VIII miejsce[8]. Również w 1999 r. Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł mistrza międzynarodowego. W 2001 r. zdobył tytuł drużynowego wicemistrza Polski (w barwach „Devo Maratonu” Łomża). Od 2002 r. w turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową startuje bardzo rzadko[9].
Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1999 r., z wynikiem 2444 punktów zajmował wówczas 18. miejsce wśród polskich szachistów[10].
Pełni funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Panorama Szachowa”[11].
Publikacje[edytuj]
- Sicilian Kalashnikov (ISBN 1-85744-257-1), wspólnie z Jacobem Aagaardem, Everyman Chess, 2001
- Classical Dutch (ISBN 1-85744-307-1), Everyman Chess, 2002
- The Four Knights (ISBN 1-85744-311-X), Everyman Chess, 2003
- The Two Knights Defence (ISBN 1-85744-283-0), Everyman Chess, 2004
- Italian Game and Evans Gambit (ISBN 185744373X), Everyman Chess, 2005
- The Benko Gambit (ISBN 9197524387), Quality Chess, 2005
- Atak f3!? w obronie Caro-Kann (ISBN 83-86407-48-4), wspólnie z Rafałem Przedmojskim, 2001
- Szybki kurs debiutów (ISBN 83-86407-38-7), wspólnie z Jerzym Konikowskim[12]
- Marsz Niepodległości, anatomia kłamstwa (ISBN 978-83-62908-19-6), Wydawnictwo Penelopa Sp. z o.o., 2011, redakcja
Tłumaczenie[edytuj]
- Ciężkie figury w akcji (ISBN 83-7243-453-0)
Przypisy
- ↑ gazeta.pl: Jan Piński nowym szefem „Wiadomości” [dostęp 07.02.2009].
- ↑ Piński szefem Agencji Informacji TVP. [dostęp 2009-06-22].
- ↑ Piński nie jest już szefem informacji w TVP. [dostęp 2009-10-01].
- ↑ Paweł Lisicki odwołany, Jan Piński nowym naczelnym „Uważam Rze”. wirtualnemedia.pl, 28 listopada 2012. [dostęp 2012-12-05].
- ↑ REDAKCJA UWAŻAM RZE
- ↑ Łukasz Brzezicki: Jan Piński będzie redaktorem naczelnym „Gazety Finansowej”. „Przyjąłem propozycję”. wirtualnemedia.pl, 2015-11-19. [dostęp 2016-06-01].
- ↑ „Szachista” nr 8/1995, s. 229.
- ↑ LVI Szachowe Mistrzostwa Polski Polanica Zdrój 1999
- ↑ benoni.de/schach/elo: Pinski, Jan. [dostęp 2009-10-01].
- ↑ FIDE rating history :: Pinski, Jan. [dostęp 2010-05-01].
- ↑ Wydawnictwo Szachowe PENELOPA. [dostęp 2009-10-01].
- ↑ Wydawnictwo Szachowe PENELOPA. [dostęp 2009-10-01].
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Jan Piński – Nowy Ekran
- Wprost 24 – Autorzy: Jan Piński (pol.)
- Jan Piński – wybrane partie szachowe (ang.)
- Jan Piński – karta na stronie FIDE (ang.)
