Jan Prostko-Prostyński

Jan Prostko-Prostyński
Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1958
	Profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: historia rzymska i bizantyjska, historia starożytna
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Doktorat	1991 – archiwistyka ; Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Habilitacja	1 grudnia 2008 – historia starożytna ; Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Profesura	30 grudnia 2015
	nauczyciel akademicki
Uniwersytet	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Grzegorza Piramowicza w Augustowie oraz historii na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1981)^[1]. W 1991 roku otrzymał stopień doktorski na podstawie rozprawy pt. Gocka polityka Bizancjum za Anastazjusza I (491-518), promotorem pracy był prof. Włodzimierz Pająkowski. Habilitował się w 2008 roku na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy pt. Iudicium quinquevirale. Sąd senatorski w Rzymie i Konstantynopolu od Gracjana do Justyniana. Pracownik Zakładu Źródłoznawstwa i Nauk Pomocniczych Historii Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się historią późnego Cesarstwa Rzymskiego, historią Bizancjum, dziejami wczesnośredniowiecznej Italii i historią ludów barbarzyńskich w antyku i wczesnym średniowieczu.

Jest członkiem Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu^[2].

26 stycznia 2016 prezydent Andrzej Duda wręczył mu nominację profesorską^[3].

Utraeque res publicae. The Emperor Anastasius I’s Gothic Policy, Poznań: IH UAM 1994 (wyd. 2 - 1996).
(redakcja) Słownik cesarzy rzymskich, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2001.
Historia starożytności. Podręcznik dla szkoły średniej, Warszawa: "Graf-Punkt" 2000.
Iudicium Quinquevirale, Poznań: Wydawnictwo Reprint H. Kaczmarek 2008.
Roma-solium imperii: elekcja, koronacja i uznanie cesarza w Rzymie, Poznań: Wydawnictwo Contact 2014.

Gli scamari. Considerazioni sulla loro identità, "Bullettino dell’Istituto Storico Italiano per il Medio Evo e Archivio Muratoriano", 99 (1993), s. 279-300.
Zum Datum der Einrichtung der afrikanischen Praetorianerpraefektur durch Kaiser Iustinian I, "Byzantinische Zeitschrift" 91 (1998), s. 423-434.
Basiliskos: Ein in Rom anerkannter Usurpator, "Zeitschrift fuer Papyrologie und Epigraphik" 133 (2000), s. 259-265
Zur Chronologie der Buecher VI un VII der Variae von Cassiodor, "Historia. Zeitschrift fuer Alte Geschichte", LIII/4 (2004), s. 503-508.
Novae in Times of Theodoric the Amal [w:] Tomasz Derda, Piotr Dyczek, Jerzy Kolendo (eds), Novae. Legionary Fortress and Late Antique Town. A Companion to the Study of Novae, Warsaw 2008, s. 141-157
In dubiis abstine. Notunculae Ablabianae, "U schyłku starożytności. Studia Źródłoznawcze" 11 (2012), s. 127-136

↑ Tomasz Bendig: 75 lat Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Augustowie. Augustów: 2002, s. 199. ISBN 83-907953-0-2.
↑ CZŁONKOWIE [online], ako.poznan.pl [dostęp 2017-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-08] .
↑ Prezydent wręczył nominacje profesorskie [dostęp z dnia: 2016-08-04]

Jan Teofil Prostko-Prostyński. historia.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-08)]. UAM [dostęp z dnia: 2016-08-04]
Prof. dr hab. Jan Prostko-Prostyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-10-25] .^{[martwy link]}