Jan Przypkowski (młodszy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Przypkowski
Herb
Radwan
Rodzina

Przypkowscy

Data urodzenia

ok. 1568

Data śmierci

1631/2

Ojciec

Jan Przypkowski

Matka

Katarzyna Samborzecka

Żona

Krystyna Oleśnicka

Dzieci

1. Aleksander
2. Piotr
3. Mikołaj
4. Andrzej
5. Paweł
6. Jadwiga

Jan Przypkowski herbu Radwan (ur. ok. 1568, zm. między 1631/1632) – podsędek ziemski zatorski, działacz kalwiński. Był najstarszym synem Jana i Katarzyny z Samborzeckich, bratem Mikołaja.

W latach 1583–1585 przebywał za granicą, gdzie wyjechał wraz z bratem Mikołajem, pod opieką Marcina Codiciusa, byłego studenta bazylejskiego; wspólnie odwiedzili uniwersytety w Ingolsztacie, Tybindze, Altdorfie i Lipsku. 15 listopada 1599 został podsędkiem ziemskim zatorskim. W tym samym czasie ożenił się z Krystyną Oleśnicką. Po śmierci ojca w 1606 odziedziczył dobra: Grabie i Polankę, oraz część Gnojnika. Wziął Przypkowski udział w rokoszu sandomierskim, 15 czerwca 1606 roku podpisał uniwersał zjazdu pod Lublinem, który przygotował rokosz Zebrzydowskiego[1], a w styczniu 1607 posłował do króla w imieniu szlachty krakowskiej.

Przypkowski był zaangażowany w ruch reformacyjny, jednak w przeciwieństwie do swojego rodzeństwa należącego do wspólnoty braci polskich, związał się z kalwinizmem. W 1615 został na synodzie w Oksie wybrany na jednego ze scholarchów nowo organizowanej szkoły kalwińskiej.

Około 1616–1620 sprawował urząd poborcy podatków powiatu oświęcimsko-zatorskiego. W 1617 procesował się z braćmi, Jakubem i Ludwikiem, o prawo patronatu w Gnojniku i Przytkowicach.

Zmarł pod koniec 1631 lub na początku 1632.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Rembowski, Rokosz Zebrzydowskiego. Materyały historyczne poprzedzone przedmową i rozprawą pod tytułem Konfederacya i Rokosz w dawnem prawie państwowem polskiem, Warszawa 1893, s. 196.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Polski Słownik Biograficzny, t. XXIX, Ossolineum 1986.
  • W. Budka, Przypkowscy i ich rola w ruchu reformacyjnym, [w:] Reformacja w Polsce, rocznik IV, Warszawa 1926.
  • L. Chmaj, Samuel Przypkowski na tle prądów religijnych XVII wieku, Kraków 1927.
  • A. Strzelecki, Udział i rola różnowierstwa w rokoszu Zebrzydowskiego (1606 - 1607), [w:] Reformacja w Polsce, R. 7/8; 1936.