Jan Romiszewski (sekretarz królewski)

Jan Romiszewski

Herb Jelita
Rodzina	Romiszewscy (Romiszowscy) herbu Jelita
Data urodzenia	1610
Data i miejsce śmierci	maj 1670 Kraków
Ojciec	Mikołaj Romiszewski
Matka	Małgorzata Sarnowska

Jan Romiszewski inna forma nazwiska Ioannes Romiszowski herbu Jelita (ur. 1610, zm. w maju 1670 w Krakowie) – sekretarz królewski (od 1634), kanonik gnieźnieński (1640-1649, 1653), łęczycki (1642-1657), krakowski (1635-1633, 1655), poznański (1631, 1637), scholastyk kapituły krakowskiej (1636-1670), proboszcz łaski, infułat, prepozyt łaski (1632-1633, 1644-1669), prałat i kustosz katedry krakowskiej (1635-1636), dziekan łęczycki i wolborski, deputat na Trybunał Koronny (1638-1648)

Życiorys

Syn Mikołaja i Małgorzaty Sarnowskiej z Osiny. Bratanek kasztelana rospierskiego Jana Romiszewskiego. Brat cioteczny wojewody podlaskiego Stanisława Warszyckiego i krewny kanclerza wielkiego koronnego bp. Jakuba Zadzika.

Zaufany współpracownik kanclerza wielkiego koronnego bp. krakowskiego Jakuba Zadzika. Wraz z abp. Maciejem Łubieńskim był egzekutorem testamentu bp. Zadzika.

Janowi Romiszewskiemu dedykowali swe dzieła:

- Szymon Starowolski – Laudatio Almae Academiae Cracoviensis z 1639, będące kontynuacją pracy Szymona Mamyckiego Pilznianina i Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Wielkiego Korabiu Wielki Sternik [...] X. Iakvb Zadzik, Biskvp Krakowski, Xiązę Siewierski z 1642

- Andrzej Kucharski - Exemplar Optimi Patriæ Civis & Vigilantissimi Ecclesiæ Præsvlis… z 1642

- Andrzej Lipnicki, profesor retoryki przy szkole nowodworskiej - Icon Immortalitatis Virtvtvm, panegiryk na cześć bp. Zadzika z 1642

- Bartłomiej Soski - Pallas Academica… z 1648

- Wojciech Wałkowicz - Qvæstio Philosophica De Anima Hvmana z 1649

Profesor Kolegium św. Floriana w Krakowie. Sprawował nadzór nad Akademią Krakowską. W 1656 kandydat na godność biskupa sufragana gnieźnieńskiego. Dokończył budowę kościoła w Rakowie (fundacji bp. Zadzika)

W 1667 z kamienicy Jana Romiszewskiego na ul. Kanoniczej w Krakowie król Jan Kazimierz obserwował, zmierzający na Wawel, kondukt żałobny swej żony – Ludwiki Marii Gonzagi.

Starszy Arcybractwa Miłosierdzia i Banku Pobożnego ks. Piotra Skargi w Krakowie w latach 1651-1653 i 1665-1668.

Zmarł w maju 1670 w Krakowie. Pochowany w katedrze na Wawelu.

Bibliografia

• J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy Katedry Metropolitalnej Gnieźnieńskiej: od roku 1000 aż do dni naszych, Tom 3, 1882, s. 383 i n.
• L. Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich, t. 1-4, Drukarnia UJ, 1852
• J. Michnicka-Gajek, Bank pobożny księdza Piotra Skargi w Krakowie. Szesnastowieczna odpowiedź na problem ubóstwa i zadłużenia, Roczniki Teologiczne, T. LXII, zeszyt 1, 2015, s. 160-1