Jan Urban (jezuita)
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
1899 |
Jan Urban (ur. 23 stycznia 1874 w Broku, zm. 27 września 1940 w Krakowie) – polski jezuita, propagator akcji neounijnej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował filozofię i teologię w płockim Seminarium Duchownym. W 1899 wstąpił do zakonu jezuitów. W 1905 przydzielony do krakowskiego Wydawnictwa Apostolstwa Modlitwy. Uczestnik tajnej misji wśród dawnych unitów na Podlasiu (1902–1903). W latach 1907–1910 przebywał na terenie Rosji. Był inicjatorem przygotowywania dla katolików w Rosji: modlitewników, broszur i czasopism ("Katoliczeskoje Obozrenje")”. W okresie I wojny światowej był profesorem teologii w Widnawie, Gräfenbergu i Czechowicach.
Od 1918 do 1933 r. naczelny redaktor pisma "Przegląd Powszechny". W 1923 roku opublikował książkę, w której zbadał narrację Makryny Mieczysławskiej i doszedł do wniosku, że jest ona zmyślona. Od 1933 do 1939 redaktor naczelny czasopisma „Oriens”. Uczestnik kongresów i zjazdów dotyczących chrześcijańskiego Wschodu i unii kościelnej. W 1935 r. założył i współredagował też czasopisma unijne: "K’Sojedinieniju" i "Da Złuczennia".
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Publikacje Jana Urbana w bibliotece Polona
- https://web.archive.org/web/20160305044436/http://polskietradycje.pl/authors.php?author=171
- Adam Radosław Suławka: Dookoła akcji unijnej. Dwumiesięcznik „Oriens” (1933–1939) jako pismo propagujące neounię w II Rzeczypospolitej. Histmag.org. [dostęp 2015-01-17]. (pol.).