Jan Rostworowski (poeta)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Rostworowski
Imię i nazwisko

Jan Michał Maria Rostworowski h. Nałęcz

Data i miejsce urodzenia

10 września 1919
Kraków

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1975
Kraków

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Nagrody
  • Nagroda Fundacji im. Kościelskich (1962)
Herb
Herb Nałęcz

Jan Rostworowski, właśc. Jan Michał Maria Rostworowski h. Nałęcz[a] (ur. 10 września 1919 w Krakowie, zm. 14 listopada 1975 tamże) – polski poeta, prozaik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Krakowie 10 września 1919 roku. Był synem dramaturga Karola Huberta Rostworowskiego, bratem Marka, historyka sztuki, ministra kultury i sztuki oraz Emanuela, historyka, redaktora naczelnego Polskiego Słownika Biograficznego.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej[1]. W 1940 roku jako żołnierz Wojska Polskiego przybył z Francji do Wielkiej Brytanii, gdzie spędził dwadzieścia osiem lat.

Jako poeta zadebiutował w 1942 na łamach londyńskiego tygodnika Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie będącego kontynuacją międzywojennych Wiadomości Literackich. W Anglii wydał dziewięć zbiorów wierszy i tom opowiadań. W 14. numerze Wiadomości z 8 kwietnia 1962 roku opublikował Życiorys na żądanie, do napisania którego namówił go Jan Bielatowicz z zespołu redakcyjnego[2]. W tym samym roku opublikował w Londynie tryptyk balladowy Anna Opatowa[3]. Wtedy też otrzymał Nagrodę Kościelskich za całokształt twórczości[4][5].

W 1968 wrócił do Polski i mieszkał w Krakowie. Zmarł 14 listopada 1975 roku[1]. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W Polsce ukazały się do tej pory trzy zbiory wierszy Rostworowskiego: Polowanie i inne wiersze okolicznościowe (Wydawnictwo Literackie), Z okna widać (Czytelnik), Czas nie zagryza kobiet – wybór wierszy miłosnych (Wydawnictwo Literackie).

W 1975 ukazał się tom opowiadań Życie wieczne nakładem wydawnictwa Czytelnik.

W 2008 została wydana książka zatytułowana Twórczość poetycka Jana Rostworowskiego autorstwa Andrzeja Gałowicza[6][7].

Opowiadanie Harry Potter[edytuj | edytuj kod]

W numerze 12. Życia Literackiego z 19 marca 1972, 25 lat przed debiutem wydawniczym J.K. Rowling (Harry Potter i Kamień Filozoficzny) ukazało się opowiadanie Jana Rostworowskiego zatytułowane Harry Potter[8][9]. Poza tytułem nie ma żadnych podobieństw świadczących za tym, by pisarka w swej twórczości czerpała inspiracje z opowiadania Rostworowskiego[potrzebny przypis].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pełne imię i nazwisko za biogramem na portalu Potomków Sejmu Wielkiego: http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.26678.8.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rostworowski Jan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-08-09].
  2. ↑ Życiorys na żądanie Jana Rostworowskiego, Strona Muzeum Rzemiosła w Krośnie [dostęp 02.12.2011]
  3. ↑ Anna Opatowa Jana Rostworowskiego, Strona Muzeum Rzemiosła w Krośnie [dostęp 02.12.2011]
  4. ↑ Nagroda Kościelskich – laureaci
  5. ↑ Laureaci. bn.org.pl. [dostęp 2022-08-09]. (pol.).
  6. ↑ Omówienie książki Twórczość poetycka Jana Rostworowskiego, [dostęp 02.12.2011]
  7. ↑ Andrzej Gałowicz, Twórczość poetycka Jana Rostworowskiego, Kraków 2008, wyd. Lexis ISBN 978-83-89425-46-1
  8. ↑ Życie Literackie
  9. ↑ Harry’ego Pottera wymyślił Polak! W 1972 roku – mamy dowód, Gazeta.pl, 30.11.2011 [dostęp 02.12.2011]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Rostworowski_(poeta)&oldid=67980416”