Jan Suffczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Suffczyński herbu Szeliga (ur. w 1750 roku – zm. 17 sierpnia 1812 roku w Zamościu) – generał major komenderujący kawalerią w Dywizji Wołyńskiej i Kijowskiej (później Kijowskiej i Bracławskiej) w 1789 roku, generał major komenderujący w Dywizji Wołyńskiej i Podolskiej w 1792 roku[1], sędzia pokoju powiatu hrubieszowskiego w 1812 roku.

Jako rotmistrz walczył w konfederacji barskiej, po jej upadku wstąpił do wojska bawarskiego. Uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 545.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk P. Kosk, Generalicja polska t. II, Pruszków 2001
  • Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002