Jan Tupikowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Tupikowski
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1894
Łuków

Data śmierci

po 19 marca 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Pińsk

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Jan Tupikowski (ur. 6 kwietnia 1894[a] w Łukowie, zm. po 19 marca 1939) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 kwietnia 1894 w Łukowie, w rodzinie Aleksandra i Ksaweryny z Milewskich[2]. Ukończył cztery klasy w szkole miejskiej[3]. W 1913 wyjechał do Moskwy, gdzie uczył się w szkole buchalteryjnej[3]. Po zakończeniu nauki został zatrudniony w jednej z moskiewskich firm handlowych, w charakterze pomocnika buchaltera[4].

20 września 1915 został powołany do armii rosyjskiej i wcielony do 6 syberyjskiego pułku piechoty. Po ośmiomiesięcznym szkoleniu rekruckim został wysłany do szkoły praporszczyków w Gori (ros. Горийская школа прапорщиков). Po ukończeniu szkoły został przeniesiony do 124 pułku piechoty w celu odbycia praktyki. Później w składzie pułku marszowego został wysłany na front rumuński i tam wcielony do 32 pułku strzelców. 20 marca 1918 wyjechał na urlop wypoczynkowy, z którego już nie wrócił ponieważ wstąpił do Oddziału Polskiego w Odessie. Po rozwiązaniu oddziału próbował bez skutku przedostać się do I Korpusu Polskiego w Rosji. Następnie wstąpił do 4 Dywizji Strzelców Polskich, z którą przybył do kraju[4].

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii rosyjskiej[5] i przydzielony do 8 pułku piechoty Legionów[4]. Wyróżnił się 23 września 1920 dowodząc 10. kompanią w walkach o Brzostowicę[6]. 10 października 1920 dowódca III batalionu 8 pp Leg. porucznik Antoni Sikorski we wniosku na odznaczenie Orderem Virtuti Militari napisał:

dn. 23.9.1920 r. kiedy nieprzyjaciel w silnym natarciu chciał złamać naszą linię, pomimo że oba skrzydła były silnie zagięte do tyłu, ppor. Tupikowski ślicznym kontratakiem werżnął się w linię nieprzyjacielską i osiągnął szosę Brzostowicką. Odrzucony stamtąd, dwa razy jeszcze musiał zdobywać te same miejsca, które ostatecznie utrzymał. Cały czas szedł na czele swojej kompanii i świecił męstwem i odwagą[6].

Wniosek, w zastępstwie dowódcy pułku, podpisał kapitan Leon Winiarski, a poparł generał podporucznik Leon Berbecki, dowódca 3 Dywizji Legionów[7].

1 czerwca 1921, w stopniu porucznika, pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Wołkowysk, a jego oddziałem macierzystym był 8 pp Leg.[8] Po zakończeniu działań wojennych kontynuował zawodową służbę wojskową w 8 pp Leg. w Lublinie[9][10][11]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1800. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12], a 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1927 i 120. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W lipcu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[14]. W roku szkolnym 1928/29 był oficerem 6 kompanii podchorążych II rocznika, a w roku szkolnym 1929/30 komendantem klasy „C” 1. kompanii podchorążych[15]. W styczniu 1930 został przeniesiony do 84 pułku piechoty w Pińsku[16][17][18]. W marcu 1934 był dowódcą 2. kompanii 84 pp[19]. Ukończył kurs informacyjny przy Ekspozyturze Nr 5 Oddziału II Sztabu Głównego we Lwowie[20]. W listopadzie 1933 mjr dypl. Tadeusz Skinder proponował przenieść go z wojska do wywiadu Korpusu Ochrony Pogranicza[20]. Po 1935 został przeniesiony do korpusu oficerów administracji (grupa administracyjna) i przydzielony do Komendy Rejonu Uzupełnień Pińsk na stanowisko kierownika I referatu ewidencji, na którym pozostawał do 19 marca 1939[21].

Był żonaty[19].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. 3 sierpnia 1931 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia z „15 kwietnia 1894” na „6 kwietnia 1894”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931, s. 259.
  2. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  3. a b Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  4. a b c Kolekcja ↓, s. 4.
  5. Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 96 z 13 sierpnia 1920, pkt 1 Wykaz oficerów, których karty kwalifikacyjne nie wpłynęły do Dep. I MSWojsk..
  6. a b Kolekcja ↓, s. 6.
  7. Kolekcja ↓, s. 5, 7.
  8. Spis oficerów 1921 ↓, s. 46, 924.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 146, 437.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 140, 379.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 24, 222.
  12. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 102.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 122.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928, s. 220.
  15. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 418, 421.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930, s. 33.
  17. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 63, 612.
  18. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 60.
  19. a b Kolekcja ↓, s. 2.
  20. a b Ulatowski 2013 ↓, s. 179.
  21. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 301, 854.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 990.
  23. Targowski 1928 ↓, s. 40.
  24. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 63.
  25. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 301.
  26. a b Kolekcja ↓, s. 3.
  27. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929, s. 242.
  28. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 24.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]